๏ ผ่านเรื่องราวมากมายหลายปมเงื่อน บ้างย้ำเตือนเฉือนใจเลือดไหลหลั่ง บ้างจำจดหมดสิ้นจวบจินต์พัง บ้างคลุ้มคลั่งบ้างนึกเพื่อตรึกตรอง หลากผู้คนผ่านทางล้วนต่างหมาย หมื่นแสนรายก้าวย่างอย่างผยอง หนึ่งในนั้นปลดหวังลงวางกอง หนึ่งนั้นครองปองฝันอันงดงาม ผ่านรักชังโศกเศร้าคละเคล้าจิต แม้นชีวิตล่วงเลยมิเคยถาม- ถึงฝั่งฝันวันไหนไม่ติดตาม ทุกโมงยามเพียงกระดาษวาดเวลา หลับเพื่อตื่นฟื้นตนอยู่บนโลก จะเศร้าโศก-สุขสันต์ฤๅหรรษา เพียงบทหนึ่งซึ่งอาบฉาบมายา ด้วยรู้ว่าโลกร้างที่วางใจ ๚ะ๛
2 กรกฎาคม 2555 21:52 น. - comment id 1236021
ไร้ที่่ว่างให้วางใจ ไร้พฤกไพรให้แอบอิง กางปีกบินสู่ทางฝัน บนแผ่นดินนั้นที่ยิ่งใหญ่ หักร้างถางพงเพื่อให้ใจ ได้มีพื้นที่กว้างใหญ่ไว้วาง แจมสนุก ๆ นะคะคุณบินเดี่ยว
28 มิถุนายน 2555 10:58 น. - comment id 1236597
ด้วยรู้ว่าโลกร้างที่วางใจ เศร้ายิ่งนัก
28 มิถุนายน 2555 12:17 น. - comment id 1236614
ชีวิตคือการเดินทางนะครับท่าน
28 มิถุนายน 2555 12:21 น. - comment id 1236615
คงจะมีพฤติกรรมที่อำพลาง จึงไม่มอบที่ว่างให้อาศัย ทำโผล่ผลุบอุบอิบงุบงิบใคร แถมบินหลบแสนไกลถึงหมื่นลี้ ควบช๊อบเป้อเธอซ้อนอ้อนติดหลัง เร้าพลังเหลือรับยามขับขี่ กระท่อมน้อยกลางไพรใกล้วารี จะวางใจเต็มที่ได้ยังไง... อิอิ เผลอแผล็บเดียวหายวับไปแล้ว อิอิ
28 มิถุนายน 2555 16:39 น. - comment id 1236635
ใช่นะซิฉันเฒ่าเฝ้าชะแง้ ไร้เหลียวแลเนื้อหอมย่อมถูกถวิล เจ้าเวนไตยตัวแสบแอบฉกกิน แทบจะสิ้นห้วงใจให้คำนึง แก้วประเสริฐ.
30 มิถุนายน 2555 20:44 น. - comment id 1237154
ไร้ที่ว่าง...ให้วางใจ ฉันวางไตไว้ต่างหน้า หรือวางปอดอีกข้างขวา เพราะเธอว่าไม่วางใจ ^^ แซวๆ ครับพี่นกเดี่ยวเลี้ยวหมื่นโค้ง สบายดีทั้งตัวและใจเปล่าเนี่ยช่วงนี้
1 กรกฎาคม 2555 03:06 น. - comment id 1237171
ตอนนี้กำลังฟุ้งซ่านอยู่ อ่านกลอนคุณบินเดี่ยวหมื่นลี้บทนี้แล้วรู้สึกสงบใจได้ครับ เพราะมาก และความหมายงดงามมากครับ ชื่นชม