ดาว

ฅนนนทานนท์

ดั่งดวงดาวพราวแสงแรงกล้า
อยู่บนฟ้าฟากไกลยากไปถึง
ได้แค่มองจ้องนภาแล้วเพ้อรำพึง
แต่ติดตรึงซึ้งตราใจในชีวี
สูงสุดสอยสาวน้อยเอยมิเคยแล
เราได้แค่แต่เฝ้าเงาดาวดวงนี้
ดาวอยู่ไหนดาวยังเป็นดาวที่ดี
ไม่เคยมีดาวไหนแทนที่ใจเรา	
เพราะดาวอยู่ฟ้าหมาอาศัยดิน
ไม่มีปีกบินขึ้นฟ้าพาใจให้เศร้า
วิงวอนสวรรค์ให้ดาวหันมามองเรา
ความเงียบเหงาใต้ดาวคงจะจางไป
ดั่งแสงไฟให้ทางยามหมองหม่น
จิตสับสนก็เป็นกระจ่างใส
ทุกค่ำคืนจะมองดาวเรื่อยไป
ขออาศัยแสงดาวก้าวเดินต่อ				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน