จันทร์แรม
สุนทรวิทย์
รัชนี นี้จันทร์ หม่นกลางฟ้า
โศกโศกา อันใด ไฉนหนอ
หรือดารา หนีหาย ไม่เคลียคลอ
เดือนจึงท้อ หดหู่ อยู่ดวงเดียว
ศศิธร ยังหงอย นึกสร้อยเศร้า
เหมือนตัวเรา เงียบเหงา แสนเปล่าเปลี่ยว
โสมอ่อนแรง แหว่งเว้า เหลือเท่าเคียว
นึกห่อเหี่ยว เกรงจันทร์ ทิ้งฉันไป
ตโมหร สลัว เพียงชั่วครั้ง
แล้วเปล่งปลั่ง จรส หวนสดใส
ส่วนฉันคง ขื่นขม ตรมฤทัย
ขาดคู่ใจ ว้าเหว่ ทนเอกา
อยากเห็น ดารกะ ปฏิพัทธ์
นิศารัตน์ สกาว พราวเวหา
ส่องเจิดจ้า เปล่งปลั่ง พรั่งนภา
ดลห้วงฟ้า งดงาม สมความคิด
หวังนงเยาว์ เคล้าคู่ อยู่เคียงข้าง
จะกอดนาง ชมโสม ประโลมจิต
อภิรมย์ สมสู่ คู่ชีวิต
ให้แขพิศ ริษยา ข้าทุกคืน
หน้าส่วนตัว
สุนทรวิทย์ 30 พ.ย. 2554 11:08 น. - ID 142741 
980
0
0
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
