เฝ้ารอแล้วรอเล่าเขาไม่รู้ เหมือนนกเขารอคู่เฝ้าคูขัน ยอมจะรอตราบถึงกาลนิรันดร์ แต่สังขารไม่กี่วันก็ล่วงโรย หากตายไปยมพบาลอาจถามไถ่ ตอบอะไรก็ไม่ได้ต้องไห้โหย โอกาศทองของที่ชอบควรกอบโกย แค่หว่านโปรยยิ้มพยักรักก็มา อย่ามัวทำวางเฉยปล่อยเลยล่วง ทิ้งความหวังทั้งปวงไม่ห่วงหา รอคนไกลเขาก็ไปจนลับตา มองคนใกล้ดีกว่าเขายังคอย ปรับสเป็คให้ตรงคงไม่ยาก อย่าเรื่องมากปล่อยเขาให้เหงาหงอย เพราะนับวันเวลาย่อมเหลือน้อย มีเจ้าตุ่ม ติ๋ม ต้อย เลี้ยงไม่ทัน...
21 มีนาคม 2555 02:02 น. - comment id 1227909
แวะมาเยี่ยมครับ อิอิ .....................
21 มีนาคม 2555 07:37 น. - comment id 1227910
เฝ้ารอแล้วรอเล่าเขาไม่รู้ แต่เรารู้รอทำไมไม่อาจฝืน เขาไม่รู้เขาไม่สนเรากล้ำกลืน อย่าไปฝื่นเฝ้ารอง้อเขาเลย ----สวัสดีค่ะ ไม่ได้อ่านกลอน แต่งกลอนซะนานเลย ----
21 มีนาคม 2555 09:34 น. - comment id 1227912
ลุงๆๆๆ ตื่นๆจ้าตื่น รอกี่คนะคะ อิ
21 มีนาคม 2555 13:23 น. - comment id 1227921
........... แค่หว่านโปรยยิ้มพยักรักก็มา มาง่ายมาดายขนาดนั้นเลยหรือคุณฤกษ์ ................
21 มีนาคม 2555 13:50 น. - comment id 1227924
ฟังคำ...พี่ฤกษ์ คริคริ. จะน้อมฟังคำสอนพี่ผ่อนจิต จะเลิกคิดรอคอยแล้วปล่อยผ่าน คนในฝัน...หรือใครในเพรงกาล หยุดขับขานเลิกพร่ำเลิกร่ำไร...อิอิ ปล่อยให้เขาเป็นเพียงสิ่งสมมุติ พร้อมยอมหยุด...มิอาจคิดวาดไกล นิ่งตระหนักลางเลือนสิ้นเงื่อนไข แล้วทิ้งไว้...เบื้องหลังไม่รั้งคืน... แม้ถึงคราสิ้นลมมิตรอมดอก เอ่ยปากบอกยมบาลสีหน้าชื่น ข้าพเจ้ากอรปบุญนั้นทุกวันคืน ขอไปตื่นบนสวรรค์อยู่ชั้นฟ้า... ขอบคุณพี่ที่ไขบอกใบ้น้อง ให้ตริตรองปราดเปรื่องว่าเบื้องหน้า ควรต้องปล่อย..สิ้นสุดหยุดรอรา เลิกค้นหาคนในฝันสะบั้นลง... "คนใกล้" ? "คนไกล" ? รู้ดีไปหมด..คริ. ทุกสิ่งล้วนสมมุติ คนอื่นเขาก็คงรอคนอื่นไม่ใช่คนนี้แน่นอน
21 มีนาคม 2555 19:48 น. - comment id 1227938
หักอกหักใจเถอะ พ่อหนุ่ม
22 มีนาคม 2555 11:08 น. - comment id 1227959
ลอยคอรอคอย .. ปล่อยวางจิต ปลงชีวิต คิดทำใจอย่าไหวหวั่น อนิจจัง ทุกขัง ตั้งจิตมั่น รอคอยวันจะจากไป ..ไม่ต้องรอ !
22 มีนาคม 2555 14:34 น. - comment id 1227988
สามคนพอตั้งวงตะกร้อเลย... :)
22 มีนาคม 2555 19:09 น. - comment id 1227992
มีเจ้าตุ่ม ติ๋ม ต้อย เลี้ยงไม่ทัน.....