ยากหลบ ยากเลี่ยง

ตราชู

ยากหลบ ยากเลี่ยง
โคลงกระทู้
	คนพูด    บางเหล่าเพ้อ		พจมาน
     หลายส่ำ         สารพัดสาร		สื่อก้อง
     คนทำ             ที่จัณฑาล		ทุจริต
     หลายสิ่ง         ขานขับซ้อง		ข่าวซั้นเสียงอึง
	คนจริง    จึงใคร่แจ้น		จรดล
    ลาล่วง               ถูกเผาลน		ลวกไหม้
    คนลวง              แล่นเสลือกสลน	เลอศักดิ์
    รำร่าย                อาดูรไร้		เด่นเรื้องเลืองสกุล
	นายทุน    ครองครอบทั้ง		ธานิน
     คอยทรัพย์        สำเริงสิน		เสพขย้ำ
     นายทัพ            เพ่งปฏิทิน	              ทนสงบ
     คอยซุ่ม           รถถังซ้ำ	              สั่งเร้งรัฐประหาร
 	ขุดหลุม   การเสร็จแล้ว		ลึกทวี
     หลายหลาก    โลนกาลี		เล่นแกล้ง
     กลมาก        หมักหมมมี	             มิดหมก
     หลายเรื่อง      รอรบแย้ง		อย่างนี้มานาน
	ดูเมือง    พาลพวกเพี้ยน		ผันผยอง
      หมองหม่น    อนธการมอง		มืดถ้วน
      ดูคน              ครุ่นตรมครอง		ครวญโศก
      มองเหม่อ      เห็นโจรม้วน		เขมือบแคว้นแดนขวัญ
	จำเจอ   ทัณฑ์ถี่จ้วง		ถาโจม
     ยากหลบ     โลหิตชโลม		หลั่งแปล้
     จุดจบ          จ่อไฟโหม		หฤโหด
      ยากเลี่ยง    ความจริงแล้		เจ็บล้น ใจสลาย!
(๒๐ ถึง ๒๑ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๕)
หมายเหตุ
	ผมเขียนงานชิ้นนี้ โดยศึกษารูปแบบจากบทกวีชื่อ ท้อถอยเมื่อแก่ ท้อแท้เมื่อหนุ่ม รจนาโดย ท่านอาจารย์คมทวน คันธนู พิมพ์รวมอยู่ในหนังสือกวีนิพนธ์ชื่อ เรียงถ้อยขึ้นร้อยถัก และเขียนเมื่อได้ฟังข่าวถ้อยแถลงของท่านอาจารย์ธีรยุทธ์ บุญมี อีกทั้งปฏิกิริยาผู้คนเหล่าต่างๆที่มีต่อวาทะนั้นครับผม