สุดขอบฟ้า ปลายนั้น ฉันมองหา รังสิมา ทอแสง แห่งความฝัน คนบ้านนอก คอกนา ป่าปัจจันต์ คอยคำมั่น ด้วยหวัง อันรังรอง สุดขอบฟ้า ปลายนั้น ฉันมองหา รุจิรา มากลบ ลบเศร้าหมอง ขอวันใหม่ จงรุ่งเรือง ทรัพย์เนืองนอง รวยเงินทอง มั่งมี ดีครันครบ สุดขอบฟ้า ปลายนั้น ฉันมองหา รอสัญญา มากมาย หลายตลบ คำสวยหรู มารษา เหล่ามานพ มิพานพบ แม้ผ่าน นานกี่ยุค สุดขอบฟ้า ปลายนั้น ฉันมองหา นึกถึงอา-ณาเขต วิเศษสุข วาดวิมาน งมงาย ระบายทุกข์ แท้เจ่าจุก ยากเข็ญ เช่นเนืองนิจ สุดขอบฟ้า ปลายนั้น ฉันมองหา จากยุวา จนแก่เฒ่า เศร้าดวงจิต ไร้วี่แวว ความงาม ตามสวนิต สู้ชีวิต เจียนดับ คงอับจน สุดขอบฟ้า ปลายนั้น ฉันมองหา ด้วยนัยน์ตา เหือดแห้ง แล้งสับสน ฝันแล้วฝัน สดับ กลับมืดมน เจ็บกมล ผิดหวัง ทั้งชีวิน สุดขอบฟ้า ปลายนั้น ฉันเริ่มเห็น ไม่เคยเป็น ดั่งจิต คิดถวิล ปรารถนา ทุกอย่าง ต่างพังภินท์ เหมือนโลกสิ้น วทัญญู ผู้พิทักษ์ สุดขอบฟ้า แลถนัด รู้ชัดแจ้ง พวกเสแสร้ง พกลม พาจมปลัก คำสัญญา นักการเมือง เปลี่ยนเยื้องยัก พึ่งประจักษ์ ถี่ถ้วน ล้วนภาพลวง
12 พฤศจิกายน 2554 16:53 น. - comment id 1214785
หลับตาลง.. ปลงใจจะไหวหรือ อำนาจถือ ครองขื่อเมืองมันเรื่องใหญ่ ข่มตาหลับขับตานอนสะท้อนใจ เสียงส่วนใหญ่ พากันไปที่ไหนกัน ? ดูอึมครึมซึมกระทือ คืออะไร.. ยังหวั่นไหวในอดีตคิดหวาดหวั่น เริ่มขัดแย้ง แย่งออกจอต่อกรกัน น้ำท่วมบ้านหวั่นน้อยกว่า ..บ้าน้ำลาย ! ในสภาบ่าท่วมเข้า ..เน่าอีกนาน
12 พฤศจิกายน 2554 22:04 น. - comment id 1214819
น้ำท่วม น้ำลาย กระจายทั่ว แก้ตัว ตอแหล ลืมแก้ไข กล้อมแกล้ม ไขขาน พอผ่านไป ข้องใจ ท้อแท้ ย่ำแย่จริง