มีลูกสาวสุดหวงดวงใจแม่ ด้วยรักแท้ยิ่งใหญ่ไม่สับสน สอนให้ประพฤติงามอย่าตามคน เพื่อนฝูงล้นสรรเสริญเพลินชีวา ถ้าใจงามทรามเชยอย่าเลยละ ฟังแม่นะคนดีศรีรักษา ผู้ใหญ่เตือนรับฟังนั่งวันทา เกาะกลุ่มพารื่นเริงบันเทิงเกิน เยินยอคำจากเพื่อนไม่เหมือนแม่ ถูกผิดแก้ไขได้ไม่ต้องเขิน ความจริงใจจากแม่อาจแก่เกิน พลั้งพลาดเดินตกบ่วงห่วงนงคราญ หวานปากชายได้ลมสมใจหวัง จงระวังคารมสมคำหวาน แม่ตักเตือนฟังไว้ไม่รำคาญ ออกจากบ้านมีสติมิตามใจ ไม่มีใครรักลูกผูกพันเท่า พ่อแม่เจ้าหรอกหนาอย่าสงสัย อันชายดีรักหญิงจริงจากใจ เข้าบ้านให้แม่ดูรู้จักกัน นั่นธรรมเนียมไปมาควรลาไหว้ รักษาไว้ประเพณีดีสุขสันต์ พรหมจารีย์ครั้งเดียวเกี่ยวสัมพันธ์ เห็นค่าอันงดงามอย่าหยามตน สนใจมากพวกพ้องร้องสนุก สรรเสริญทุกเวลาพาสับสน เชียร์ตามกันไม่ละนะหน้ามล ส่งเสริมจนเพลิงสวาทอาจทำลาย กายกับใจไปตามความประพฤติ อย่าไปยึดติดใครให้มากหลาย แม่รักจริงตักเตือนเหมือนเพื่อนตาย กินเที่ยวได้เพื่อนมากหากระวัง ยังเป็นโสดยั้งใจไม่เปิดมาก ผู้คนหลากหลายจิตถูกผิดหยั่ง เด็กน้อยอ่านงานเราเขาคิดฟัง หากเราชั่งใจตามความสมควร ว่าจะถอยสักพักแต่เพราะยังรักเวทีเสรีชนแห่งนีิ้ ครูบอกว่าแต่งกลอนไม่ต้องเกรงว่าจะมีใครอ่านหรือไม่ ศิษย์ขอแต่งออกมาจากความนึกคิดที่ไม่ต้องตามทางใคร ดีชั่วอยู่ที่ตัวเอง ขอน้อมรับ ไม่ก้าวก่ายกัน ต่างไปตามทางที่ปรารถนา ผิดถูกชีวิตอยู่ในกำมือของตนเอง อ่อนน้อม แต่ไม่หวั่นเกรงอิทธิพลคนหมู่มาก เพราะชีวิตมีจุดมุ่งหมายที่ชัดเจน
12 กรกฎาคม 2555 17:56 น. - comment id 1238223
ถูกตอ้งครับ
12 กรกฎาคม 2555 19:13 น. - comment id 1238233
สวัสดีค่ะท่านบุญพร้อม อนงค์นางกลับมาเพราะเพิ่งได้อ่านอีเมลจากมิตรท่านหนึ่งในบ้านกลอน ที่บอกว่าขออภัยที่ทำให้เดือดร้อน ที่จริงไม่ได้เดือดร้อนเพราะใครเลยค่ะ อยู่ที่ใจตนเองทั้งสิ้น เป็นไปตามวัย คนแต่ละวัยย่อมคิดต่างกัน ต่างเหตุผล ครอบครัวรู้ว่าชอบแต่งกลอน ไม่มีใครห้าม เพราะไม่ได้ทำให้เสียการงาน หรือการเป็นแม่ที่่ดี ภรรยาที่ดี ปกติไม่ได้เขียนกลอนอกหักรักหวานซึ้งอะไร เน้นไปทางธรรมะมากกว่า กับชีวิตจริง เพราะวัยปูนนี้จะมาเพ้อฝันคงไม่เหมาะ ถ้าใครคิดว่าเอาโลกจริงมาเป็นอัตตา ก็ต้องขออภัยด้วยค่ะ �� ขอแต่งกลอนตามทางที่ปรารถนาต่อไป ขอบคุณมิตรสหายที่ยังเข้าใจกันและไม่ทิ้งกันนะคะ ไม่อาจเปลี่ยนความคิดเพื่อให้ถูกใจคนหมู่มากได้ ไม่รักกันก็ไม่ว่า ขอแบ่งพื้นที่บ้างคงไม่รังเกียจกันนะคะ
