เปิดประตูหัวใจรับใครบ้าง ประตูกว้างห้องหับดูลับเร้น เข้าไปแล้วไม่รู้ร้อนหรือเย็น เท่าที่เห็นสายยูประตูกล เข้าคงง่ายยามออกบอกไม่ถูก แม่กุญแจไม่มีลูกจึงสับสน เหมือนหลงเขาวงกตคดเวียนวน หากเดินชนใครอื่นคงขื่นใจ เปรียบดังเช่นลอบไซใช้ดักปลา แต่งพงหญ้ามองดูเหมือนอยู่ได้ พอหลวมตัวเพลินเพลิดเตลิดไป เข้าภายในติดดักรักหรือลวง ต้องเจียมเนื้อเจียมตัวกลัวพลั้งพลาด เข็ดขยาดเกรงพิษตะขิดตะขวง คราวเมื่อคนเปิดใจให้ทั้งดวง เป็นบาศบ่วงรัดคอรอวันตาย ชะโดใหญ่ไม่หลงเล่ห์พรานเบ็ด กลัวจะถูกขอดเกล็ดก่อนจะสาย เหยื่อเบ็ดล่อจ่อปากยากจะคาย อันตรายมองเห็นต้องเว้นวาง...
15 พฤศจิกายน 2554 00:47 น. - comment id 1215014
มัสยาหลงเหยื่อ เพื่อสมอยาก โลภเพราะปากลากมาพบสยบผล ประตูใจเปิดกว้างร้างผู้ยล ประตูกล คนทำ ถลำตัว..
15 พฤศจิกายน 2554 09:30 น. - comment id 1215018
มัวแต่จดจ้องมองที่ประตู ทำทีไม่รู้แสร้งแลไม่เห็น ประตูเปิดต้อนรับทั้งเช้าเย็น มัวแอบซ่อนเร้นรอคนชิงหรือไร (จ๊ะ) หนุ่มวัยดึกมัวนึกตรึกตรอง คิดตัวลำพองหรือเหตุไฉน คนในอยากออกไม่รีบเข้าไป หรือรอเมื่อสายแล้วมาโอดครวญ (อีก) เป็นปลาน้ำตื้นจับยื่นลงข้อง ลอบไซไม่ต้องไยคิดไตร่ตรวน หากมีบางใครจับขยับมือสวน ไม่แคล้วกำสรวลโหยหวนเดียวดาย (อิ) เขียนกลอนแบบนี้ น่ารักขึ้นเยอะ ดีกว่าบ่นตั้งแยะ
15 พฤศจิกายน 2554 14:17 น. - comment id 1215058
ต้องลองเข้าไป ไม่ลองก็ไม่รู้...
17 พฤศจิกายน 2554 15:59 น. - comment id 1215235
ประตูกลหนนี้ดูทีหนอ น่าจะไม่รีรอรีบเข้าหา เพื่อหาทางจะสู้ดูสักครา ให้รู้ว่าเจอไหม..ใจบางคน ไม่ทันจะเข้าไปข้างไหน ก็จะยอมถอยแล้วหรือ ไม่เอาน่า ลองดูก่อนดูกว่านะ ไม่ลองไม่รู้หรอก อิอิ