คอนหวันโมเดล

ศรีสมภพ

ร้องไห้ไปเถิด..เปิดบ่อน้ำตา
อัดอั้นนักหนา ปล่อยมาเสียบ้าง
เก็บกดโอดอุด  ให้หลุดให้ล้าง
ให้ทุกข์มันจาง  ให้มีทางเดิน
ปัญหาไม่หาย  มากมายหน่ายเนิ่น
หลายหลากมากเกิน  จะเดินทางใด?
เดี๋ยวโน่น เดี๋ยวนี่  ทางนี้ ทางไหน
ปัญหามันใหญ่  แก้ไขไม่จบ
น้ำท่วมไหลหลาก  น้ำมากยากหลบ
ทุกอย่างบรรจบ  สยบสยอง
ตั้งตัวไม่ได้     ตั้งใจมันข้อง
เสียงฟ้องเสียงร้อง    ต้องทำให้ได้
เสียงบ่นเสียงด่า  ยิ่งกว่าน้ำไหล
มันไม่มีคลาย   โหดร้ายไม่เบา
ทิ้งหญิงเป็นชาย    ทิ้งนายเป็นบ่าว
ลุยน้ำแจกข้าว     เป็นสาวกร้าวแกร่ง
ตำราเล่มใหญ่    มันไม่แจกแจง
มันต้องใช้แรง    ทุกแห่งต้องลุย
อึดอัดขัดติด      ความคิดหลุดลุ่ย
เคยคาดเคยคุย    มันลุยไม่ไหว
รอวันรอคืน    ขมขื่นฝืนใจ
รอน้ำหลากไหล   มันไปจากเมือง
บิ๊กแบ็ก แบกทราย  กั้นข่ายคนเคือง
แบ่งฝ่ายได้เรื่อง    การเมืองก็วุ่น
เล่นคำเล่นลิ้น   ปล้อนปลิ้นเคืองขุ่น
เล่นกันดุ้นๆ    เล่นหน้าด้านๆ
น้ำท่วมครั้งนี้   โยนขี้ใส่กัน
สมานฉันท์     แค่ฝัน มันไม่ !
สัญญิงสัญญา  ก่อนหน้าว่าไง
พร่ำพรอดหยอดไข่  ทำไมลืมคำ
เอาเหอะ..เอาเถอะ  เมื่อเจอะต้องจำ
ต้องบอกตอกย้ำ    รีบทำให้ทัน
เวลาวารี  หมุนหนีไหลผ่าน
ไม่นมไม่นาน    ภัยนั้นผ่านพ้น
เตรียมพร้อมย้อมเมือง  ลืมเรื่องเคืองค้น
ร่วมใจไทยชน  รีบขนเร่งขัด
ที่ไหนน้ำลด  กำหนดปัดกวาด
หมดจดสะอาด   เร่งรัดชัดเห็น
นครสวรรค์ ปั่นเป็นโมเดล
ฟื้นตัวได้เร็ว  แม้น้ำเชี่ยวอยู่
ร้องให้ไปเถิด เปิดใจให้รู้
ว่านายกปู  ..ฟื้นฟูฟื้นใจ !
น้ำลดหมดไหล  ร่วมใจฟื้นฟู 
..แล้วอยู่ร่วมกัน ! วู้ปี้ !