เคยเขียนกลอนได้อ่อนหวานกว่าวันนี้ เพราะยังมีโลกสวยสวย ด้วยความใส มองทุกอย่างเท่าที่จะเป็นไป และสิ้นไร้กรอบความคิด ติดจักรกล แต่วันนี้กลอนกร้าน คลายหวานชื่น เพราะใจกลืนกลไก ในความหม่น ในมุมแคบแบบแผนแสนจำนน ในกรอบวน ความคิด ติดกรอบนั้น ในกะลาใบเก่า ที่เขลาขลาด คนยังหลงความฉลาดที่หวาดหวั่น วิ่งชนกรอบกะลาสารพัน ไม่รับรู้โลกอันแสนสวยงาม ฉันก็ครอบกรอบกะลาแห่งความคิด กลอนจึงผิดเพี้ยนทำนองต้องข้อห้าม จินตนาการหวานใส ใจประนาม เกิดคำถามว่าเพ้อฝัน กันทำไม เคยเขียนกลอนได้อ่อนหวานกว่าวันนี้ ในวันที่มีโลกกว้าง สว่างไสว แต่วันที่มีโลกหม่น ติดกลไก กลอนจึงไหม้หม่นคำ ... ไร้ทำนอง. แดดเช้า : 10 พฤศจิกายน 2554
2 มกราคม 2555 05:57 น. - comment id 1219595
คุณแดดเช้าคะ ถึงแม้จะบอกว่าความคิดอยู่ใต้กะลา แต่อ่านแล้วก็ยังบรรเจิดจ้าท้าชวนคิด ขอบคุณสำหรับอาหารสมองจานนี้ค่ะ
2 มกราคม 2555 08:58 น. - comment id 1219602
อนัตตาค่ะ...จะหวานหรือจะขมก็กลอนค่ะ คนเรา...วันๆ มีหลายอารมณ์ จะสุข-ทุกข์-เศร้า-ดีใจ-เสียใจ เราก็ยังยินดีในการเขียนกลอน เพราะกลอนเป็นเพื่อนเราคงคล้ายๆ โกวเล้งที่มี่สุราเป็นเพื่อนแล้วเขียนนิยายออกมาให้เราได้ชื่นชม...ชีวิตติดหวานเกินไป ก็เหลี่ยนค่ะ
2 มกราคม 2555 07:15 น. - comment id 1219605
ถึงแม้ว่าไม่หวาน แต่ก็ยังคมคาย และประทับใจค่ะ อรุณสวัสดิ์คุณแดดเช้า
2 มกราคม 2555 23:14 น. - comment id 1219695
เห็นรูปแล้วนึกถึงกบที่น่าสงสารที่เราเคยกิน ช่วบ้านเขาเลี้ยงไว้ในกะลาครอบ จับลูกกบตัวเล็กๆ เอากะลาด้านที่มีรู ครอบกดไว้กับดินแน่น ราดน้ำเข้าไปในรูทุก ๆวัน ให้อาหารใส่ลงไปในรูกะลานั้น มีใส้เดือนบ้างเศษอาหารบ้าง อาหารเม็ดบ้าง วันละนิดละหน่อย กะลาเรียงเป็นแถว นานเท่าไรก็ไม่รูตอนเราไปมันโตคับกะลาแล้ว เขางัดกะลาจับมันออกมาตัวเหลืองอ๋อยอ้วนมาก ถกหนังผัดเผ็ดเลี้ยงแขก ก็อร่อยเหมือนกบธรรมดานี่แหละ
3 มกราคม 2555 12:10 น. - comment id 1219761
สวัสดีปีใหม่จ้า รำลึกนึกถึงเสมอๆ คิดอะไร จงสมหวังทุกประการ เริ่มต้นใหม่กันอีกครั้งว่า ชีวิตเราเพิ่มขึ้นทุกๆอย่างแต่ก็ผ่านมาสร้างกัน ใหม่ดีกว่านะ รักมากเสมอๆจ้า แก้วประเสริฐ.
5 มกราคม 2555 13:16 น. - comment id 1219927
กะลาครอบกรอบกั้น ฝันบรรเจิด ใช่เตลิด แต่เกิดกรรม กบจำศีล ครอบแค่ร่าง จิตวางเขลาโง่เง่าสิ้น พร้อมจะบิน เหนือกะลา ..สง่างาม !