12 กรกฎาคม 2555 19:03 น. - comment id 1238236
ยอดเยี่ยมจ้ะ
12 กรกฎาคม 2555 19:15 น. - comment id 1238238
สวัสดีค่ะท่านบุญเพิ่ม ขอบคุณมากนะคะที่กรุณามาเยี่ยมเยียนอนงค์นาง ดีใจค่ะ
12 กรกฎาคม 2555 20:09 น. - comment id 1238247
เป็นหญิงงามใช่ตามอย่างสมัย งามที่ใจใช่อาภรณ์ที่ใส่สวม งามกริยาวาจาพรั่งพร้อมรวม มรรยาทท่วมท้นใจมีใครเกิน จะลุกนอนเดินนั่งช่างงามนัก เพียบพร้อมพรักคุณความดีมิขัดเขิน เป็นหญิงไทยใจกล้าแกร่งเหลือเกิน เมื่อเผชิญเรื่องร้ายหมายชีวัน สองมือไกวเปลลูกน้อยคอยเห่กล่อม แม่ไม่ยอมเหลือบริ้นไต่ใกล้ลูกฉัน ครั้นมีศึกมาประชิดเข้าติดพลัน สองมือมั่นกำดาบไว้ไม่คลอนแคลน เข้าสู้ศึกด้วยฝึกใจไม่ยอมแพ้ จิตใจแม่ช่างแข็งแกร่งสุดแสน หนึ่งชีวีสตรีนี้สิทดแทน คุณของแผ่นดินเกิดประเสริฐจริง **************************************
12 กรกฎาคม 2555 20:44 น. - comment id 1238249
สวัสดีค่ะคุณปาหนัน ภาพหญิงงามนาม"แม่" จริงแท้ยิ่ง รักลูกจริงจากใจให้ถึงฝั่ง สองมือแม่ไกวเปลเห่กล่อมดัง ให้หมดทั้งหัวใจไม่ทวงคุณ ขอบคุณที่มาเยี่ยมเปี่ยมไมตรี อนงค์ดีใจคิดมิตรเกื้อหนุน เหมือนหยาดฝนโปรยปรายสายละมุน ใจอบอุ่นมิตรเข้าใจไม่ทิ้งกัน
13 กรกฎาคม 2555 08:39 น. - comment id 1238271
เขียนไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็หยุด ผมมาเป็นกำลังใจให้ครับ รูปแบบ เนื้อหาและอารมณ์ของนักเขียนแต่ละท่านย่อมมีความแตกต่าง ความแตกต่างเป็นเรื่องที่ดี เพราะทำให้เกิดความหลากหลาย ความหลากหลายทำให้โลกนี้สวยงามและน่าอยู่นะครับพี่ สู้ๆ ชูสองนิ้วครับพี่
13 กรกฎาคม 2555 10:25 น. - comment id 1238288
สวัสดีค่ะน้องสีเมจิก ขอบคุณมากนะคะที่เข้าใจกันค่ะ ความแตกต่างทำให้โลกน่าอยู่ นานาจิตตัง ต่างสถานภาพ ต่างสถานที่ ทุกคนมีสิทธิในชีวิตตนเอง การมองต่างมุม ก็อาจเป็นประโยชน์ได้เหมือนกันนะคะ
13 กรกฎาคม 2555 10:26 น. - comment id 1238289
ทุกเส้นทาง..ระหว่างไปใช่ง่ายนัก มีอุปสรรคขวากหนามทุกยามย่าง หากมัวเพลินเดินไปไม่ระวัง หนามคมฝังนั่งโอดครวญ.. มิด่วนเลย! สติ..อยู่กับตัวรู้ทั่วถ้วน อะไรควรมิควรล้วนเปิดเผย อาจจำเป็นเห็นต่างอย่างที่เคย อาจวางเฉยในบางครั้ง..รู้ทางทำ ! สตรี.. มีสติริรอบคอบ คนชื่นชอบเชิดชูหมู่ชนค้ำ ทางเตียนโล่งโปร่งใสไร้หนามตำ ความชอบธรรม ถากถาง ทางสตรี ก้าวย่าง อย่างนุ่มนวลอย่าด่วนเร่ง ใช้ความเก่งบรรเลงกลบสยบยี้ นุ่มแต่เหนียว เคี่ยวและเข็นเช่นสตรี เหนือความยี้ ยังมีนาง..นำทางไป ! คือกำลังใจจะให้เธอ..
13 กรกฎาคม 2555 10:43 น. - comment id 1238303
ไม่ทราบว่าใครทำให้คุณอนงค์นางน้อยอกน้อยใจอะไร การยึดเอาโลกแห่งความจริงมาเขียนกลอนนั้น ที่จริงก็เป็นสิ่งที่ดี ยิ่งกลอนเกี่ยวกับธรรมะก็ยิ่งดีใหญ่ แต่การเขียนกลอนโดยใช้จินตนาการ ที่เรียกกันว่ากลอนสายลม แสงแดด นั้น ก็ไพเราะในอีกแนวทางนะ เอาเป็นว่า ชอบอย่างไหน ก็เขียนอย่างนั้นก็แล้วกัน อ่านได้หมด ไม่ยึดติดจ้ะ อย่าน้อยอก น้อยใจ จนเลิกเขียนกลอนไปเลยก็แล้วกัน
13 กรกฎาคม 2555 16:46 น. - comment id 1238343
สวัสดีค่ะท่านศรีสมภพ ขอบคุณกำลังใจที่ให้กัน กลับโลกฝันตามทางอย่างเปิดเผย นำความจริงสู่ฝันอันคุ้นเคย ไม่ละเลยศีลธรรมประจำใจ สังคมใดไม่ชอบนบนอบรับ ไม่อาจปรับเข้ากันให้หวั่นไหว ขอตั้งใจทำดีนี้ต่อไป พระท่านได้เมตตาว่าคนดี แค่แต่งกลอนสอนใจให้รุ่นหลัง ความจริงอันเที่ยตรงคงศักดิ์ศรี ไม่ไหลตามหมู่มากอยากทำดี สังคมที่เข้าใจวัดไทยต่างแดน
13 กรกฎาคม 2555 17:38 น. - comment id 1238344
สวัสดีค่ะคุณดิน ขอบคุณมากนะคะที่มีไมตรีให้เสมอมา คำตอบก็ขอตอบซ้ำกับที่ตอบท่านสมภพนะคะ กลอนของอนงค์นางคงเป็นโลกจริงอิงธรรมะเหมือนเดิม ชีวิตจริงก็มีกิจกรรมที่ใปวัด ทำบุญทำทานตามปกติค่ะ ไม่ถนัดกลอนสายลมแสงแดดเลยค่ะ ชอบกลอนเกี่ยวกับความรักในครอบครัว พ่อแม่ลูก แต่งตามจริงไร้จินตนาการ เพราะชีวิตก็พอเพียง เลยไม่ได้ฝันอะไรอีก ใจมีสุขสงบพบหนทางที่ก้าวไปในโลกจริง ไม่ต้องการอะไรมาทดแทนปลอบใจ แม้โลกอาจวุ่นวาย มากมายปัญหา ถ้าใจปรับให้เข้ากับทุกสถานการณ์ได้ ไม่แสวงหาอะไรเกินตัว น่าจะสบายใจได้นะคะ
14 กรกฎาคม 2555 00:59 น. - comment id 1238380
wไม่มีใครรักเราเท่าแม่รักอีกแล้ว เพราะจังเลยครับคุณอนงค์นาง
14 กรกฎาคม 2555 04:38 น. - comment id 1238384
สวัสดีค่ะน้องเปลวเพลิง ความรักของแม่ยิ่งใหญ่ บริสุทธิ์จริงๆค่ะ ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