เมืองที่จมบาดาลตำนานเก่า มีเรื่องเล่าเป็นเมืองแมนแดนล้ำค่า ศิวิไลซ์เรืองรุ่งจำรุงตา มีนางฟ้าเทพารักษ์ ความงามล้ำ ปรารถนาทุกสิ่งอย่างหวังเอาได้ สว่างไสวเช้าบ่ายเย็นและย่ำค่ำ ราวนิรมิตดาวเดือนเยือนระบำ แสงสีรำร่ายเรียงเพียงเพลงเพลิน น้ำพาเมืองล่มแล้วแก้วสวรรค์ มืดลงพลันกระแสเสียงเพียงห่างเหิน เหล่านางฟ้าเทวดาก็พาเมิน ไม่หลงเดินรำร่ายตายซากกัน เมืองที่จมบาดาลตำนานเก่า น้ำเริ่มเน่านางฟ้าเริ่มเหหัน เทวดาหันหน้ามาประจัน ลงโทษทัณฑ์ความเลิศหรูดูจางลง. แดดเช้า : ๒๑ ธันวาคม ๒๕๕๔
แดดเช้า 21 ธ.ค. 2554 10:37 น. - ID 143010 
907
1
0
23 ธันวาคม 2554 14:12 น. - comment id 1218703
แลโลกตรงหน้าแสนอ่อนหวาน หากร้าวรานในดวงใจลึกซึ้ง ทุกฉากตอนสอนบทเรียนจำตราตรึง ให้รู้ถึงผันแปรมิแน่นอน วันนี้สุขพรุ่งนี้ช้ำ น้ำตาร่ำเตือนจิตอุทาหรณ์ เหมือนแผ่นดินในยามนี้แสนร้าวรอน เว้าวอนอยู่ด้วยรักสามัคคี แท้เราไซร้ดั่งธุลีหล้า เมื่อสายธาราบ่าไหลใดคงที่ ทั้งเธอฉันพร้อมพรากดวงชีวี เพียงวันนี้พลีภักดิ์รู้รักกัน ตราบยังมีลมหายใจ เผชิญภัยธรรมชาติมิหวาดหวั่น กุมมือมั่นหลอมรวมสู้ฝ่าฟัน นิจนิรันดร์สู่แดนดาวสิ้นหนาววน...!
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
