สำเนาใจ ให้ลิงอ่าน..

ข่ายฟ้า

..
..
http://www.youtube.com/watch?v=lXewCH0V-uw
..
..
จะมีใครรู้ใจใครในโลกนี้..				
comments powered by Disqus
  • พุด

    8 พฤษภาคม 2555 20:30 น. - comment id 1232464

    576467_3211935777249_1231899850_32370489
    ซาบซึ้งใจจนน้ำตาล้นเอ่อ
    แทน..ค่ะ16.gif
  • อัลมิตรา

    9 พฤษภาคม 2555 18:10 น. - comment id 1232642

    
    จะมีใครรู้ใจใครในโลกนี้..
    
    คงไม่มีหรอกหนาอุราเอ๋ย
    เพียงชั่วคราวชั่วครั้งดั่งคำเปรย
    " ไม่มีเลย ไม่ใคร รู้ใจเรา"
    
    
    
    
    อยากให้หัวใจของคุณทนไหว..
    และรับทุกสิ่งทุกอย่าง..
    ได้ด้วยรอยยิ้ม..
    
    ฉันรู้ว่าการบอกลา ..
    จะเป็นคำสุดท้ายที่คนรักกันเลือกทำ
    
    ฉันรักเธอนะ 
    แต่ความรักก็สั่งให้ฉันฝืนใจตัวเอง
    
    บางทีเราอาจเป็นคู่ที่เหมาะสมกันที่สุด
    เพียงแค่เราไม่ได้เจอกันในเวลาที่เหมาะสมที่สุด
    แค่นั้นเอง ..
    
    
    ฆ้องกังวานใกล้ค่ำเสียงย่ำส่ง
    ดวงตะวันอัสดงลงจากฟ้า
    เสียงเจื้อยแจ้วเซ็งแซ่ของสกุณา
    โบยบิยสู่เคหาดั่งมาแต่ไกล
    
    เงาจันทร์ล่องขอบฟ้ามาแทนที่
    คิดถึงเจ้าผ่านนี้อยู่ดีไฉน
    ลมแผ่วแผ่วต้องผิวร้อนดั่งไฟ
    ยินเสียงเต้นของหัวใจยามไกลเธอ
    
    แต่ละถ้อยน้ำคำเมื่อครั้งก่อน
    ยังยอกย้อนก้องอยู่ในหูเสมอ
    จากกันมาเนิ่นนานไม่พบเจอ
    แต่หัวใจไม่เคยเผลอลืมแก้วตา
    
    ดึกดื่นดูดาวเดือนเมฆเคลื่อนคล้อย
    น้ำค้างย้อยหยาดหยดลงใบหญ้า
    ความจริงใจนั้นยากจำนรรจา
    จึงสื่อมาเป็นกลอนแสดงตน
    
    นาฬิกาสำหรับรักหยุดเดินแล้ว
    ไร้ซึ่งแนวกลับคืนมาอีกหน
    เส้นทางใจรกชัฏและมืดมน
    คนสองคนทางรักนั้นไม่มี
    
    จันทร์กระจ่างกลางฟ้าเงียบสงบ
    อธิษฐานให้เธอพบความสุขี
    อย่าอ่อนแอเข้มแข็งนะคนดี
    ความทุกข์ถ้าจะหนีต้องที่ใจ
    
    เหนื่อยพอแล้วเจ็บพอแล้วหลับตาซะ
    หลับเถิดนะแก้วตาจงหลับใหล
    พบความฝันที่จะไม่ทำร้ายใคร
    ฉันจะกอดเธอไว้จวบสิ้นแสงจันทร์
    
    เย็นยะเยือกใกล้เวลาอุษาสาง
    ความแตกต่างทำให้รักแปรผัน
    แต่เธอไม่เคยเดียวดายแม้สักวัน
    เพราะว่าในความฝันเรามีเรา
    
    คงเหมือนกับน้ำค้างระเหยหาย
    หลังดวงตะวันฉายมาแผดเผา
    รูปแบบความสัมพันธ์ที่เหมือนเงา
    ต้องเลิกราว่างเปล่ายากดื้อดึง
    
    รู้ว่าเธออ่อนแอและหวั่นไหว
    สองมือฉันเอื้อมไปปลอบไม่ถึง
    คงฝากผ่านได้เพียงเสียงรำพึง
    จากคนในกาลครั้งหนึ่งถึงปัจจุบัน
    
    ยังมีฉันอยู่กับเธอเสมอ
    เป็นกำลังใจให้เธอมิแปรผัน
    ผิดเพราะเราทั้งสองรู้จักกัน
    ช้าเกินไปไม่ทันความฝันเอย
    
    เขียนถึงอัลมิตรา..เข้มแข็งนะ
    หวังว่าเธอจะเข้าใจและให้อภัย..
    ดูแลตัวเองมาก ๆ ..
    
    
      ขอบคุณที่มีน้ำใจ ทำ mv สำเนาใจมาให้
    เอาไว้ดูต่างหน้าตอนที่เราเดินทางไปท่องจักรวาลก็แล้วกันนะ
    
    แหม๊ .. อะไรจะซึ้งปานนั้น บรรดาโจทก์มาเห็นคงขำกันตาย
    
    ลำพังลิง .. ได้แค่ผลไม้สักตะกร้า ก็ดีใจแล้วล่ะ 
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 พฤษภาคม 2555 14:02 น. - comment id 1232927

    36.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน