สุรางคนางค์ฉันท์ ๒๘ ๐ นภาสลัว.....ก็มืดก็มัว.....จะคลุ้มจะคลั่ง....มนัสสิกลุ้ม ก็สุมประดัง.....ละล้าละลัง.....มิอาจประมาณ ๐ ฤดีตระหนก...จริตวิตก.....สะทกสะท้าน....ณ ยามทิวา ลุ-ราติกาล.....มิอาจจะทาน...สิรานสิรอน ๐ สงัดและเงียบ...ยะเยือกยะเยียบ...สิบั่นสิทอน...ณ ยามระตี ระวีละจร...ฤดีสมร...ระทวยระทม ๐ กระไรนะใจ...จะหวั่นจะไหว...เพราะชายมิชม...กระวนกระวาย กะหมายภิรมย์...มิอาจจะสม...ก็ตรมก็ตรอม..ฯ อีทิสังฉันท์ ๒๐ ๏ ที่พิรี้พิไรเพราะใคร่ถนอม....................จะร้าวจะรวดจะปวดก็ยอม ก็ด้วยรัก ๏ ทนเพราะหวังกระทั่งฤทัยตระหนัก...........ประสงค์จะหมายมิวายจะหัก นิราศลา ๏ ร้าวฤทัยสุชล ณ นัยนา.......................ก็หลั่งก็รินถวิลจะหา และอาวรณ์ ๏ สุดจะห้ามหทัยและใจสมร....................ผิแม้นจะช้ำระกำมิคลอน เสมอกาลฯ
29 กุมภาพันธ์ 2555 11:13 น. - comment id 1215573
29 กุมภาพันธ์ 2555 13:15 น. - comment id 1226748
สนใจในแป้งพม่า
29 กุมภาพันธ์ 2555 15:11 น. - comment id 1226772
มิน่าไม่ยอมกลับเมืองไทย ที่แท้แพ้ผิวสาวพม่านี่เอง ขอให้มีความสุขครับ
29 กุมภาพันธ์ 2555 19:26 น. - comment id 1226785
ดีใจ และขอบพระคุณที่มีงานดีๆมาให้อ่านครับ
2 มีนาคม 2555 14:23 น. - comment id 1226903
น้อยใจแทนสาวไทยจังเลย อิอิ