เศรษฐกิจติดสะเก็ดเข็ดขยาด ความอุบาทว์กลาดเกลื่อนเมืองเรื่องเลวชั่ว คนดีหายร้ายกลับโผล่โอ้น่ากลัว สังคมรั่วกลั้วสิ่งทรามลามหลากมา น้ำใจแห้งแฝงเล่ห์เหลี่ยมเสี้ยมสอนผิด ต่างความคิดจิตมองแปลกแตกปัญหา ค่าเงินฟุ้งยุ่งความเฟ้อเห่อมายา คลั่งดาราบ้าเกาหลีหนีหนังไทย เด็กใจแตกแจกความสาวคิวยาวยืด ดูไม่จืดมืดหนทางวางแก้ไข พวกผู้หญิงยิ่งนุ่งสั้นหั่นเข้าไป ชอบล่อใจไอ้เสือป่าพาแหวกแนว กลุ่มเด็กเกรียนเปลี่ยนรถวิ่งซิ่งกวนเมือง บ้างมีเรื่องเคืองมองหน้าฆ่าเป็นแถว ขโมยรถสดจากหอต่อย้อมแมว ไร้วี่แววแกวตำรวจชวดจับโจร ฆ่ารายวันหมั่นออกข่าวยาวสิบหน้า ข่าวพระด่าสารพัดดุจจัดโขน ข่าวดีดีที่สร้างสรรค์นั้นไม่โดน ถูกจับโยนโน่นไกลไกลไม่ผ่านตา รับใต้โต๊ะโถเมืองพัฒน์หัดคิดหน่อย ทำกันบ่อยค่อยนิยมบ่มปัญหา ลูกหลานไทยใช้หนทางวางเงินตรา ไม่นานช้าค่าตำแหน่งแบ่งตามซี คนมีเงินเดินลอยนวลกวนประสาท ใช้อำนาจบาตรใหญ่เหลือเหนือศักดิ์ศรี กฎหมายเสื่อมเหลื่อมล้ำหมดหดคนดี แล้วจักมีดีตรงไหนไว้ประกัน สังคมไทยให้เริ่มแก้แต่เราก่อน กลับมองย้อนสอนใจตนคนเรานั่น หากคิดดีมีความสุขทุกคืนวัน โทษคนนั้นหมั่นโทษใครไปไปมา ผมคงไม่มีเวลามาตอบ แค่ได้ลงก็ถือว่า มีโชคแล้ว บทนี้อาจแรงไป หวังว่าคงพออ่านได้
5 พฤศจิกายน 2554 14:11 น. - comment id 1213942
ตัวอย่าง และ คำอธิบายการประพันธ์ กลบทสิงโตเล่นหาง ขอแค่มีสักวัน...(ด้วยกลบทเสือ-สิงห์) โอเลี้ยง อยากบอกเธอถึงรักสักนิดหนึ่ง จิตดื้อดึงหวังนักทักมาหา แม้อยู่ห่างไกลเกินเดินไปมา ทุกเวลาซุกซ่อนร้อนคะนึง กาลผ่านพ้นจิตนี้พลีแต่ภักดิ์ ไม่เคยผลักหักห้ามถามคิดถึง เฝ้าห่วงหาพลางคิดชิดรำพึง ต้องตรมตึงอึ้งเงียบเลียบหวังรอ ขอเพียงเธอส่งตอบชอบสักนิด จะไปซบสนิทชิดตามขอ แต่นี่เธอเฉไฉไม่มองง้อ ปล่อยให้ท้อกรายเกาะเคาะกลางทรวง กลบทสิงห์โตเล่นหาง เป็นกลบทที่บังคับให้ซ้ำเสียงสระในคำว่า ๕-๖ ทุกวรรค http://www.thaipoet.net/index.php?lay=boardshow&ac=webboard_show&WBntype=1&Category=thaipoetnet&thispage=12&No=1194977 ๒๗ ( ตัวอย่างกลอนกลบท ) สิงโตเล่นหาง จงซื่อสัตย์ จัดจ้องใจ ให้แจ่มแจ้ง อย่าแอบแฝง แรงเล่ห์ร้าย หมายทรัพย์สิน คดโกงเขา เอาเอาก้อนไฟ ไปกลืกิน ไหม้พองลิ้น สิ้นรสรู้ ดูพิการ จงอดทน จนที่สุด หยุดโลภหลง เป็นคนตรง จงจิตใจ ให้กล้าหาญ ใครจะชั่ว ตัวจะดี ที่สันดาน อย่าเป็นพาล รานรุกล้ำ ทำลายใคร ข้อสังเกต ชื่อสำนวนกลอน ตรงตามธรรม - เป็นกลอน ๙ (จัดเรียงในวรรค ๓ ๒ ๓) - พยางค์ที่สามสัมผัสสระกับพยางค์ที่สี่ในวรรค ทุกวรรค เช่น สัตย์-จัด, แฝง-แรง, เขา-เอา, ลิ้น-สิ้น เป็นต้น - พยางค์ที่หกสัมผัสสระกับพยางค์ที่เจ็ดในวรรค ทุกวรรค เช่น ใจ-ให้, ร้าย-หมาย, ไฟ-ไป, รู้-ดู เป็นต้น - พยางค์ท้ายวรรค ๑ ไปสัมผัสสระพยางค์ที่ห้า ในวรรค ๒ เช่น แจ้ง-แฝง, หลง-ตรง เป็นต้น - พยางค์ท้ายวรรค ๓ ไปสัมผัสสระพยางค์ที่ห้า ในวรรค ๔ เช่น กิน-ลิ้น, สันดาน-พาล เป็นต้น - กลอนกลบท สิงโตเล่นหาง เป็นกลอนแปดมาตรฐานที่งดงามคล้าย เทพชุมนุม ไม่โลดโผนสลับกลับคำ ไม่ซ้ำหน้าซ้ำหลังแต่อย่างใด ใช้สัมผัสตรงตัว ไม่ข้ามคำไปสัมผัส และใช้สัมผัสสระในวรรคทั้งหมด /////////////////////////////////////////////////////////// http://www.reurnthai.com/wiki/%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%A9%E0%B8%B4%E0%B8%95#.E0.B8.AA.E0.B8.B4.E0.B8.87.E0.B9.82.E0.B8.95.E0.B9.80.E0.B8.A5.E0.B9.88.E0.B8.99.E0.B8.AB.E0.B8.B2.E0.B8.87 http://www.baanjomyut.com/library/thai_literature/kollabot/02.html ศรีวิบูลกิตต์ สิงโตเล่นหาง ๏ อย่าจงเจียด เบียดเบียนทรัพย์ กับผู้ยาก ถึงน้อยมาก หากคิดไป ไม่ถูกที่ ดูเหลือแค่น แสนลำบาก ยากจะมี ใช่วิถี ที่จะเดิน เขินใจตน เหมือนหาเลือด เชือดตีนปู ดูเป็นขัด จะคิดลัด ตัดต่อยหัก สักพันหน ก็เห็นเหนื่อย เมื่อยมือเปล่า เศร้าใจจน ยากจะค้น พ้นแห่งหา น่าอายใจ กอบการกิจ คิดผันผ่อน อ่อนโอบเอื้อ ตรองจิตเจือ เชื้อเชิงชัด อัชฌาศัย อารีรอบ กอบเมตตา ปรานีใน สิ่งชอบให้ ใจแช่มชื่น รื่นรมย์ยล
5 พฤศจิกายน 2554 20:32 น. - comment id 1213972
มันมีหนังสือมั๊ยค่ะเนี้ยที่บอกว่าคำไหนต้องสัมผัสกะคำไหนพวกกลบทเนี้ย
6 พฤศจิกายน 2554 21:51 น. - comment id 1214066