๑. ได้ตรึกตราตระหนักสิ้นศักดิ์ศรี มิเหลือดี...ค่าหมดกำสรดแสน ยอมอ่อนผ่อนเสียรู้เขาดูแคลน ถูกพร่าแทนรักชื่นสะอื้นคลอน... เปรียบถูกหมิ่นค่าหญิงควรนิ่งเก็บ ซ่อนรอยเจ็บเคยพลั้งเป็นสังหรณ์ อับอายแท้เบือนหน้าหยุดอาวรณ์ ข่มร้าวรอนทบทดแล้วปลดปลง... ๒. ด้วยรู้เจียมต่ำต้อยค่าด้อยนัก เกียรติต่ำศักดิ์เกินเปรียบไปเทียบหงส์ พร้อมสดับ...ประจักษ์พี่รักษ์วงศ์ สิ่งจำนงกอรปเถิดประเสริฐจริง... เกินข้ามขั้นร่วมปางพ์ความต่างยศ ถูกกำหนดมากมายหลากหลายสิ่ง เหมือนรอยกรรมพันพ่วงยากท้วงติง เลิกประวิงอัประมาณแม้ราญวาย... มิสมศักดิ์สมตระกูลอาดูรหมอง ยิ่งตริตรองเกินรับความอับอาย เพราะเป็นหญิงสิ้นค่ายิ่งกว่าชาย ควรปล่อยสายสวาทให้ขาดราญ... ด้วยน้องนี้...ดุจกาหรือกล้าคิด ผูกดวงจิตร่วมชาติมิอาจหาญ เป็นเพียงชนธรรมดาสาธารณ์ พงค์วงค์วานมิสูงศักดิ์ขั้นหนักใหญ่... ๓. ชะรอยกรรมเบี่ยงทางเคยสร้างก่อ ก่อนพร้อมรอ...ชีวาตม์หมายมาดไว้ ใยกล่าวแกล้งกลับกรอกย้อนยอกนัย หมิ่นน้ำใจ...น้องน้อยด้วยถ้อยจา... คอยสร้างเรื่องแต่งข้อมาล่อหลอก แสร้งเผยบอกพจน์ร้อยเล่ห์เสน่หา ช่างทำการหาญหักเป็นหนักหนา หรือหมายพร่าให้ราญลมปราณลง... คงสนุกนึกชอบตามอัชฌาสัย มิเคยคิดครวญใคร่ด้วยใจจง หมิ่นศักดิ์ศรีสัจจะอย่างประสงค์ ถือทะนง...ช่างข่มเหงไม่เกรงใด... น้องอับอายแบกหน้ามาบอกรัก หากพี่ชักไม่ชอบใจแล้วก็แล้วไป เบือนก้มหน้าเอ่ยลาจะคลาไคล ขอจรไกล...ทางเทียวไม่เหลียวคืน... ๔. จบตำนาน"รักเคียงแต่เพียงฝัน" ลบเลือนมัน...จากจิตน์ไม่คิดฝืน เขาลวงเล่นเซ่นอารมณ์ทำขมขื่น ร้าวสะอื้นสิ้นศักดิ์เป็นหนักหนา... ลบเลือนแล้ว"คนพิเศษไร้เหตุผล" หัวใจป่น...ทั้งอายทั้งขายหน้า มอบใจภักดิ์มาดหมายหลายเพรา กลับถูกพร่าหาญหักราญรักเรา... อนุสรณ์ "แมงกุ๊ดจี่" นามนี้หนอ มาวอนขอ...ปิดฉากหนีจากเศร้า ขอฝากชื่อคู่กานท์อยู่นานเนาว์ จบเรื่องเก่า "รักเคียงแต่เพียงฝัน"
16 เมษายน 2555 22:17 น. - comment id 1121109
ทั้งท้องเสียไข้ขึ้นเป็นของฝากจากเสียมเรียบ ขอพักสักสองวัน
14 เมษายน 2555 23:37 น. - comment id 1229992
โอ๋ โอ๋ ใครช่างทำแบบนั้นกับน้องมะกรูด คนสวยได้ มามะสาดน้ำสงกรานต์รักษาใจ กลอนเพราะมากมะกรูด ชอบ ๆ เอาอีก ๆ
15 เมษายน 2555 08:07 น. - comment id 1229994
แมง อะไรก็ไม่รู้ เขียนกลอนได้ไพเราะว่างๆ ช่วยสอนให้ลุง หน่อยนะ
15 เมษายน 2555 13:12 น. - comment id 1230009
จบตำนาน รักเคียงแค่เพียงฝัน มิอาจหมั้นหรือหมายในประสงค์ จำต้องจบรักเราเฝ้าแต่ปลง ใจจำนงค์ขึ้นคานสมานใจ บอกแล้วว่าให้มาอยู่เป็นเพื่อนพี่ก็ได้ เอ้าจับมือพี่ซิ ได้ขึ้นคานด้วยกัน (ไม่เอาน๊า อย่าเศร้าเลย ยิ้มไว้โลกยังสดใสอีกเยอะจ้า)
15 เมษายน 2555 13:18 น. - comment id 1230012
.......... อนุสรณ์ "แมงกุ๊ดจี่" คนนี้หรือ ยังรกริ้ออยู่ในหัวใจฉัน คนอะไรช่างออดอ้อนรำพัน นานนิรันดร์ฝันฝากอยากรักเธอ กลอนเพราะมากเลยจ้าน้องมะกรูด สงกรานต์นี้ไปไหนมาไหน ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะจ๊ะ .................
