หน้าส่วนตัว
เสือกำสรวล
สุดระกำลำเค็ญเกิดเป็นเสือ
เพื่อนต่างเบื่อหนีหน้าบ่มาใกล้
อยากรู้พวกเขาเห็นเราเป็นใคร
เหตุไฉนสัตว์ทั้งหลายถึงได้กลัว
ก็แค่ยามอึดอัดไล่กัดหมู
ส่งเสียงขู่ก้องไพรดังไปทั่ว
กัดกระทิงเก้งควายไปหลายตัว
ตะบบวัวกินบ้างในบางที
ธรรมชาติของเสือล่าเมื่อหิว
กระโดดฉิววาดหวังกระทั่งหมี
กินงูเหลือมแล้วตามล่าลิง,ชะนี
เลาะพงพีไปทั่วไม่กลัวตาย
หวังเป็นมิตรอย่างยิ่งกับจิ้งจอก
มันกลับหลอกกินเนื้อดิบเลวฉิบหาย
หวังจะคบกับเม่นผู้เร้นกาย
เม่นกลับหมายสะบัดขนให้หม่นกัน
เกิดเป็นเสืออย่างเราแสนเศร้าหมอง
แค่เสียงร้องก้องป่าก็น่าพรั่น
เดินโดดเดี่ยวขมขื่นทุกคืนวัน
หิวเท่านั้นแหละจึงล่าสัตว์ป่ากิน!ฯ
อริญชย์
๒๔/๖/๒๕๕๕
บุญเพิ่ม 12 ก.ค. 2555 05:36 น. - ID 144997 
1545
3
0
12 กรกฎาคม 2555 08:34 น. - comment id 1238110
ใครๆก็กลัวเสือเนาะ คงเหงาน่าดู ไม่มีเพื่อน อยู่ถ้ำเดียวกันกับเสือด้วยกันก็ไม่ได้ อิอิ
12 กรกฎาคม 2555 08:59 น. - comment id 1238115
12 กรกฎาคม 2555 11:56 น. - comment id 1238134
เปลี่ยนไปกินมังสวิรัติสิครับ
13 กรกฎาคม 2555 10:06 น. - comment id 1238282
เพราะความพาลรานร้ายหยิ่งในเสือ กินไม่เหลือเผื่อใคร ไม่คบหา จึงโดดเดี่ยวเดียวดายอยู่ในป่า จนชราล่วงไป..ไร้เพื่อนเกลอ จึงกำสรวลครวญเพ้อ.. เออจริงๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
