ลืม

กวีปกรณ์

หลากหลายร้อยเรื่องราวยากกล่าวถึง
หากให้นับจากหนึ่งจะถึงไหน
จดบันทึกจากบรรทัดที่คัดไว้
จบเล่มที่เท่าไหร่ไม่อาจนับ
หากบังคับคัดเพิ่มเติมให้จบ
ให้ถ้วนครบคำความตามลำดับ
จนทุกห้องทั่วใจไร้ความลับ
คงยากจับจริงเท็จมาเด็ดดม
เหตุเพราะรักช่างมีอิทธิพล
อีกมากด้วยเล่ห์กลปนประสม
หากได้ปล่อยรากรักลงปักพรม
แล้วกรีดอกออกชม-ชาดดวงแด
โดยเท่าที่รู้สึกสำนึกได้
เรื่องร้ายร้ายผ่านไปใช่แยแส
ไหนเธอหรือทำร้ายเร้ารังแก
น้ำตาไหลก็แค่เคืองควันไฟ
มาตรารักนั้นไร้มาตรฐาน
มิเคยเห็นมาตรการกำหนดได้
ขืนหากแยกแบ่งรักออกจากใจ
จะเต้นต่ออย่างไรหากไร้รัก
สิ่งที่เธอมอบไห้ใจดวงนี้
บันทึกแต่สิ่งดีไว้เป็นหลัก
ด้วยดวงใจเจ้าเอยมิเคยพัก
แม้จะผ่านกี่นานนักยังรักเธอ				
comments powered by Disqus
  • ศรีสมภพ

    7 กรกฎาคม 2555 00:26 น. - comment id 1237565

    41.gif36.gif29.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน