๏ เพรงบุพเพคงวาสน์เรื่องชาติภพ แต่ยังสบทัณฑ์แถนอย่างแน่นเหนียว อีกคำสาปบาปบรรพ์ยังฝั้นเกลียว เข้าหน่วงเหนี่ยวพรากทรวงท่ามช่วงกาล วงกรรมแห่งโทษายากฝ่าฝืน วันจรดคืนหมายจักเข้าหักหาญ กลับถูกขวากแทงทิ่มตอกลิ่มมาน เกินทัดทานทอนแรงที่แปลงทัณฑ์ จำตกห้วงหุบเหวของเรียวบาป ต้องคำสาปในโลกความโศกศัลย์ ตราบรอยวาสน์เกื้อหนุนจากบุญบรรพ์ เข้าคลายฝั้นเกลียววัฎที่มัดทรวง ม่านพิรุณยังครองทั่วท้องป่า ดั่งขึงคาม่านหม่นจรดบนสรวง ร้างดาวเดือนแจ่มใสวิไลดวง ทุกคาบช่วงเยียบเย็นมิเว้นวาย **พุดซ้อนขาวผลิแย้มแต่งแต้มถิ่น ส่งกลิ่นหอมรวยรินไม่สิ้นสาย อีกไม่นานผ่านคล้อยก็พลอยคลาย พร้อมกลีบรายโปรยร่วงซบทรวงดิน** หวังเพรงกรรมที่ยุดเฉกพุดซ้อน จักคลายคลอนย้ายยกและผกผิน รอนโทษาฤทธิ์แรงแห่งพรหมินทร์ เลือนลบสิ้นมิก่อแตกหน่อทัณฑ์ มวลสุมาลย์ดาษดอยดูหงอยเหงา ใต้เงื้อมเงาโปรยปรายสายวสันต์ คล้ายร่วมรับคำสาปของบาปบรรพ์ ที่ขวางคั่นวิถีสองชีวา ความคิดถึงบ่าไหลจากใจพี่ ทบทวีล้นหลากมากนักหนา แต่ทัณฑ์แถนแรงฤทธิ์..อนิจจา เกินหักฝ่าวงล้อมต้องยอมทน หากบุพเพปางบรรพ์ยังปั้นแต่ง รอโทษแห่งพรหมินทร์นั้นสิ้นผล นานเพียงไหนทุกช่วงแห่งดวงมน ยังเปี่ยมล้นเสน่หา..และอาลัย๚ะ๛
12 มกราคม 2555 18:54 น. - comment id 1220558
:)
12 มกราคม 2555 20:26 น. - comment id 1220566
คุณแต่งไพเราะมากมายค่ะ ไปกระตุ้นต่อมอยากเป็นกวี ที่มันอักเสบมานานนักแระ ให้มีอารมณ์....ขึ้นมา ขอแจมนิดนึงๆๆค่ะ พร้องสรรคำร่ำจำเรียงเพียงถ้อยเทพ บ่มรอยเจ็บเหน็บหนาวราวอสงไขย วนกรรมก่อเกลียวซ้ำคำสาปใคร สาบานใดสัญญาดลมนต์เพรงพรหม ย้อนปางบรรพ์ทัณฑ์โทษามารุมเร้า ล่อหลอกเราพบพักตร์ผ่านปานอุ้มสม แลพลันพรากกระชากมานให้ซานซม เหนี่ยวรักล้มล่มสลายปลายเหมันต์
16 มกราคม 2555 13:37 น. - comment id 1220580
คงจะสร้างกรรมกับใครไว้เยอะแน่
13 มกราคม 2555 08:20 น. - comment id 1220616
**พุดซ้อนขาวผลิแย้มแต่งแต้มถิ่น ส่งกลิ่นหอมรวยรินไม่สิ้นสาย อีกไม่นานผ่านคล้อยก็พลอยคลาย พร้อมกลีบรายโปรยร่วงซบทรวงดิน** งามมากคับ
13 มกราคม 2555 09:59 น. - comment id 1220631
งดงามครับงานนี้
13 มกราคม 2555 10:58 น. - comment id 1220649
ยังแต่งได้ไพเราะมากเลยค่ะ
13 มกราคม 2555 20:17 น. - comment id 1220787
สวัสดีค่ะ พี่ชาย บินเดี่ยว.. รอยเพรงพาเหนี่ยวนำทั้งกรรมหนุน เหมือนไร้บุญปางบรรพ์รังสรรค์สรรพ เปรียบโทษทัณฑ์จักพร้อมแย้มยอมรับ น้อมสดับ "กรรมเก่า" นานเนาว์กาล... จักชดใช้หนีกรรมกระทำผล ดวงกมลตั้งจิตอธิษฐาน "อโหสิกรรม"เลิกแล้วอย่าแผ้วพาน เพียงเพื่อผ่านชาติภพ แล้วจบกัน....
