หวังร้อยปีรอดพ้นคนทำลาย

พุ่มข้าวบิณฑ์

ระลอกผิวระริ้วธารสานเป็นสาย
ละเลื่อมพรายสะท้อนแสงแห่งรังสี
ตะวันดวงน้อยน้อยเหนือนที
ทัศนีย์ยามอรุณละมุนใจ
ทะเลหมอกคลอเคลียเหนือขุนเขา
สายลมเบาทักทายชายไม้ไหว
สกุณาเริงร่ากลางพงไพร
ภมรไล้หยอกเอินเพลินมาลี
ดอกไม้ป่าทอดยาวดูพราวพร่าง
ปูเป็นทางสลับหลายเฉดสี
ธรรมชาติงามงดไร้ราคี
หวังร้อยปีรอดพ้นคนทำลาย				
comments powered by Disqus
  • ยาแก้ปวด

    17 ธันวาคม 2554 19:18 น. - comment id 1218207

    แล้ววันนั้นฝันของคุณสืบ นาคะเสถียรคงเป็นจริง
    
    46.gif59.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน