๐ เพลินสายลม..พรมไล้..กลางไพรพฤกษ์ ในป่าลึก..ดึกดื่น..ท่ามคืนหงอย ปล่อยความคิด..จิตท่อง..อย่างล่องลอย ปลอบกมล..คนคอย..บนดอยไกล ๐ ให้ผ่านวัน..อันร้าว..ที่ราวป่า คลายอุรา..ล้าอ่อน..เกินถอนไถ่ เฝ้าเหม่อครวญ..หวนหา..ด้วยอาลัย สิ้นวิญญาณ์..ป่าไพร..ยามไร้นาง ๐ มองเห็นจันทร์..พันดาว..ในราวฟ้า ให้อิจฉา..ดาราราย..อันพรายพร่าง มีหมู่ดาว..พราวไสว..ในนภางค์ เฝ้าโอบเรียง..เคียงข้าง..มิร้างเลือน ๐ แต่อีกหนึ่ง..หัวใจ..แสนไหวหวั่น อย่างเงียบงัน..ในอก..สุดยกเคลื่อน ห่างไกลสุด..ฝั่งฟาก..เพียรฝากเดือน- คอยย้ำเตือน..ภาพฝัน..แห่งวันวาน ๐ ให้สายลม..ห่มใจ..อันไหวอ่อน ล้างอาวรณ์..ถอนหม่น..ให้พ้นผ่าน ถอนสิ้นเศร้า..เหงาทรวง..พ้นดวงมาน คีตกานต์..ขานขับ..ประทับทรวง ๐ ค่อยซึมซับ..หลับไหล..ในห้วงฝัน ท่องวิมาน..ผ่านสวรรค์..ถึงชั้นสรวง ลืมวิโยค..โศกศัลย์..อันทั้งปวง ก่อนลุล่วง..ห้วงสนิท..แห่งนิทรา๚ะ๛
26 พฤศจิกายน 2554 15:01 น. - comment id 1216152
คาราวะน้าแจ๊ก กลอนไหวให้จังหวะการอ่านดีแท้ เลยครับ ระวังตกแพ เน้อ อิอิ
28 พฤศจิกายน 2554 10:26 น. - comment id 1216215
เหงา เศร้าคิดถึงพี่ชายอีกแล้ว
26 พฤศจิกายน 2554 21:39 น. - comment id 1216252
เยี่ยมครับ
27 พฤศจิกายน 2554 15:18 น. - comment id 1216280
ลมหนาวโลมห้วงหาวพาหนาวห้อม เข้าโอบล้อมรอบทรวงผู้ห่วงหา เย็นเยียบในดวงขวัญเมื่อฉันทา ค่อยลับลาเลยล่วงกลางห้วงกาล ก่อนนั้นเคยหวานชื่นกลางคลื่นหนาว มาถึงคราวจางลงสิ้นสงสาร ความรักที่เบิกบทด้วยรสตาล ก็ขมซ่านแทรกซอนจนอ่อนใจ สนพลิกพลิ้วเรียวใบลมไล้ลู่ ดั่งรับรู้อาวรณ์สุดทอนไหว อกใจเอยพรากพ้นสู่หนใด ด้วยอาลัยล่ามคล้องลงจองจำ
28 พฤศจิกายน 2554 15:01 น. - comment id 1216325
น้าๆ มีคนจะไปล่องแพแถวกาญฯช่วงสิ้นปีอ่ะ อยู่ดูแลป่ะ
3 มกราคม 2555 20:11 น. - comment id 1219858