สดายุเสนอ ๐ เกิดแต่เมื่อใจหนึ่งถูกตรึงล่าม ผ่านคาบยามด้วยฤทธิ์แรงคิดถึง มีอ่อนโยนอบร่ำห้วงคำนึง อีกซาบซึ้งแอบอำอยู่ค่ำเช้า ๐ ราวแรงรื่นรมยาคันธารส นั้นโหมบทบาทเยือน..ไม่เหมือนเก่า โอนอ่อนหวานซ่านแล้วแม้นแผ่วเบา หากอ่อนโยนรุมเร้า...อยู่เช้าเย็น ๐ จะรับรู้บ้างไหม..ว่าใจหวั่น จากบีบคั้นรอคอยละห้อยเห็น จะรู้ไหมเหงาเงียบเกินเปรียบเป็น จากลอบเร้นอาวรณ์..แอบซ่อนนัย ๐ หวั่นแต่สองแววตา..เกินกว่าซ่อน จะเผลอเผยนัยซ้อนยามอ่อนไหว หวั่นทรวงร่ำรัวร้องเสียงก้องไกล จนหนึ่งใครผู้ถวิล..อาจยินความ ๐ หวั่นเกรงใจร่ำรอ..เผยต่อหน้า บอกห่วงหาเกินกักเกินหักห้าม เกรงตาเผยความนัยจนไหววาม ใจจักหวามตามตาละล้าละลัง ๐ รู้หรือไม่อาวรณ์ที่ซ่อนอยู่ เริ่มช้อยชูงดงามขึ้นตามหวัง รู้หรือไม่ปรารมภ์เคยข่มบัง จักเริ่มเรื้องกำลังเข้าสั่งการ ๐ เผยออกฤๅ..ความนัยเพื่อใครรู้ จะเก็บอยู่ไยเล่าให้เผาผลาญ เผยเถิดแม้นขัดเขินมาเนิ่นนาน ใจฤๅจักร้าวรานกับการณ์นี้ ๐ เดียรดาษพรรณผกาในป่าหอม เพื่อด่ำดอมภุมรินย่อมบินปรี่ ที่อบอวลน้ำใจและไมตรี ย่อมสุดที่คำพจน์จะลดรา ๐ ย่อมดื่มด่ำบริบทเกินปลดปล่อย จนเฝ้าคอยทาบทวงด้วยห่วงหา ภุมรินแหนหอม..ใจน้อมมา เป็นใจแหนคุณค่า..เกินกว่าล้าง ๐ รู้กันแล้วใช่ไหม..อกใจนี้ อกใจที่แหนหอมไม่ยอมห่าง เผยออกสิ้นพจน์คำเคยอำพราง เพื่อมอบวางสู่ขวัญ..ในวันนี้ เฌอมาลย์สนอง เกิดแต่เมื่อใจหนึ่งรู้ซึ้งค่า ผ่านเวลารับรู้ว่าผู้ไหน ที่อ่อนโยนใกล้ชิดสนิทนัย เพียงเปิดใจจักเห็นทุกเส้นทาง เผยออกให้ความใครได้ใกล้ชิด รับรองสิทธิ์นัยหอมไม่ยอมห่าง เผยคุณค่ารักนำสิ้นอำพราง พร้อมมอบวางหัวใจไว้ใกล้กัน เมื่ออกใจไหวรับเกินยับยั้ง สิ้นกำลังหักห้ามไต่ตามฝัน จนอาวรณ์อบร่ำร่วมรำพัน ออกแบ่งปันหัวใจให้ดำรู ด้วยอาทรผ่านถวิลในจินตนา ปรารถนาคำหวานได้ผ่านสู่ หนึ่งคนดีของใจจักได้รู้ ว่าขออยู่เคียงข้างไม่ห่างไกล ร่วมมองเดือนชมดาวพร่างพราวฟ้า นัยนาวับวามทุกยามไหว สองลิขิตผูกพันร่วมกันไป ฝากฟ้าไหนก็จะรักแลภักดี ร่วมตะวันผันผ่านช่วงกาลให้ ห้วงหัวใจไสวสว่างท่ามทางที่- ผูกพันธะชูรักภักดิ์ชีวี พร้องวลีแน่นหนัก..ฉันรักเธอ ฤกษ์ หมองเศร้า อกประหวั่นพรั่นพรึงถึงแก่นขวัญ คนสองคนรักกันแต่ครั้งไหน แล้วส่วนเราคนนี้มีอะไร หลงละเมออยู่ได้น่าอายจริง เฝ้าติดตามตอแยไก่แจ้ง่าว อ้อนออดสาวเขาเมินเกินสุงสิง คงขำขันมองเราเหมือนเจ้าลิง อยากแอบอิงไม่เข้าท่ายังหน้าทน ทำไงได้หัวใจอยากใฝ่ปอง ถึงแม้เขาไม่มองเลยสักหน แถมถากถางเยาะหยันกีดกั้นตน แปลกพิกลยังสมัครมอบรักเธอ เห็นความนัยคู่เขาเศร้าทรวงหนัก โอ้ความรักของเราเฝ้าเสนอ คงสูญเปล่าอาวรณ์นอนละเมอ ฝันถึงเฌออยู่เดียวสุดเหลียวแล..
4 เมษายน 2555 23:59 น. - comment id 1229163
อย่าลบออกเลยค่ะ กลอนไพเราะอ่านแล้วมีความสุข บ้านกลอนก็จะสดชื่นขึ้นด้วย
5 เมษายน 2555 07:05 น. - comment id 1229171
ของพี่สดายุ เฌอไม่ทราบว่าพี่เขาจะว่าอย่างไร แต่ของเฌอมาลย์นั้น ขอค่าลิขสิทธิ์เป็นรีเจนซี่แค่ขวดเดียวพอ อิอิ ปล.ไม่คิดจะคลิกเข้ามาอ่าน นึกว่าลงเรื่องว่าทหารอีก แต่อดไม่ได้ที่จะคลิกเข้ามา ไม่คิดอีกว่า เราจะมาเจอรักสามเส้าเช่นนี้ แล้วนี่ฉ๊านจาเลือกใครดีเนี่ยยย เดี๋ยวว่างๆมาแจมแน่
5 เมษายน 2555 09:08 น. - comment id 1229193
ไปแล้วครับ ไม่อยากเป็นส่วนเกิน
5 เมษายน 2555 09:23 น. - comment id 1229203
จะสามเส้าสี่เส้าก็คงดีกว่าไม่มีสักเส้าน๊าเฮีย
5 เมษายน 2555 09:30 น. - comment id 1229207
ช2. เอ๊ะไงเกลอ ไม่ได้เจอะเจอกันนาน อยู่เป็นสุขสำราญ ครอบครัวทางบ้านสบายดีหรือ ช. โอ๊ย เลิกกันแล้ว ถึงแจวมาเตร่แถวนี้ แต่เกลอเอ๋ยโชคดี แหมพบเมื่อกี้ยอดเลย ช2. เอ๊ะ ใครกัน เธอคงผ่องพรรณน่าดู ช. แต่รูปร่างโฉมตรู เธอคงเจ้าชู้เก่งจังเลย ช2. นี่อยู่ที่ไหน รักกันเมื่อไหร่เกลอเอ๋ย ช. แม่ยอดชู้คู่เชย รักกันมาเลยกว่าสามปีแล้วล่ะ ช2. ไหนใคร ช.โน่นไง เธอกำลังรีบมา ช2. นี่ศรีสุดาน่ะ คนรักฉันน่ะซี ช. ฮ้า จริงหรือนั่น เธอรู้จักกันหรือนี่ ช2. นี่แหละยอดชีวี คนนี้ที่หวังแต่งงาน ช. งั้นตัวเธอ คู่หมั้นของเกลอฉันน่ะซิ ช2.,ญ. ชอบกันกว่า 3 ปี รักกันมานี่ตั้งนาน ถ้ายังไง ขอเชิญไปช่วยแต่งงาน ช. อาจไม่พบอีกนาน โอ๊ยจะพาลเป็นลม เบื่อ จุดใต้ตำตอเข้าแล้ว ร้องเพลงเก่าเคล้าสงกรานต์กันเหอะ..
5 เมษายน 2555 16:37 น. - comment id 1229248
น้อยใจ ..เส้านั้น ไม่มีเราด้วย กระซิกๆๆ
5 เมษายน 2555 17:03 น. - comment id 1229253
........... งานนี้คุณเฌอเป็นนางเอก จะเลือกเส้าไหนดีจ๊ะ ..................
5 เมษายน 2555 23:23 น. - comment id 1229277
นี่เค้าเรียกกว่ารักหนึ่งเศร้านี่ท่าน อีกสองเค้าไม่เศร้าด้วยนี่ ฮาๆ กันไปครับ
6 เมษายน 2555 08:26 น. - comment id 1229300
^ ^ เหงล่วยกะอาคุงสีเมจิก ถั่วต้มคร๊าบบบ เห็นความนัยคู่เขาเศร้าทรวงหนัก โอ้ความรักของเราเฝ้าเสนอ คงสูญเปล่าอาวรณ์นอนละเมอ ฝันถึงเฌออยู่เดียวสุดเหลียวแล.. . . . ฝันไปเถอะถ้าใจจะใฝ่ฝัน แต่คงไม่มีวันจะแยแส เชิญละเมอต่อไปอย่าได้แคร์ พ่อไก่แจ้ป้อทั่วมั่วเสียจัง เชิญสามเส้าคนเดียวไม่เกี่ยวข้อง เรื่องปรองดองครานี้ไม่มีหวัง มือที่สามคิดมาแสนน่าชัง ทำเพ้อคลั่ง..หวังแยกแทรกรักเรา.. เห็นป้วนเปี้ยนทั่วบ้านหว่านเสน่ห์ ใครหลงเล่ห์ถึงฆาตด้วยขลาดเขลา มนต์ไร้ฤทธิ์สิ้นหวานมานานเนา ใครหลงเข้าซวยแน่แย่ทั้งปี555+
6 เมษายน 2555 23:49 น. - comment id 1229346
รักสามเส้าที่่ไหนใยไม่เห็น อ่านแล้วเป็นเศร้าเดียวเจียวคุณขา คุณสดายุ คุณเฌอมาลย์เบิกบานอุรา คุณฤกษ์มาหมองเศร้า เหงาลำพัง ฝันถึงเฌออยู่เดียวสุดเหลียวแล.. เฝ้าชะแง้มองหาด้วยความหวัง โปรดหันมาเถอะนะอย่าได้ชัง มาเถอะนั่่งกินข้าวไข่ต้มกันวันเศร้าใจ แจมแบบเพี้ยน ๆ นะคะ บ้านกลอนจะได้ไม่เงียบ เพราะจะมีเสียงโห่ไล่ร้อยฝัน