สงบนิ่งแด่ฝ้นอันหลับใหล ท่ามกลางความเป็นไปที่ตื่นอยู่ ภาพสดใสเคยแจ่มชัดตระหนักรู้ กลับคุดคู้ในหลืบรอยแห่งชีวิต ดำเนินผ่านกาลนานย่านวิถี ความเปลี่ยนแปลงแปรท่าทีแห่งลิขิต หยาดหยดแห่งห้วงเพ้อเบลอมืดมิด อยู่ใต้คลื่นความคิดที่ติดพัน แห้งผากกระดากใจในรู้สึก จิตสำนึกโหยหาพร่าความฝัน จักดิ่งลึกผนึกไปชั่วกัปกัลป์ แต่ตื่นนั้นปลุกฉัน..ให้ย่ำโลก
24 กุมภาพันธ์ 2555 13:16 น. - comment id 1226070
ตอนนี้กำลังรู้สึกท้อ เพราะสิ่งที่กำลังทำเหมือนจะเดินต่อไปอย่างไม่มีชีวิตชีวาดั่งหวัง เพราะว่าความฝันฉันถูกปิดกั้น การทำงานที่คนไม่ค่อยเข้าใจ แม้มาไถ่ถาม แต่พอเราจะเอ่ยปากก็กลับไม่มีเวลาที่จะรับฟัง ทำงานเกี่ยวกับเด็กและเยาวชนกลุ่มเสี่ยงค่ะ โดยส่วนตัวสนใจศิลปะเพื่อการเยียวยา อยากให้เวลากับตรงนี้ แต่กลับต้องจัดการงานต่างๆที่คนอื่นอยากให้ทำไม่จบไม่สิ้น แต่ยังไม่ท้อหรอกนะคะ เราคงจัดการหาเวลาให้ความฝันของตัวเองได้ ขอบคุณพื้นที่นี้ที่ได้ให้พื้นที่ถ่ายทอดความรู้สึกค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2555 14:20 น. - comment id 1226084
เมื่อสายลมผัดผ่านสู่ม่านหมอก หาทางออกไม่เห็นจนเป็นทุกข์ สายลมเอ๋ยที่ผ่านใช่ด่านสุข หากเจ้าปลุกจิตสู้จะสู่ชัย... ได้ทำงานที่มีประโยชน์กับคนอื่น ถือว่าได้ทำสิ่งดีๆ แล้วครับ คนเราเลือกที่จะเป็นไม่ได้ แต่เลือกที่จะทำได้นะครับ สู้ๆ ครับ ขอบคุณที่ไปทักครับ
24 กุมภาพันธ์ 2555 15:31 น. - comment id 1226115
.......... วันนี้ฟ้าสีฟ้าใช่สีโศก อย่ามัวแต่วิปโยคจนโศกเศร้า บางวันฟ้าอาจมีสีทึมเทา ถ้าใจเราแกร่งกล้าย่อมท้าทาย ใช้ชีวิตก้าวย่างอย่างมีสิทธิ์ ปลุกดวงจิตอ่อนแออย่าแพ้พ่าย เพื่อชีวิตอันบรรเจิดจะเพริศพราย เพื่อความฝันไม่ลับหายกับสายลม .................... งานที่ทำดูจะมีประโยชน์แก่สังคมนะ เป็นกำลังใจให้จ้ะ ...................
24 กุมภาพันธ์ 2555 16:07 น. - comment id 1226138
ก๊อกๆๆ บ้านนี้อยู่มั้ยค๊า...เอาดอกไม้มาให้ค๊า
24 กุมภาพันธ์ 2555 23:56 น. - comment id 1226217
สายลมกำลังใจมาทายทัก ที่ทุกข์หนักพลันหายเพลาถ่ายถอน เพลงสัมพันธ์กลั่นร่ายความหมายกลอน ความอาทรอ่อนหวานซ่านซึ้งใจ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ คุณไร้อันดับ คุณดิน และขอบคุณดอกไม้ชูช่อของคุณแก้วประภัสสรด้วยค่ะ
25 กุมภาพันธ์ 2555 00:50 น. - comment id 1226234
และแล้ววันนึงเราก็จะผ่านพ้นไปได้ เช่นทางผ่านของสายลม...
27 กุมภาพันธ์ 2555 19:57 น. - comment id 1226548
3 มีนาคม 2555 02:22 น. - comment id 1226975
๑ ทางผ่านของสายลม บทกลอน...และกวี นิพนธ์ ช่วยเยียวยาจิตใจเราได้เช่นเดียวกัน เป็นศิลปะแขนงหนึ่งลองคิดหาวิธีที่ จะใช้บทกลอนเยียวยาเด็กกลุ่มเสี่ยง ประยุกต์เข้ากับงานที่ทำความงามของบทกวี จะช่วยให้เรามีกำลังใจในการมองโลกด้วยสายตาที่พร้อมช่วยเหลือผู้อื่น พี่เชื่อว่า ทางผ่านของสายลม ...จะสามารถ ใช้ความสามารถทางกวีประยุกต์เข้ากับ งานเยียวยาเด็กกลุ่มเสี่ยงได้...เป็นกำลังใจให้ค่ะ...เราคงได้แลกเปลี่ยนความคิดกันในโอกาสต่อไป