ขื่นขมหัวใจจริงนะเจ้า เมื่อเห็นคำเว้าวอนอันอ่อนหวาน ของคนรักกันมาเนิ่นนาน แม้นวันคืนผ่านยังมั่นคง เจ็บปวดรวดร้าวเป็นเช่นนี้ นาทีแห่งถ้อยคำที่นำส่ง ซอกซอนหัวใจวูบไหวลง ลึกล้ำย้ำตรงที่ดวงใจ ความรักลอยคว้างอยู่กลางหาว เหน็บหนาวกว่าหนาวครั้งคราวไหน มืดมิดดวงแดที่ภายใน ฉุดรั้งไม่ไหวสิ้นไร้ทาง เจ็บปวดรวดร้าวเป็นเช่นนี้ นาทีที่รักหลุดลอยห่าง ปล่อยความทรงจำให้นำทาง อ้างว้างเพียงไหนยังไม่รู้
ก้าวที่...กล้า 6 ก.ค. 2555 11:32 น. - ID 144952 
1398
5
0
6 กรกฎาคม 2555 12:04 น. - comment id 1237467
ความรู้สึกอ้างว้าง เป็นเพื่อนผู้ซื่อสัตย์ตัวยงเชียวล่ะ
6 กรกฎาคม 2555 12:42 น. - comment id 1237478
เจ็บปวดรวดร้าวเป็นเช่นนี้ ยังดีที่ใจเต้นไหวอยู่ อีกความทรงจำช่วยฟื้นฟู หลงลืมไม่รู้ว่าใครทำ ความรักลอยคว้างอยู่กลางหาว ดวงดาวรายล้อมในตอนค่ำ พอเช้าโชยลมบ่ายฝนพรำ กลบเกลื่อนความช้ำซ่อนภายใน เจ็บปวดรวดร้าวเป็นเช่นนี้ เพียงหนึ่งนาทีก็มอดไหม้ ยามยินน้ำคำอันช้ำใจ น้ำตาล้างให้ในบางที ขื่นขมหัวใจจริงนะเจ้า โศกเศร้าเสียสูญสิ้นทางหนี ถ้อยอ้อนอ่อนหวานเมื่อวานมี วันนี้กลับชืดจนจืดจาง ชื่นขมหัวใจจริงนะเจ้า เจ็บปวดปนเศร้าเสียเหินห่าง ความรักร่วงหล่นระหว่างทาง เจ็บปวดอ้างว้างอยู่อย่างนี้
6 กรกฎาคม 2555 13:09 น. - comment id 1237485
ความขื่นขมจ่อมจมงมกับเหงา หัวใจเจ้าเศร้าสร้อยเลื่อนลอยเวิ้ง ใครกันหนอท่ารอระรื่นเริง ปล่อยให้คอยค้างเติ่งอ้างว้างวอน ความรักเอ๋ยลอยคว้างกลางเวหา คงหมดลมแรงกว่าหาลงร่อน คงหมดแสงสว่างไสวใจขาดรอน เมื่อไหร่หนอพักผ่อนเคียงคอนจริง
6 กรกฎาคม 2555 13:51 น. - comment id 1237491
สวัสดีครับคุณก้าวที่...กล้า วันนี้ผมจะมาพา เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง ให้มันไหลลงหายไปเลย งานเขียนยังเพราะเช่นเดิมนะครับ
6 กรกฎาคม 2555 15:26 น. - comment id 1237512
อ๊ะๆ ป่านนี้ยังไม่รู้อีก อิอิ
6 กรกฎาคม 2555 16:09 น. - comment id 1237519
อ้างว้าง ไม่เป็นไรดอกแม่หญิง ฝนกำลังจะตกนี่สิคะเรื่องใหญ่
6 กรกฎาคม 2555 17:05 น. - comment id 1237530
ความทรงจำดีๆ นำทางได้เสมอ :)
6 กรกฎาคม 2555 17:22 น. - comment id 1237531
สวัสดีค่ะ พี่สาวคนดี เจ็บปวดรวดร้าว... "เมื่อเห็นคำเว้าวอนอันอ่อนหวาน ของคนรักกันมาเนิ่นนาน" ที่เจ็บเพราะเห็น"คำหวาน" ไปเว้าวอนคนอื่น คำที่อ่อนหวานนั้นเคยให้เรา จึงเจ็บใจตัวเองที่หลงเชื่อ ทั้งที่คนสื่อคำไม่เคยคิดดั่งสื่อ...เจ็บ คิดถึงจัง...
