23 มีนาคม 2555 15:55 น. - comment id 1227980
คำว่าศรัทธา...ของใครไม่รู้อ่ะนะ อิอิ แต่สำหรับผม... ถ้าเปรียบ คุงอิมเป็นศรัทธา...... ถ้าเปรียบศรัทธา เป็นลูกเต๋า หากเปรียบทั้งหมดเป็นลูกเต๋าในถ้วยครอบบนจานรอง แว้ว เขย่าๆ ผมศรัทธา เสมอ ว่า...ต้องมีหก สูง....(หน้ามืดเลือดตกหัว อิอิ) แม้จะติดเล่นไปบ้าง...แต่ ยังไงๆ ผมก็ว่าต้องออกหก..อยู่ดี... @@@@@@@ ถ้าครึ่งทางของศรัทธา คือครึ่งวัน... ผมก็ว่า...ครึ่งคืนที่เหลือ ศรัทธาก็ยังเป็นหก อยู่ดี...นะแหละ อิอิ เพราะไรรู้มะ ... เพราะลูกเต๋าในความคิดผม มีแต่ หก หกด้านเรยยย อิอิ ตานี้...ตาคุงอิม มั่งแระ...อิอิ อ้อ...ลืมบอก...คุงอิมแต่งกลอนเจ๋งงงงงง มั่กมากกกก อิอิ
23 มีนาคม 2555 08:31 น. - comment id 1228040
คิดถึงและศรัทธากับงานจิตอาสาที่คุณทำค่ะ สักวันคงได้พบกันบนเส้นทางฝันสายนั้นนะคะ
23 มีนาคม 2555 11:19 น. - comment id 1228050
รักเจ้าเอยลอยวนไปหนไหน ถึงสุดหล้าฟ้าไกลหรือไพรเขียว ลืมหัวใจเคยมั่นฝันกลมเกลียว ต้องเปล่าเหลี่ยวครวญหาจันทราดวง มองไม่เห็นความรักภักดีมั่น มองข้ามผ่านคืนวันเคยห่วงหวง มองแง่ร้ายหมายแน่แค่หลอกลวง มองไม่ลึกถึงทรวงที่อาทร ห่างกันเพียงมือเอื้อมดูเหลื่อมล้ำ กลับตอกย้ำแรงร้ายเกินถ่ายถอน ประหนึ่งคนไร้ค่าพเนจร เที่ยวหลอกหลอนเรื่อยมาหน้าไม่อาย แม้กีดกั้นห่างไกลใจยังห่วง กาลเวลาเลยล่วงไร้ความหมาย "งมความเงียบเยียบเย็นอยู่เดียวดาย" หากเหลือบปรายตามองยังจองรัก... อุ่นใจมากเมื่อได้เห็นกลอนงามออกมาได้อีกแล้ว
23 มีนาคม 2555 11:32 น. - comment id 1228054
เมื่อไหร่หนา ? ตาเธอสองจะมองกลับ มาจ้องจับ ประทับรักให้พักหนุน เหลือแต่ฟ้าที่มืดดำ ..น้ำตาอุ่น ที่เพิ่มพูนทบทวี ..ทุกวี่วัน ! ไร้จันทร์ ..ไร้ใจ ไร้เงา .. งานงามทุกคำความ..
23 มีนาคม 2555 12:38 น. - comment id 1228058
กลอนบทนี้ได้ใจไปเต็มๆเลยค่ะ เพราะและอ่อนหวาน เหมือนดอกหญ้าที่พลิ้วไปกับสายลม
23 มีนาคม 2555 14:40 น. - comment id 1228066
นับได้ว่าเป็นบทกวีที่ยอดเยี่ยมบทหนึ่ง ที่ซาบซึ้ง ตรึงใจ สมแล้วที่ผมยกย่องว่าเป็น "ยอดหญิงกวีไทยแห่งไทยกลอนนี้ครับ" ผมอ่านถึงสองครั้งนะครับ รักมั่นเสมอ แก้วประเสริฐ.
