๏ บนทางเทียวเปลี่ยวเหงาทุกเช้าค่ำ เศร้าจองจำดวงแดมิแปรผัน ดั่งโซ่ตรวนล่ามจับนานกัปกัลป์ ดวงมานนั้นทุกเสี้ยวเกินเยียวยา กระแสกาลคล้อยเคลื่อนวันเดือนล่วง ทุกคาบช่วงมืดมนเกินค้นหา แสงเรืองรองแวววามเคยงามตา ก็แรมฟ้าลับฟากเลือนจากแดน ผ่านคิมหันต์ผันช่วงล่วงพรรษา ในอุรารกรื้นเจ็บหมื่นแสน ภาพความรักงามงดถูกทดแทน ด้วยกลวงแก่นภาพฝันคราวันกราย **กว่าจะรู้ก็ร้าวเพราะก้าวล่วง ตกในบ่วงบาศทัณฑ์อย่างขวัญหาย เจ็บนั้นเกินกว่าสรรคำบรรยาย เมื่อใจตายกายอยู่อย่างสู้ทน** คงด้วยเพราะบรรพ์บาปนั้นสาปสั่ง ให้ต้องหลั่งน้ำตาดุจห่าฝน เพื่อรอนทัณฑ์เพรงกรรมที่ย่ำมน จึ่งเจ็บจนข้ามกาลที่ผ่านกราย ลั่นทมร่วงดอกหล่นเกลื่นบนพื้น ในค่ำคืนมืดดำฝนฉ่ำสาย- ธาราล่องลดเลี้ยวอย่างเดียวดาย จนสุดปลายตาเห็นความเป็นไป ทุกห้องทรวงยังรื้นด้วยขื่นขม มิลับล่มจากลาแม้คราไหน ลั่นลมร่วงรายเรียงเหลือเพียงใบ ลึกสุดใจล้นหลากด้วยซากลวง เมื่อทางรัก..ทางร้างทอดกลางโลก จำกอดโศกทดแทนความแหนหวง รอพ้นบ่วงบรรพ์บาปที่สาปทรวง ขอจมห้วงอดสู...เพียงผู้เดียว๚ะ๛
บินเดี่ยวหมื่นลี้ 5 มิ.ย. 2555 13:37 น. - ID 144685 
1388
2
0
5 มิถุนายน 2555 23:26 น. - comment id 1235397
คงมิใช่อดสู..ดูเหมือนอด หนทางรักเลี้ยวลดอดแน่แท้ จึงทิ้งร้างห่างไปไม่เหลียวแล ปล่อยตาแก่เฝ้าตูบ..ลูบตัวเอง นับวันเขี้ยวเล็บก็สึกกร่อนขย้ำเหยื่อไม่ติดหลุดไปได้ อิอิ
6 มิถุนายน 2555 07:24 น. - comment id 1235402
บนทางเทียวเปลี่ยวเหงาทุกเช้าค่ำ ความทรงจำย้ำย้อนมิผ่อนพัก หวนอดีตกรีดฤดีที่หนาหนัก บนทางรักทางร้างเหยียบย่างมา ก้าวต่อไปบนทางเปลี่ยวคงเปลืองเปล่า เมื่อรักร้างรักร้าวไม่เข้าท่า ขอจมปลักหนักหนำกับน้ำตา ยังดีกว่าก้าวต่อไป..ไม่มีเธอ
6 มิถุนายน 2555 08:29 น. - comment id 1235413
น่าสงสารที่สุดดดดดด
6 มิถุนายน 2555 11:48 น. - comment id 1235423
เศร้าจังเนอะคุณบินเดี่ยว ฯ
6 มิถุนายน 2555 12:50 น. - comment id 1235429
หวานดี ชอบๆ จ้า นกเดี่ยว
6 มิถุนายน 2555 19:44 น. - comment id 1235483
~*~ ลานลั่นทม ~*~ ๐ หรือสายสร้อยร้อยทรวงขาดบ่วงแล้ว เคยตรึงแนวรั้งขวัญคล้องพันเกี่ยว จะมาสิ้นสุดหมายสลายเกลียว จนเกินเหนี่ยวดึงไว้หรือไรกัน? ๐ ลั่นทมปลิดดอกบางปลิวคว้างหล่น ชอกช้ำกลางเม็ดฝนต้นวสันต์ ดอกรักเล่าจะรานเกินทานทัณฑ์ เป็นอย่างนั้นใช่ไหม? นะใจคน ๐ ลมเหมันต์ผันล่องพรากท้องฟ้า คงพัดพารักล่วงลับห้วงหน แปรเปลี่ยนความหวานชื่นเป็นขื่นปน ยิ่งขุดค้นยิ่งเคลื่อนจนเลือนลง ๐ ภาพบัวตองเบ่งบานกลางลานรัก ก้านช่อหักรอยุ่ยเป็นผุยผง สิ้นแล้วหรือหวานล้ำในจำนง? หรือไม่คงค่าควรให้หวนมอง? ๐ รานสายใยโยงสรวงยึดพ่วงแหล่ง แม้ฟ้าห่างต่างแห่งมิแบ่งสอง- ดวงมนเคยร่วมฝันปันคำกรอง "หรือที่พร้อง" เป็นเพียงประเดียงลวง ๐ สังคีตแผ่วแว่วผ่านเลือนหวานบท กอปรกรองพจน์ขึ้งแค้นสิ้นแหนหวง ในโลกร้างทางร้าย...สุดปลายกลวง- รักจึงล่วงเกินย้อนสู่ตอนเดิม ๐ จากหนาว-ร้อน-ย้อนฝนอีกหนหนึ่ง วันที่ซึ่งทัณฑ์สรวงถึงช่วงเริ่ม แล้งน้ำใจร้างหมดมิหยดเติม มีแต่เพิ่มน้ำตาผู้ปราชัย ๐ จำโดดเดี่ยวเปลี่ยวดายสุดปลายดั้น โศกอยู่ในวสันต์สิ้นวันใส ระหว่างทางทุกข์ทอดคงมอดไป พร้อมเศษรักสิ้นไร้..เกินไขว่คว้า ต่อกลอน.......คลิ๊ก ตอบกลอน........คลิ๊ก
12 มิถุนายน 2555 15:13 น. - comment id 1235804
บินท่องเที่ยวเปลี่ยวเหงาเฝ้าร้าวจิต หาคนคิดเคียงคู่สู่สมประสงค์ เจอแต่คนหน้าปรุเขายุยง นางงามคงเป็นเมียของเสี่ยไป
แก้วประเสริฐ.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