6 กรกฎาคม 2555 21:02 น. - comment id 1237561
นี่แหละน้า ชอบไปรู้ไปเห็นพฤติกรรมของเขาก็เลยเก็บมาทุกข์ ให้เขาอ้อนไปเหอะและก็กลับมาตายรังเองแหละ
7 กรกฎาคม 2555 09:16 น. - comment id 1237577
สิบ อิอิเข้าตำรา...รักขมเป็นเรา รักเขาเป็นลม...
ม่ายเจื้อ....ดูจากเม้นอันก่อน...อิอิ เชื่อว่า....มึนกะคอมเม้นแหงม ๆ
ฟาร์มรัก คือ??? อยากบอก แต่ม่ายมีครายถามรุย ไม่กล้าบอก อุ๊บ...
7 กรกฎาคม 2555 10:31 น. - comment id 1237580
อ้างว้างแค่เพียงเล็กน้อยถึงปานกลางพอเนาะ ให้ใครคนนั้นรู้ซะบ้างว่าไผเป็นไผ สุขอย่าได้สร่าง
7 กรกฎาคม 2555 11:23 น. - comment id 1237589
ขื่นขมสมใจข้าฯเลยเจ้า
7 กรกฎาคม 2555 12:25 น. - comment id 1237612
ขื่นขมหัวใจจริงจะเจ้า ก็เล่นปั้นป๊อกเก้ามาสองเด้ง ทั้งที่ขายตองห้าออกมาเอง ปล่อยให้ลุ้นตัวเกร็งทำไมกัน เจ็บปวดรวดร้าวเป็นเช่นนี้ ก็อีกขาสามผีมาข่มขวัญ แล้วเจ้ามาป๊อกแปดปาดหน้าพลัน ในมือนั้นผีบ้าตายคามือ ความรักลอยคว้างอยู่กลางหาว เจ็ดเด้งยิ้มพราวสองใจถือ แดงชาดเชียวล่ะ เจ้าอออือ ปวดหัวตื้อเจ้าเก้าหลังเอ๊ะยังไง เจ็บปวดรวดร้าวเป็นเช่นนี้ นาทีเป็นชั่วโมงยังไม่ได้ คืนนี้ว่าจะสะสมผลกำไร แต่กลับเสียเท่าไหร่ก็ไม่รู้ จะได้ยิ้มๆ นะ^^ แต่อย่าเล่นอีกล่ะ เจ้านี้มันขี้โกง
7 กรกฎาคม 2555 20:00 น. - comment id 1237633
เอาความทุกข์ ความเศร้าไปถมทะเลดีกร่าป่ะ
7 กรกฎาคม 2555 22:10 น. - comment id 1237648
สวัสดีค่ะ จริงเหรอคะ คุณฝนคุณกวีปกรณ์ ขอบคุณค่ะที่แวะมาถึง 2 ครั้งเลย
น้องน้ำตาล จะให้พักผ่อนเคียงคอนซะแระ 55
ขอบคุณค่ะ คุณฟ้า
555 ไม่รู้อะไรสักกะอย่าง น้องกานต์
อยู่ใต้ฟ้ากลัวอะไรกับฝนคะ กางร่มเลยค่ะคุณแก้ว
โอมเพี้ยง!! ขอให้ความทรงจำดีๆนำทางไปดีๆ อย่าให้ต้องตีกันเลยนะคะ พี่กุ้ง
ไผ่เป็นไผ่ดีกว่านะคะ เห็นชัดเจนดีเนาะคุณคอนพูทน
จอวอวอ ถมทะเลเลยเหรอ
ขอบคุณค่ะ
9 กรกฎาคม 2555 06:21 น. - comment id 1237753
มาช้าดีกว่าไม่มาเน๊าะ.. เห็นกลอนเหมาะเพราะพริ้งเสียยิ่งนัก ให้สงสารสาวหนึ่งซึ่งอกหัก หลวมตัวรักถูกหักอกตกภวังค์ ขื่นขมหัวใจจริงนะเจ้า.. ยังมาเล่าเศร้าซึ้งถึงความหลัง อย่าจ่อมจมตรมไหวจนใจพัง ทิ้งความหลังฝังมันไว้.. รอใหม่มา ! ดีกว่าเน๊าะ...อิอิ
9 กรกฎาคม 2555 14:50 น. - comment id 1237816
ขอบคุณค่ะ คุณศรีสมภพที่แวะมา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
