ยามเริ่มแรกหวานซึ้งภิรมย์นัก เมื่อดอกรักผลิบานจารรอยหอม เคล้าสัมผัสชวนฝันอย่างยินยอม คอยถนอมช่อซึ้งเข้าตรึงจินต์ จนล่วงเลยช่วงวารที่ซ่านซาบ เงาร้างทาบหวั่นใจรักไร้สิ้น มธุรสเคยดอมหอมรวยริน รานถวิลเลื่อนไหลไปกับกาล สายเสียแล้วรอยฝันร่วมกันสร้าง สิ้นสุดทางจนทุกข์มารุกผลาญ หนึ่งดวงใจใครนี้ทรมาน แทบแหลกลาญผ่านวันยากบรรเทา อยากหยุดช่วงเวลาอันล้าอ่อน หยุดทุกตอนปรารมภ์จมรอยเศร้า. อนาถหนอใจคนยากคาดเดา ดอกรักเรา..ปลิวไปไม่หวนคืน
18 พฤษภาคม 2555 19:02 น. - comment id 1233599
ขอบคุณมากครับคุณศรีสมภพ
15 พฤษภาคม 2555 16:32 น. - comment id 1233826
มาช่วยเก็บดอกรักค่ะ ดอกรักเบ่งบานลานใจเจ้า จึ่งได้เฝ้าคิดถึงคนึงหา แม้ปลิดปลิวลอยลับไปกับตา ยังไขว่คว้าเคียงคืนเพื่อชื่่นทรวง
16 พฤษภาคม 2555 09:27 น. - comment id 1233920
คว้างอารมณ์สูญหายกระจายเกลื่อน ก็จะเหมือนเกลียวกลืนคลื่นความฝัน ภิรมณ์ภักดิ์สกุณานราวัลย์ มาเรียงร้อยถ้อยสรรสวรรค์ปอง
18 พฤษภาคม 2555 10:22 น. - comment id 1234098
เคลิ้มจัง..
16 พฤษภาคม 2555 20:29 น. - comment id 1234117
คุณแก้วประภัสสร ขอบคุณที่ช่วยเก็บครับ
16 พฤษภาคม 2555 20:30 น. - comment id 1234118
คุณปาริตา ขอบคุณมากครับ