24 มีนาคม 2555 03:45 น. - comment id 1228114
ช่วงหลังที่อ่านกลอนคุณอิม ต้องบอกว่า อารมณ์ถึงใจจริงๆ
24 มีนาคม 2555 10:15 น. - comment id 1228117
ยินดีที่เซียนเขียนถ้อย เรียงร้อยศรัทธากว่าครึ่ง คำในคำนำคำนึง ซาบซึ้งสละสลวยด้วยดี ศรัทธาครึ่งทางวางวาด ไม่อาจขาดลอยถอยหนี โถมถั่งพลังใจให้มี เต็มปรี่เปี่ยมยอดตลอดทาง........
24 มีนาคม 2555 11:01 น. - comment id 1228120
สวัสดีค่ะคุณอิม ห่างหายไปนานวันนี้คิดถึงมากมายจึงแวะมา ดีใจที่เข้ามาเจอบทกลอนคุณอิม ขอเก็บไว้อ่านในยามค่ำคืนนะคะ... เพราะ เส้นขอบของความมืด แสงสว่างมักจะมาเยือนเสมอ ศรัทธามิมีทางริดรอน... ตราบใดที่กำลังใจมิได้ถดถอย ดูแลสุขภาพนะคะ จากใจ
24 มีนาคม 2555 13:33 น. - comment id 1228127
เมื่อมีเวลาก็พักผ่อนบ้างน่ะ.. .
24 มีนาคม 2555 15:11 น. - comment id 1228131
โห เยี่ยมจริง ๆ งดงามจริง ๆ เลยอิม สู้ ๆ นะเพื่อน
24 มีนาคม 2555 20:19 น. - comment id 1228158
แวะมาทักทายครับผม ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ คุณอัลมิตรา
25 มีนาคม 2555 11:58 น. - comment id 1228197
เอากำลังใจมาฝากค่ะ
25 มีนาคม 2555 13:20 น. - comment id 1228219
สวัสดีค่ะ คุณอัลฯ เพราะศรัทธายังมีตรงนี้อยู่ สิ่งที่รู้...คือล้นสิ่งค้นหมาย คอยเรียนรู้ไม่หยุดจนสุดปลาย มิเคยคลายศรัทธาคุณค่ารัก... เพียงศรัทธาของเรามั่นคง....จนสุดปลาย
25 มีนาคม 2555 17:02 น. - comment id 1228236
........... งดงามมากจ้า ..............
25 มีนาคม 2555 19:46 น. - comment id 1228246
เหลียวมาก็.............จ๊ะเอ๋.....เจอพี่
27 มีนาคม 2555 20:49 น. - comment id 1228477
ความรู้สึกนี่ มันอธิบายยากนะ บางที เราก็ปล่อยให้ความรู้สึกมันจมดิ่งลึกลง ลึกลง และในที่สุด เราก็ไม่มีโอกาสที่จะได้ระบายความรู้สึกให้ใครรับรู้ ก็เพราะความรู้สึกนี่แหล่ะ ที่ทำให้เป็นภาพ เป็นกลอน แต่กระนั้นก็ยังไม่ได้หมายความว่า ความรู้สึกนั้นจะผ่อนคลายได้ลง มันยังคงอยู่ลึกภายในใจ ความรู้สึกที่หวั่นหวาด ความรู้สึกที่ไม่รู้ถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป ความรู้สึกของคนที่เรารู้สึก .. ม้าลาย ว่าไงนะ รู้สึกเหมือนอย่างที่ลูกลิงรู้สึกหรือเปล่า
