-: เหมือนรู้กันรู้แกวกันแล้วไง :- ดูแล้วเดาเข้าใจสิ่งใดหนอ ทำว่าเกลียดกลัวกันไม่ทันรอ สุดทางตันสานต่อความเข้าใจ -: คุณคนสวยตาคมบอกผมก่อน :- จะซอกซอนลับล้วงถึงช่วงไหน แววตาคุณคว้านขั้วตัดหัวใจ วูบวูบไปหลายครั้งก็ยังเคย -: จัดมาหนักหักอกถลกหนัง :- ดีกว่าคอยทนฟังคำเฉลย ทุกสงสัยถ้อยความโปรดถามเลย ยอมเปิดเผยแผ่ตีให้คลี่คลาย -: อาจมิใช่คำพูดพิสูจน์พอ :- แค่จะขอได้ทำย้ำความหมาย นี่หัวใจหิ้วยกจากอกซ้าย ผมยอมตายฝากให้ถือในมือคุณ -: ปักษาวายุ :-
11 ธันวาคม 2554 09:33 น. - comment id 1217646
12 ธันวาคม 2554 14:59 น. - comment id 1217711
สวัสดีค่ะ ปักษาฯ ไม่ต้องมีคำรักสลักลึก ทุกรู้สึกสือไปหวังให้เห็น การกระทำสำคัญนั้นประเด็น ทั้งหมดเป็น...ทุกสิ่งล้วนจริงใจ... หายไปนานมาก... สบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วย
12 ธันวาคม 2554 21:08 น. - comment id 1217724
แล้วถ้าหัวใจอยู้ข้างขวาหล่ะ.... ดีใจจังคะที่เก็นเขียนกลอน...รออ่านนานมากๆๆๆๆๆๆๆๆ...ยังคงความอบอุ่นขี้อ้อนตามแบบฉบับปักษาวายุ
12 ธันวาคม 2554 22:01 น. - comment id 1217728
...คนบางบอน... ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ ...แมงกุ๊ดจี่... สบายดีครับ ไม่ได้คุยกันนานเลยเนอะ ดีใจจังยังมีคนรู้จักเหลืออยู่บ้าง ...ต่าย... อ้อน แต่ไม่อ่อนหวาน นะ ต่าย แบบนี้ถูกใจรึเปล่าล่ะ ไม่ได้คุยกันนานเลยคิดถึงกันเปล่า
12 ธันวาคม 2554 23:31 น. - comment id 1217731
หวัด(ไม่)ดี นกเล็ก เป็นไงบ้างฮับ ซำบายดีเด้อ จำกันได้บ่หนอ ... แวะเข้ามาเยี่ยม นานๆครั้ง ฮับ
13 ธันวาคม 2554 17:04 น. - comment id 1217809
โห จังถึงจัง ยอมตายเลยหรือ แบบนี้ สาวที่ไหนคงไม่ใจร้ายใจดำทำได้ลงคอหรอกเนาะ อิอิ ไม่เจอกันนาน เป็นไงบ้างจ๊ะ ใกล้ปีใหม่แล้ว มีโปรแกรมทัวร์บ้างหรือเปล่า