เพียงพิศ

วรกร

โอ้ที่รัก จักษ์เถิดหัวใจข้า
พิศชีวาของข้าที่เศร้าหมอง
อีกเมื่อไรให้ใจข้าได้เคียงครอง
โอ้ ขอร้อง อย่าทำร้ายข้าอีกเลย
اى دوست، ببين حال دل زار مرا
ويـن جانِ بلا ديده بيمار مرا
تا كى درِ وصلِ خود به رويم بندى؟
جانا، مپسند ديگر آزار مرا
บทประพันธ์ รุไบยาต อิมามโคมัยนี				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    25 มกราคม 2555 16:00 น. - comment id 1221968

    แวะมาทักทายค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน