เหนื่อยหน่อยนะประเทศไทย

คอนพูทน

๏ คนผิดไม่รับผิด          แถมลากพวกล้วนอันธพาล
ลำพองลงมือผลาญ        เที่ยววางเพลิงจุดไฟเผา
๏ จึ่งบ้านดั่งเจออุบาทว์  บริหารวิบัติปัญญาเบา
แท้ขลาดหรือจริงเขลา   ที่แน่คร้านเห็นหลายครา
๏ ทุกผิดจักล้างผิด        ดิ้นกันพล่านก่นศาลพา
ยังเนียนคงอย่างหนา     ไม่รู้นั่นแม้นร้อนหนาว
๏ ผู้ดีต้องเดินตรอก       พวกขี้ครอกเดินถนนคราว
เถิดชนคนดีชาว            มัวนิ่งเฉยอาจสูญชัย
๏ เมืองเอยพานอ่อนแอ  เกิดแผลเน่าขึ้นภายใน
น้ำเหลืองกับหนองไหล   ค่อยค่อยทะลักเริ่มพังทลาย
๏ พอมารยึดครองเมือง  ก็กินเมืองแล้วมากมาย
ชาติเขตเฉือนแบ่งขาย   หนอช่างคิดหยาบช้าครัน
๏ กาลีบ้านเมืองแล        แย่เรียงเวียนเป็นพัลวัน
หลายฝ่ายต่างเสียขวัญ   จำระบุฝากจุ่งระบายความ
๏ ผู้นำต้องสำนึก           อย่าเป็นนั่นแค่เพียงนาม
มัวง่วนแต่เรื่องงาม        ถามเรื่องงานทำเป็นงอน
๏ เถิดหยุดทำเพื่อญาติ  ทำเพื่อชาติบ้างอรชร
หนีสภาไม่สถาพร          อาจประสบพิษอันประสาทผล
๏ เหนื่อยจิตน่าเห็นใจ   คนรวยจ้างต้มคนจน
หลอกไทยต้องสู้ทน       เพื่อชาติไทยดูมันแถ
หลอกไทยต้องอดทน     ออกมาเถิดช่วยตายแทน ๚ะ๛
                                       คอนพูทน