ไม่เคยรู้เลย..

กาดาษ

ไม่เคยจะรู้เลย
ว่าวันคืนที่ผ่านเลยฉันจะทำร้ายเธอได้ขนาดนี้
ที่ผ่านมาฉันหลงคิดว่ามันเป็นความรู้สึกดี-ดี
แต่มาในวันนี้ ฉันเพิ่งเข้าใจ
เมื่อรู้ว่าทำให้ใจเธอต้องเจ็บ
ฉันก็ไม่อาจทนเก็บความรู้สึกในตอนนี้ได้
ฉันผิดจริงๆ ผิดอย่างไม่น่าให้อภัย
ผิดที่ใจร้ายทำลายความจริงใจจากเธอ
ได้แต่ซบหน้าลงแล้วร้องไห้
กับบางสิ่งที่ฉันทำไว้มันดูเพ้อเจ้อ
คิดว่าเป็นความรู้สึกดี-ดี ของฉันและเธอ
แต่สิ่งที่ฉันทำไว้กับเธอ..มันกลับเป็นการทำร้ายเธออย่างเลือดเย็น
				
comments powered by Disqus
  • ตฤณ

    25 เมษายน 2545 12:42 น. - comment id 47476

    ก็ยังดีที่ยังสำนึกได้นะคะนุช อิอิ คนเราเมื่อสำนึกผิด อีกคนควรจะให้อภัยไม่ใช่เหรอ อิอิ เป็นกำลังใจให้นุชนะ เข้มแข้งไว้
  • กาดาษ

    25 เมษายน 2545 12:50 น. - comment id 47478

    มันคงจะช้าไปแล้วจ้ะ บี  เพราะมันผ่านมา 1 ปีแล้ว  เพิ่งจะสำนึกได้ เรานี่แย่จริงๆ  ถ้าไม่มีคนมาอธิบาย เราก็คงเป็นคนโง่ๆ ที่ไม่เข้าใจอะไรไปอีกนาน  หรือไม่ก็ไม่เข้าใจไปตลอดชีวิต....เฮ้อ!.......คิดแล้วเศร้าจริงๆ 
     แต่ก็ขอบใจนะบี เราจะต้องเข้มแข็ง บี คอยดู
  • cool hearted

    25 เมษายน 2545 16:56 น. - comment id 47508

    อย่างน้อยก็ร้องไห้รับผิดชอบการกระทำตัวเองแล้วไง
    
    จะคอยดูนุชเข้มแข็ง อยากรู้เป็นไง
  • อามามิยะ

    25 เมษายน 2545 16:59 น. - comment id 47509

    สายเกินไปหรือเปล่าสำหรับคำขอโทษ
    ไม่ได้ขอให้ไม่โกรธ  แต่ยกโทษให้ฉันได้มั้ย
    รู้แล้ว สำนึกแล้ว ว่าผิดไป
    ขอโอกาสแก้ตัวใหม่...ให้อภัยได้ไหมคนดี
    
    รู้ว่าผิดแล้วแก้ตัวก็ดีแล้วจ๊ะ ^_^
  • ละอองน้ำ

    26 เมษายน 2545 00:43 น. - comment id 47568

    เห็นด้วยนะ....
    เพราะอะไรที่ว่าดีสำหรับเราอาจไม่ดีสำหรับเค้า
    เหมือนอะไรที่เราชอบ  คนอื่นอาจไม่ชอบ
    
    ....ไมชีวิตเรามันมีอะไรๆใกล้กันจังหนูกาดาษ...
  • Jeminine

    26 เมษายน 2545 02:30 น. - comment id 47594

    แต่ความรัก มันเป็นเรื่องที่อยู่นอกเหนือเหตุผล และการควบคุมใดๆ มันเป็นธรรมชาติของหัวใจ และความรู้สึก อย่าเสียใจไปเลยจ้ะ (พี่เองยังเคยเป็นแบบนี้เลย ..หงุ..{_ _}~)
  • หว่ออ้ายหนี่

    26 เมษายน 2545 03:34 น. - comment id 47605

    อืม ยังไงก็ปลับความเข้าใจกันนะ  เป็นห่วงนะ
  • dokkoon

    26 เมษายน 2545 07:00 น. - comment id 47611

    รู้สึกรู้สากับความปวดปร่า
    แล้วร้องไห้น้ำตาเช็ดหัวเข่า
    เข้าใจหัวอกเขาซมเซาก็เพราะเรา
    ถามใจตัวเองว่าเขา..สำคัญกับเรา..เท่าใด
    
    ไม่มีอะไรสายเกินไปเกินแก้ ถามตัวเองเถอะ ก็จะพบทางออกสำหรับเขาและเรา

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน