แม่จ๋า...แม่รู้ไหม เพื่อนของหนู อยากบอกแม่ ให้รู้มี โทรศัพท์แล้ว เหลือเพียงหนู คนเดียว ไร้วี่แวว เสียงเพื่อนแว่ว ลอยมา ให้ได้ยิน แม่จ๋า..หนูอายเพือน แม่รู้ไหม มองใครใคร มีโชว์ กันทั้งสิ้น จึงหลีกห่าง จากกลุ่ม หลบมุมกิน แต่ละวัน อยากให้สิ้น สุดเวลา แม่จ๋า.. เพื่อนว่า กระทบหนู จนน่าดู เลยนะเอ็ง เซ็งเป็นบ้า ติดต่องาน ไม่ได้ ผลัดเรื่อยมา รู้ไหมว่า โลกไอที มันดีจริง แม่จ๋า.. ลูกอยากหา ห้องเรียนใหม่ ห้องที่ปลอด ผู้ใด มาสุงสิง เรื่องคนอื่น ไม่นพา มาท้วงติง อยู่นิ่งนิ่ง ไม่นินทา กล่าวหาใคร แม่จ๋า.. โรงเรียนดี มีไหมแม่ โรงเรียนแผ่ เมตตา ให้อาศัย แผ่ความรัก แก่นักเรียน ด้วยหัวใจ ไม่คิดร้าย ทำลายใจ ใฝ่พากเพียร แม่จ๋า ... จะมีไหม โรงเรียนนั้น หรือเป็นเพียง ในฝัน ให้ปวดเศียร โรงเรียนที่ สอนให้รู้ ลดให้เตียน กิเลสตัว ก่อเสี้ยน ราคะกาม
19 กุมภาพันธ์ 2555 21:40 น. - comment id 1225172
ต้องตีซะให้เข็ดครับ
20 กุมภาพันธ์ 2555 18:16 น. - comment id 1225452
อดทนอีกหน่อยนะครับหนู
20 กุมภาพันธ์ 2555 22:17 น. - comment id 1225487
ขอบคุณที่แวะเวียนมาทายทัก ต่างประจักษ์ด้วยบทกลอนหลายตอนหนอ ซาบซึ้งใจเมื่อได้อ่าน ไม่รั้งรอ ไม่ประจบ สอพลอ พูดจากใจ
21 กุมภาพันธ์ 2555 12:19 น. - comment id 1225594
มือถือที่แม่จะให้ โทรออกไม่ได้ ..ฟังอย่างเดียว เอามั๊ยลูก... อิอิ