เสือกำสรวล สุดระกำลำเค็ญเกิดเป็นเสือ เพื่อนต่างเบื่อหนีหน้าบ่มาใกล้ อยากรู้พวกเขาเห็นเราเป็นใคร เหตุไฉนสัตว์ทั้งหลายถึงได้กลัว ก็แค่ยามอึดอัดไล่กัดหมู ส่งเสียงขู่ก้องไพรดังไปทั่ว กัดกระทิงเก้งควายไปหลายตัว ตะบบวัวกินบ้างในบางที ธรรมชาติของเสือล่าเมื่อหิว กระโดดฉิววาดหวังกระทั่งหมี กินงูเหลือม ตามล่าลิง ชะนี เลาะพงพีไปทั่วไม่กลัวตาย หวังเป็นมิตรอย่างยิ่งกับจิ้งจอก มันกลับหลอกกินเนื้อดิบเลวฉิบหาย หวังจะคบกับเม่นผู้เร้นกาย เม่นกลับหมายสะบัดขนให้หม่นกัน เกิดเป็นเสืออย่างเราแสนเศร้าหมอง แค่เสียงร้องก้องป่าก็น่าหวั่น เดินโดดเดี่ยวขมขื่นทุกคืนวัน หิวเท่านั้นแหละจึงล่าสัตว์ป่ากิน!ฯ อริญชย์ ๒๔/๖/๒๕๕๕
25 มิถุนายน 2555 10:59 น. - comment id 1235945
แซมค่ะ
25 มิถุนายน 2555 02:31 น. - comment id 1237032
เปลวเพลิงชอบมากกก มอบดอกไม้หลายๆดอกให้คุณเสือเลยยยยยยย
25 มิถุนายน 2555 06:39 น. - comment id 1237041
เดี๋ยวนี้เสือตัวหลายล้าน ระวังหน่อยนะครับ
25 มิถุนายน 2555 09:38 น. - comment id 1237060
มีเสือหิวการเมืองไทย ที่ยังไม่ยอมกำสรวล.. ตัวอ้วนพีเชียวล่ะ..