เพียงชำแรกแทรกช่องเข้าร่องแคบ ก็ปลาบแปลบแสบซ่านสราญรื่น เปรียบขุนแผนเชี่ยวชาญท่าดาบฟ้าฟื้น เชิงรุกรับถอยกลับคืนแสนรื่นรมย์ ให้คึกคักเหมือนชักม้าสู้ข้าศึก สุดล้ำลึกเพลงทวนล้วนสาสม ร่ายรำทวนหวนซ้ำกระหน่ำจม ผืนป่าแยกแหลกระบมด้วยคมทวน ฝ่ายข้าศึกหานึกพรั่นหวาดหวั่นไม่ สู้สุดใจ ใส่ไม่นับกลับรุกสวน รับทวนกล้าแอ่นอกร่า ท้าเชิญชวน เล่นรับรุกทุกกระบวนรัญจวนจริง จากนาบเนิบ ค่อยเขยิบขยับเร่ง กระตุกเกร็งเหนือร่างของนางสิงห์ ศึกสุขสร่างสองร่างต่างแอบอิง หลังภิรมย์สุขสมยิ่งหลับดิ่งลง
สีอำพัน 17 ม.ค. 2555 10:08 น. - ID 143362 
1205
5
0
17 มกราคม 2555 11:03 น. - comment id 1221096
บทอัศจรรย์ เป็นบทที่เขียนได้ยาก หากจะให้งาม ผมเคยเขียน..ไว้บทหนึ่งขออนุญาตินำมาร่วมแจมนะคับ...วิจารณ์ได้% ห้วงหนึ่ง...ก่อนนิทรา (น้อมรับคำวิจารณ์ จากใจจริง)..วาสุกรี โลกธาตุ ขยาดเขยื้อน สะเทือนสะท้าน ดั่งประหนึ่ง ถึงกาล อวสานสมัย เงียบสงัด บัดเดี๋ยวระงม ระทมฤทัย ขุนเขาใหญ่ พยับเพยิด กระเดิดกระโดน เหตุเมื่อมี พญามัจฉา อาละวาด อุกอาด ผงาดง้ำ ทำโลดโผน ระเริงสระ เกษียรชล ชโลมโคลน ล้าแรงโจน สงบนิ่งอิงอร ก่อนนิทรารมณ์ 36%
17 มกราคม 2555 11:14 น. - comment id 1221097
บทอัศจรรย์.....หากจะเขียนให้งามนั้นยากยิ่งจริงจริงครับ ผมเคยลองจะเขียนแต่ก็ยังไม่กล้าเขียนเลยครับ..เพราะเดี๋ยวจะเลยเถิด
18 มกราคม 2555 16:23 น. - comment id 1221201
เขียนให้สวยด้วยอักษรไม่หยาบคายมากนั้นยากจริงๆ ครับ
18 มกราคม 2555 23:27 น. - comment id 1221216
ผมชอบอ่าน บทอัศจรรย์ทึ่งในความสามารถของบรมครูทั้งหลาย สำหรับเพื่อนในบ้านกลอนแห่งนี้ ผมชอบ กลอน โฉบเฉี่ยว ของคุณอัลมิตรา เธอประพัยธ์ไว้งดงามนัก ลองอ่านดูก็ได้ ๏ ปล่อยใจให้พลิ้วปลิวลม เบิกฟ้านภาพรหม สูงลิ่วเริงรมย์สมฤดี ปล่อยใจอิสระเสรี สุขเกษมเปรมปรีดิ์ เกินที่พรรณนาสาธยาย มุ่งสู่สรวงสวรรค์พรรณราย รุกล้ำกล้ำกลาย คาดหมายพบสิ่งมหัศจรรย์ แทรกสู่เมฆาสารพัน เสมือนม่านแพรพรรณ- พิลาสอัศจรรย์งามจริง ฯ ๒. ..