ในวันที่ความเศร้า มาคลุกคลีคลอเคล้าเป็นเงาหม่น ดอกไม้ วันเวลา น้ำตาท้น ความฝันระคนจนใจหาย กับความเศร้า คอยเป็นเงาเงียบงันอย่างง่ายง่าย ดอกไม้ ความฝัน วันเดียวดาย ล้วนมากมายที่เวลาไม่อาจคืน ในความเศร้า อยู่กับเงาจันทราวันขมขื่น ท่ามแสงสะท้อนใบหน้าชื้น จมสะอื้นเหน็บหนาวปวดร้าวใจ ในวันที่ความเศร้า มาคลุกเคลียคลอเคล้าเกิดเงาไหว ความฝัน วันเวลาและดอกไม้ หยาดน้ำตารดกิ่งใบจนช่ำเช้า
25 พฤศจิกายน 2554 11:39 น. - comment id 1215901
ถ้าโลกนี้...มีกฎหมาย ห้ามร้องไห้... คุงก้าว ขึ้นโรงพักทุกวัน แน๋ๆ...
25 พฤศจิกายน 2554 11:43 น. - comment id 1215902
ไม่อยากเปงเถ้าแกร่เนี๊ยะเหรอ...อิอิ งั้นขยันๆ ทำงานเยอะๆ... เก็บเงินไว้จ่ายค่าปรับ ตามอ้างถึง 1
25 พฤศจิกายน 2554 12:43 น. - comment id 1215914
มาอ่านค่ะ
25 พฤศจิกายน 2554 13:30 น. - comment id 1215922
สวัสดีค่ะ พี่สาวคนดี.. ในวันที่ความเศร้า... มารุมเร้าดวงจิตเจือพิษขม วันเวลาผันผ่านใจซานซม เป็นรอยปมผูกพันลงทัณฑ์ใจ... ทำไม? เศร้าจังร่าาาาาา สดชื่นหน่อยน๊าาาาาา หน่านะ ขอพี่สาวคนดีมีความสุข สดชื่น สดใสเสมอไปนะคะ คิดถึงจัง...
25 พฤศจิกายน 2554 14:49 น. - comment id 1215935
เศร้าบ้างในบางครั้ง แต่ก็ยังพอไหวอยู๋ รู้สึกและรับรู้ การยืนอยู่เพียงผู้เดียว อากาศเย็นแล้วนะคะ หาผ้าอุ่นๆห่มเด้อค่ะ
25 พฤศจิกายน 2554 15:03 น. - comment id 1215938
........ ในความเศร้า อยู่กับเงาเหงางันขวัญผวา รอยยิ้มแย้มยังแต้มคราบน้ำตา หมดเวลาเลิกฝันกันต่อไป .................
25 พฤศจิกายน 2554 16:26 น. - comment id 1215965
ขอบคุณนะคะ คงเป็นอีกวันหนึ่งที่ต้องผ่านไปให้ได้
25 พฤศจิกายน 2554 16:26 น. - comment id 1215966
ได้น้ำดี ดอกน้ำตาบานแฉ่งเลยนะคะ
25 พฤศจิกายน 2554 16:45 น. - comment id 1215974
เป็นกำลังใจ...ให้ค่ะ...........
25 พฤศจิกายน 2554 16:58 น. - comment id 1215981
ดอกไม้ ความฝัน วันเวลา และไข่
25 พฤศจิกายน 2554 23:41 น. - comment id 1216030
ฮัดช่า... ไม่เลิกเศร้าอีกอ่ะ... งั้น..... เธอทิ้งใจ ไหลล่วง กับบ่วงกาล ไม่เบิกบาน นำใจ หมดไฟหวัง เข้าใจอยู่..รู้ว่า...ล้าพลัง เพียงภวังค์...เท่านั้นที่บรรเทา มิกล้าบอก ออกคำ นำใดกล่าว มิอาจสาว มือดึง ขึ้นจากเหงา แค่ยิ้มหวาน ผ่านกลอน อักษรเงา ขอเพียงเจ้าเข้าใจ...ในหวังดี อันความทุกข์ ทนนั้น มันท่วมท้น ถ้าเป็นคนทุกข์จ่ม ก็ตรมที่ จะอยู่ไหนใจเจ้าก็เศร้ามี ณ แดนหยี...คนช้ำระกำทรวง แต่หากทุกข์ ทุกอย่าง จะสร้างฝัน ให้ผลักดัน ใจสู้ ไปสู่สรวง แปรความทุกข์ ทุกอย่าง ที่ด่างดวง เป็นเงื่อนบ่วง...สุขแทน ณ แดนหยี จะพบได้..รอยยิ้ม ที่ปริ่มเปรม จะอิ่มเอม...ความสุข ในทุกที่ เกิดคุณค่า กว่ารัก ที่พักตร์มี ไปเติบดี...เป็นขวัญ ในวันโรย... มืออุ่นๆ..ไม่คิกตัง...อย่าเศร้าๆ... สู้สู้ จิ...คร่า อุ๊ย ลืมตัว...
26 พฤศจิกายน 2554 09:36 น. - comment id 1216077
ดอกไม้ ความฝัน วันเวลา ฉันเก็บกอบมาหลายวันก่อน ดอกไม้โรยลาล้าแล้วนอน มองแล้วใจสะท้อนดั่งหัวใจ บทกลอนน่าอ่านมากเลยอ่ะ
28 พฤศจิกายน 2554 14:54 น. - comment id 1216322
ความเศร้าคือพลัง ถ้าไม่เศร้าก็ไม่ได้ทดสอบว่า เขาเข้มแข็งแค่ไหน..
30 พฤศจิกายน 2554 09:16 น. - comment id 1216479
ขอบคุณค่ะ