15 เมษายน 2555 21:54 น. - comment id 1230060
กลอนงดงามครับ สมแล้วครับสำหรับผู้ท่องไปในวรรณคดีไทย
16 เมษายน 2555 10:07 น. - comment id 1230071
ยอดเยี่ยมมากมาย.. แม้นสิ้นศักดิ์ ก็สู้ต่อเนาะ เพื่ออนุสรณ์ "แมงกุ๊ดจี่" อิอิ สุขอย่าได้สร่าง
16 เมษายน 2555 11:17 น. - comment id 1230080
แต่ใจเราอยู่กับเราใช่เขาแน่ อย่าต๊อแต๊คนดีศรีสมร นั่นเป็นเพียงเริ่มต้นพบคนจร จะสะท้อนให้เห็นเช่นเนื้อใน ดีกับตัวกลัวอะไรใครก็บอกนะน้องนะ
16 เมษายน 2555 11:24 น. - comment id 1230083
เยี่ยม ..เรี่ยมเร้
16 เมษายน 2555 13:04 น. - comment id 1230107
^_^
17 เมษายน 2555 08:50 น. - comment id 1230127
ความรักที่ผิดหวัง...มีพลังดึงน้ำตา ความเข้มแข็ง ความมั่นใจจากเราไปได้ง่ายดาย แต่เมื่อใดที่เราเชิดหน้ามองฟ้าและเดินได้อย่างมั่นคงเมื่อไหร่ .... เมื่อนั้นศักดิ์ศรีจะดำรงอยู่กับเราเสมอไป
17 เมษายน 2555 22:50 น. - comment id 1230251
รักเพียงแต่เคียงวันฝันมิใช่ อ้างศักดิ์มาหักใยเยื่อได้หรือ คนไม่รัก..หักใจ...ไยยุดยื้อ ค้างคาขื่อคาใจเจ็บ..ใครกัน
18 เมษายน 2555 08:21 น. - comment id 1230272
เยี่ยมมากค่ะ.....ชื่นชม...
19 เมษายน 2555 10:14 น. - comment id 1230405
ดีจร้า น้องสาวคนดี หากดวงจิตเปรียบไปคล้ายกระดาษ คงวิ่นขาดตามน้ำ..ตามลมฝน ไม่เหลือค่าจะมองเพราะหมองตน แค่หมองหม่นอยู่ไปคล้ายธุลี แต่ถ้าเปรียบดวงจิตพินิจค่า ดุจดั่งผ้า...ใบไว้...ระบายสี บนเฟรมไม้ลายศิลป์ที่จินต์มี แมงกุ๊ดจี่มีค่า...กว่าดวงดาว สีแต้มผิดคิดไปว่าใจตก ถูกสีหกเปื้อนค่าโอ้ผ้าขาว ขวัญกระเจิงเปิงเปิดเตลิดยาว สิ้นภาพพราว...พร่างจิตดั่งคิดปรุง ไม่ลองคิด.. พลิกกลับ...จับสีเปรอะ เอารอยเลอะ...แต้มสายระบายรุ้ง ผ้ารอสี แต้มฝัน อันจรุง มะกรูดมุ่ง จิตรู้ คือพู่กัน คุงพี่รู้ นะว่า... น้องสาวคนเอ รู้แล้ว ว่า ...... ลวดลาย หลายหลากมากเส้น... บนผืนผ้าใบ งานศิลป์ ที่เรียกว่า ชีวิต อาจมีสีที่พลาดไปเปรอะเลอะไปบ้าง นั่นอ่ะ มันไม่ใช่ รอยเปรอะ มันคือ...ลวดลายของงานศิลป์ ชิ้นนี้... แน่ใจ ว่า...น้องสาว คนเอ รู้...และ ไม่ยี่หระ ต่อมันแล้ว ปล.กลอนชุดนี้.... เขียนได้ดีมาก .... ถึง มากๆ แฟนแม่นาค เรย... อิอิ
19 เมษายน 2555 16:09 น. - comment id 1230478
แล้วตกลง ใครเป็นกา ใครเป็นหงส์กันเนี่ย
28 เมษายน 2555 19:02 น. - comment id 1231550
ตื่งๆๆ มีเรื่องแว้ววววว อิอิ