14 มกราคม 2555 09:05 น. - comment id 1220823
สวัสดีค่ะ คุณบินเดี่ยวฯ มาอ่านกลอนไพเราะค่ะ หากบุพเพปางบรรพ์ยังปั้นแต่ง รอโทษแห่งพรหมินทร์นั้นสิ้นผล นานเพียงไหนทุกช่วงแห่งดวงมน ยังเปี่ยมล้นเสน่หา..และอาลัย๚ะ๛.....คุณบินเดี่ยวฯ ~*~ ฝากคำ..ในค่ำหนาว ~*~ ๐ เงาหม่นมัวทั่วถิ่นยามสิ้นสูรย์ พรากจำรูญผ่านผันช่วงวันใส เพื่อเดือนเพ็ญเด่นฟ้าอ่าอำไพ แต่หัวใจมืดมนอนธการ ๐ รอวันที่โคมสรวงกลางทรวงส่อง รอแสงทองเรื่อสายจักฉายฉาน เพื่อดอกรักถูกเร่งให้เบ่งบาน พ้นรอบวารเศร้าหมองที่ครองทรวง ๐ ได้พบ..ใครหนึ่งนั้นในวันนี้ เหมือนสุรีย์ส่องสว่างในกลางสรวง ขับไล่ความหม่นหมองที่ครองดวง- หหัยล่วงเลยผ่าน..ด้วยหวานนั้น- ๐ ย้อมให้คอยคิดถึงคะนึงหา บุพเพพาพ้นช่วงจากห้วงฝัน แม้หนทางขวางให้ต้องไกลกัน ก็อาจคั่นเพียงตัวแต่หัวใจ- ๐ ถูกยึดโยงแน่นเหนียวเป็นเกลียวล่าม ดึงรั้งข้ามจากอุราลงอาศัย ในอีกทรวงอกหนึ่งซึ่งห่างไกล ผูกอาลัยรัดมั่นพันธนา...ฯลฯ อ่านต่อ คลิ๊ก
14 มกราคม 2555 13:43 น. - comment id 1220870
หวัดดีปีใหม่ค่ะ รอยยังไม่จางไปจากใจสักทีนะคะ เปงกำลังใจให้แล้วกังค่ะ
14 มกราคม 2555 15:49 น. - comment id 1220889
กี่ชาติกี่ภพก็ไม่สิ้นสุดเสน่หา ชิมิ ชิมิ
14 มกราคม 2555 18:33 น. - comment id 1220900
ตั้งแต่ลักนางมาพาเกิดโรค แสนเศร้าโศกครุฑาปัญญาหมอง สิ่งที่ห้อยโตงเตงเพรงกรรมปอง เกิดเป็นหนองคร่ำครวญล้วนโอดโอย....ฮ่าๆๆๆ เพรงกรรมจริงๆเพื่อนรัก ฮ่าๆๆๆๆ แก้วประเสริฐ.
15 มกราคม 2555 11:28 น. - comment id 1220938
รอยบรรพ์ งานงาม ยามนี้ หมื่นลี้ ..ที่บินเดี่ยว อย่างเชี่ยวชาญ ! ..ขอชมนะ
16 มกราคม 2555 11:41 น. - comment id 1221041
.......... เมื่อบุพเพปางบรรพ์มิสรรสร้าง อีกหนทางห่างไกลเกินไปหา กลีบพุดซ้อนรายโปรยร่วงโรยรา เหลือเพียงรอยเสน่หาและอาลัย ยังคงเป็น "รอย" ที่อยูในใจตลอลอดไปนะจ๊ะคุณบินเดี่ยวฯ .................