27 มีนาคม 2555 20:59 น. - comment id 1228478
คุณอนงค์นาง .. อัลมิตราโชคดีที่มีเพื่อนร่วมก๊วนที่ดี ต่างก็มีจิตอาสา ในศุกร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา ก็ต้องแบ่งงาน วิ่งรอกกัน บางคนต้องเป็นตัวแทนไปงานศพ บางคนต้องเป็นตัวแทนไปงานเลี้ยง บางคนอยู่โยงทำงานยกช่อฟ้า ผ้าป่าสามัคคี วิ่งรอกให้ขาขวิดเลยค่ะ คุณฤกษ์ .. อุ่นใจจริง ๆ เหรอ กลอนงามนะ คุณศรีสมภพ .. ไร้จันทร์ ไร้ใจ ไร้เงา .. :) คุณแก้วประภัสสร .. ใจยกให้เขาไปแล้ว ยังให้คนอื่นได้อีกเหรอ 555 คุณแก้วประเสริฐ .. นี่อัลมิตรานึกภาพ จอมยุทธหญิงชุดขาวเหิรอากาศผ่านม่านไม้ไผ่นะเนี่ย คุณกีรติ ..ไฮโล เล่นไม่คล่องเลย แต่ถ้าน้ำเต้า ปู ปลา พอไหวค่ะ คุณยาแก้ปวด .. อารมณ์ของอัลมิตราในตอนนี้ มันตกลงไปในกระป๋องชอบกลค่ะ คุณดาวศรัทธา .. ช่วยส่องแสงนำทางไปเรื่อย ๆ นะคะ คุณแจ้น .. เส้นขอบของความมืด ความสว่างมักจะมาเยือน โอ้วววว .. เจ๋ง คุณกุ้งหนามแดง .. อืมม เหนื่อยเหมือนกัน หัวโหม่งหมอนแป๊บเดียว ก็เช้าเลยล่ะ คุณร้อยฝัน .. สู้เพื่อรถเข็น เอ้ย สู้เพื่อมะเร็ง .. เย้ คุณเปลวเพลิง .. ขอบคุณค่ะ ตอนนี้น้ำหนักกำลังดี ผิวกระจ่างขึ้นนิด ผมปรกคอแล้วล่ะ คุณเฌอมาลย์ .. ขอบคุณมากมายค่ะ คุณแมงกุ๊ดจี่ .. แค่สักคนที่เห็นคุณค่า ความศรัทธาก็จะหล่อเลี้ยงชีวิตเราต่อไปค่ะ คุณ din.. ฝีมือม้าลายเค๊า พี่สาว .. 555 พี่สาว ตลกอ่ะ ประเดี๋ยวโดดขี่หลังเลยนี่
27 มีนาคม 2555 23:10 น. - comment id 1228496
งมความเงียบเยียบเย็นอยู่เดียวดาย... ชอบจัง..
28 มีนาคม 2555 19:56 น. - comment id 1228564
"งมความเงียบเยียบเย็นอยู่เดียวดาย" ให้ความรู้สึกเช่นนั้นจริง ๆ ค่ะ
28 มีนาคม 2555 23:34 น. - comment id 1228583
เพียงฟ้าข้า สวมสายสร้อยราตรีที่เรียงร้อย พร้อมร่วมสร้อยทิวาคล้องฟ้าสวย สร้างวันคืนอันชื่นฉ่ำเอื้ออำนวย หนาวร้อนช่วยนิยามเองตามใจ กำหนดฝันด้วยฟ้า ณ สายน้ำ แค่สูงล้ำแห่งขุนเขาไม่เท่าไฝ่ แผ่นดินจะคงมั่นไม่หวั่นใด หากมีใครล้ำฟ้าคือข้าเอง
31 มีนาคม 2555 08:52 น. - comment id 1228770
คุณขวดเก่า .. ฟ้าคือฟ้าทว่าฟ้าก็ยังห่าง บนเส้นทางดินฟ้ามิกล้ายื้อ เพียงมนุษย์แม้นยุดจนสุดมือ คว้าได้คืออากาศอนาถใจ