๏ ลึกลับซับซ้อนจนประวิง หวาดระแวงในสิ่ง- แอบสิงซุกซ่อนหลอนลวง เกินหยั่งชั่งใจทั้งปวง เกรงจิตติดบ่วง เล่ห์ร้ายในปวงเมฆา พุ่งผ่านยิ่งสะท้านอุรา แม้นมาดปรารถนา ยิ่งประหม่ายังประเมินเหตุการณ์ ร้อนรุ่มคลุมจิตพิสดาร สับสนลนลาน ซาบซ่านทั้งสนุกสุขแสน ฯ ๓. ..๏ อัสนีลือเลื่องเมืองแมน ปรากฏทดแทน ทั่วแดนอึกทึกครึกโครม ลมพลันกรรโชกโกรกโพยม ฤๅสวรรค์บรรโลม หักโหมห้าวหาญกระนั้นเอง ? ร้อนผ่าวหนาวสั่นหวั่นเกรง สับสนอลเวง โคลงเคลงเคลื่อนคล้อยลอยลำ- บ้างสะเทือนเลื่อนลั่นพลันนำ- ลำบากตรากตรำ ยิ่งย้ำความสุขปลุกใจ ฯ ๔. ..๏ เสียดสีบรรยากาศไป เสียงสนั่นทันใด เหตุไฉนร้อนผ่าวหนาวเย็น มวลเมฆเสกสรรธารกระเซ็น หลั่งชโลมให้เห็น แท้เป็นเช่นฉะนี้แลฤๅ อัสนีสาปสั่งพลางระบือ สรวงสวรรค์บันลือ หัวตื้อทั้งตัวตื่นตะลึง สยิวกายไฉนกันมั่นตะบึง ฝ่าเสียงอื้ออึง ปานประหนึ่งซึ่งให้ใจคะนอง ฯ ๕. ..๏ เบื้องลึกนึกชอบตอบสนอง ด้วยใจใคร่ลอง แคล่วคล่องเคว้งคว้างกลางนภา เมฆแยกแตกรูปแปลกตา ชวนให้หรรษา แผลงท่าฉวัดเฉวียนเวียนวน ผาดโผนโจนทะยานซ่านกมล กลางเมฆแลฝน หนาวร้อนคละระคนจนสะท้าน ล่วงกาลผ่านยามสำราญ เริงระรื่นชื่นบาน ซาบซ่านพลันสุขสนุกนัก ฯ ๖. ..๏ เครื่องบินโฉบเฉี่ยวให้ประจักษ์ แม้นนึกคึกคัก แล้วจักพักเครื่องผ่อนคลาย จึงได้ถลาเลี้ยวดังหมาย พ้นเมฆประปราย ผ่านสายวสันต์ก่อนร่อนลง ปรากฏการณ์นี้ยังคง ชวนให้ใจหลง ยิ่งประสงค์อีกครั้งดั่งเดิม ความสุขสนุกนั้นพลันเสริม- สร้างให้ใจเหิม ขอเริ่มขึ้นเครื่องอีกคราว ๚ะ๛ เห็นด้วยกับผมไหมครับ
20 มกราคม 2555 02:08 น. - comment id 1221354
เหมือนสายลม พรมพร่าง ร่างดอกไม้ แล้วลูบไล้ ใบดอก ออกไหวหวั่น เจ้าผีเสื้อ ทิ้งร่าง กลางกลีบพรรณ กับจูบอัน ดื่นด่ำ น้ำดอกไม้
22 มกราคม 2555 10:56 น. - comment id 1221550
ของคุณอัลมิตราสาวงามมาก ชั้นเชิงอักษรยอดเยี่ยม
22 มกราคม 2555 10:57 น. - comment id 1221552
เหมือนสายลม พรมพร่าง ร่างดอกไม้ แล้วลูบไล้ ใบดอก ออกไหวหวั่น เจ้าผีเสื้อ ทิ้งร่าง กลางกลีบพรรณ กับจูบอัน ดื่นด่ำ น้ำดอกไม้ V V V งามในคำ ขอบคุณครับ ที่แวะเยี่ยมกัน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
