๏ สายสวาทขาดวิ่นรักสิ้นเชื้อ มิคงเหลือเพียงน้อยของรอยฝัน แม้นหัวใจเหนื่อยล้าแสนจาบัลย์ มิอาจหันย้อนกลับไปนับรอย เพียงซากร่างหยัดยืนบนผืนหล้า บ่วงมายาพรางเงาจนเหงาหงอย สะอื้นอั้นอุราน้ำตาปรอย คราวันคล้อยล่วงพลบเข้ากลบวาร เจ็บเกินเจ็บแทรกซอนยอกย้อนจิต รักผ่าวพิษนาฎกรรมเกินร่ำขาน ทุกก้าวย่างทดท้อทรมาน ทนซมซานฝืนอยู่สู้ชะตา หยาดน้ำค้างจางหายยามสายย่ำ แต่ชอกช้ำฝังอยู่เกินรู้สา จักกี่วารผ่านผันสูรย์-จันทรา มิลับลารอนแรงทิ่มแทงใจ **แด่เธอผู้เป็นที่รัก กลางซากปรักรอป่น..ความหม่นไหม้ อาจแทรกซอนซึมทั่วทั้งหัวใจ แต่จะเลือนลับไปจนไร้รอย** แด่เธอ..ผู้ไม่แพ้ แม้บาดแผลเกินนับความยับย่อย ความขื่นขมตั้งหน้าตั้งตาคอย หลายพันร้อยคราวครั้งประดังทรวง จงอย่ายอมค้อมต่ำให้ช้ำชอก ในกลิ้งกลอกเปลือกแก่นความแหนหวง หากหวานชื่นมธุรสอันปดลวง อย่าเหนี่ยวหน่วงกุมกำในสัมพันธ์ เมื่อศรัทธาแห่งรักปรักซาก เหลือเพียงกากด่างพร้อยของรอยฝัน จงฝังกลบเถิดหนาความจาบัลย์ จบสิ้นกันศรัทธาคำว่า "รัก"๚ะ๛
บินเดี่ยวหมื่นลี้ 23 มี.ค. 2555 16:26 น. - ID 144049 
1704
3
0
23 มีนาคม 2555 20:11 น. - comment id 1228084
สวัสดีค่ะ คุณบินเดี่ยวฯ หอบความเศร้ามาเติมค่ะ ๐ เพราะหลงรสชื่นล้ำจึงช้ำชอก ซอนทุกซอกส่วนจิตราวติดปลัก จนจ่อมจมหล่มกาลร้าวรานนัก สู้ห้ามหักอาลัยตัดใยดี ๐ กาลเวลาผันเปลี่ยนหมุนเวียนช่วง เข้าแปลงห้วงย้อมแสงคล้ายแต่งสี ปัดป้ายลงจวบสิ้นสูญอินทรีย์ ย่อมไม่มีวันย้อนกลับตอนเดิม ๐ เก็บภาพรักเก่าคร่ำกระดำกระดาง ที่ค่อยรางเลือนลงจากตรงเริ่ม จากน้ำใจหลั่งรดต่อหยดเติม ที่เคยเสริมก็ซาเลือนปรารมภ์ ๐ ย่อมเจ็บปวดรวดร้าวแลผ่าวร้อน ดั่งไฟฟอนสุมเชื้อจนเหลือข่ม ขับความทุกข์โถมอุราถั่งอารมณ์ จนแทบล่มลาญร่างลงกลางคัน ๐ ได้แต่รอวันเดือนที่เลื่อนล่วง ค่อยรานบ่วงทุกข์โศกของโลกฝัน ที่บัดนี้โหมไหม้ดั่งไฟกัลป์ ผลาญชีวันย่อยยับแทบดับชนม์ ๐ สุดปลายทางว่างเปล่าอันเหงาเงียบ จะเย็นเยียบเพียบทุกข์ไปทุกหน รอร่างกายแตกดับอย่างอับจน เพื่อจะพ้นโทษทัณฑ์จากบรรพ์กรรม ๐ ปลิดปลิวแล้วใบบางหล่นคว้างร่วง เมื่อถึงช่วงกาลแปรใบแก่ก่ำ ถมทับเรียวเกลื่อนสถลสีหม่นดำ รอให้ย่ำเหยียบป่นอยู่บนดิน ๐ ปลิดปลิวแล้วใจโศกในโลกเศร้า หล่นลงเคล้าซากทรามเมื่อยามสิ้น- สูญสิ่งที่เคยหวังประทังจินต์ เหลือชีวินเปล่าร้างบนทางลวงฯ อ่านต่อกลอน คลิ๊ก
24 มีนาคม 2555 10:42 น. - comment id 1228119
ทั้งหมื่นลี้และวลีลักษณางดงามทั้งคู่ ไม่ได้ต่อกลอนกันมานานแล้วนาน ๆได้เห็น...
24 มีนาคม 2555 13:36 น. - comment id 1228129
:) ช่างตัดพ้อเสียจริง
24 มีนาคม 2555 15:09 น. - comment id 1228130
งดงามนัก
25 มีนาคม 2555 12:03 น. - comment id 1228199
แด่ เฌอ ผู้เป็นที่รักขอบคุณนะคะที่เขียนกลอนให้ โมเม มาเม้นท์
25 มีนาคม 2555 13:14 น. - comment id 1228216
สวัสดีค่ะ พี่ชายบินเดี่ยว... เมื่อเหลือซากศรัทธานำพาก้าว คงเหลือร้าวกร้าวเกินเผชิญขม ความจาบัลย์ดั่งหนามที่แหลมคม บาดระบม ย่อยยับรอยศรัทธา... สบายดีนะคะ
25 มีนาคม 2555 22:17 น. - comment id 1228273
พระยาครุฑมีแพ้รักเชียวหรือ ไม่น่าเชื่อเลย คิดถึง มากๆจ้า
แก้วประเสริฐ.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด