เรามิใช่กวีที่ไหนหรอก แค่เขียนบอกเล่าไปให้คลายเหงา เขียนผิดบ้างถูกบ้างก็เลือกเอา เพราะตัวเราเรียนน้อยด้อยชำนาญ ครั้นจะเขียนชมสาวก็คราวพ่อ ครั้นจะยอ ก็ไม่เป็นเช่นเขาขาน ครั้นจะพูดตรงไปก็ว่าพาล เขาประจานแนมเหน็บให้เจ็บใจ ยกอัตตา ยกธรรมะฉะคนอื่น ทำหน้ารื่นตูเก่งเฉ่งเขาได้ โชว์ข้ารู้ ข้าเด่น เหนือใครใคร คงลืมไป สุดท้าย ตายคือกัน เรามิใช่ ผู้ดี ที่ไหนดอก ภาษาบอกความนัยแล้วไงท่าน ที่แล้วมานั้นหนาก็เพื่อนกัน ทำเดียดฉันท์กันไปได้หรืออาย ครับ
25 กรกฎาคม 2555 11:25 น. - comment id 1239830
โดนใจเลย ชอบครับ
25 กรกฎาคม 2555 11:43 น. - comment id 1239844
ใส่ใจกระไรท่าน อยากเขียนก็เขียนเถิด
25 กรกฎาคม 2555 12:38 น. - comment id 1239860
เขียนเขียนไป เกรงใจ ทำไมท่าน เขาเขียนกัน เราเขียนกัน ดังใจหมาย เราเขียนไป เขาไม่อ่าน ก็ไม่ตาย ใครโวยวาย ปล่อยเขา เราสุขดี ....เนอะท่านพี่..
25 กรกฎาคม 2555 13:00 น. - comment id 1239866
คนเขียนได้สราญอ่านก่อนใคร คนต่อไปคือกำไรในการเขียน จงภูมิใจในความยากที่พากเพียร เพื่อจะเปลี่ยนความฝันเป็นกานท์กลอน สุขใจที่ได้เขียนอ่ะ..
25 กรกฎาคม 2555 14:09 น. - comment id 1239877
ไม่ใช่ผู้ดี...ก็เป็นผู้ร้ายเหรอะ...
25 กรกฎาคม 2555 15:48 น. - comment id 1239930
เขียนไปตามความรู้สึกค่ะ
25 กรกฎาคม 2555 15:57 น. - comment id 1239934
อยากเขียนไรเขียนไปเลยค่ะพี่ อย่าไปคิดว่าไม่ดีคนนี้คนนั้น คนมากมายต่างจิตต่างใจกัน อย่าอิงแอบหวาดหวั่น..บั่นทอนตน นะค่ะ...
25 กรกฎาคม 2555 17:09 น. - comment id 1239957
อยากจะเขียนอะไรเขียนไปเถิด ปัญญาเกิดในการสานอักษร อย่าเอาความไหวหวั่นมาบั่นทอน จนเลิกเขียนกลอนไปนะจ๊ะลุง
25 กรกฎาคม 2555 22:14 น. - comment id 1240037
ไม่ใช่กวีเหมือนกันค่ะ เรามาดีกันนะ
26 กรกฎาคม 2555 09:14 น. - comment id 1240112
เรามิใช่กวีที่ไหนดอก เพียงสื่อบอกฝากแฝงแจ้งความหมาย ประสบการณ์จารไว้จากใจกาย ก่อนจักตายร่างปลงเป็นผงคลี
26 กรกฎาคม 2555 10:20 น. - comment id 1240128
แค่เป็น"คนเขียนคำ"ทำยามว่าง ปลดความเหงาเศร้าจางวางอักษร จินตนาการผ่านคำนำใส่กลอน อาศัยตอนนายเผลอ...เพ้อเขียนคำ
26 กรกฎาคม 2555 11:16 น. - comment id 1240143
ขอสนับสนุนทุกความเห็นประด็นนี้