๐ ลอยเรือพร่ำคำรัก ๐

แก้วประเสริฐ

       ๐ ลอยเรือพร่ำคำรัก ๐
๐ ล่องลอยเรือเพื่อย้ำลำนำรัก 
ที่เคยพักปะปนระคนหมอง
แต่ห้วงจิตฝากซึ้งตรึงใจปอง
โอ้นวลน้องอยู่ไหนช่างไกลตา
๐ เน้นวาสนาเพียงพบประสบเห็น
ต้องลำเค็ญเหลือนักยากจักหา
แก้วกานดาอยู่ห้วงทรวงอุรา
บุญวาสนาข้าน้อยพลอยคร่ำครวญ
๐ เรือลำน้อยสั่นเสทือนยามเคลื่อนพุ่ง
ยากจะจรุงคลื่นลมบ่มเหหวน
ป่วนทั้งจิตกายใจใฝ่เรรวน
คลื่นลมป่วนลึกซึ้งฝากตรึงใจ
๐ โอ้สายสวาทห่างแล้วมิแคล้วบ่วง
รักหลอกลวงตัวข้ายากหาไสว
มองฟากฟ้าพราวเด่นเน้นไฉไล
ดวงมานไซร้หวนคิดปลิดพลีใจ
๐ อนาถแล้วแก้วตาอนิจจาเจ้า
เรือน้อยเฝ้าทวนลมยากบ่มไข
ปล่อยลอยล่องท้องทะเลเห่ไกว
ซาบซึ้งไว้เพียงข้าคว้าเดียวดาย
๐ มองขอบฟ้าสีแดงแฝงลมคลื่น
ปราศระรื่นเปรียบดังดุจมังฉงาย
หวนคิดไปให้หมองครองใจกาย
คงสุดท้ายคล้ายคลื่นลื่นเป็นฟอง
๐ โอ้รักเอ๋ยใยเป็นดังเช่นนี้
สุดยากที่จะคว้ามาสู่สนอง
ดุจดังคลื่นกระทบพบละออง
ความฝันปองเหลือไว้ใส่ตัวเรา
๐ ขอลาก่อนแก้วตายากหาแล้ว
ลมโชยแผ่วราบเรียบเปรียบภูเขา
ปล่อยเรือน้อยลอยล่องปองใจเอา
คอยเพียงเฝ้าคิดถึงครวญคนึงฤดี.
        ๐ แก้วประเสริฐ. ๐