รู้ว่าเป็นคนเก่ง จึงเบ่งได้ตามใจฉัน แม้จะถูกฟาดฟัน ก็บ่ยั่นฤหวั่นไหว ฉันเก่งด้วยตัวเอง จึงไม่เกรงกลัวผู้ใด เส้นสายหาไม่ได้ จึงต้องใช้เล่ห์มารยา แฮ่.... นิด ๆ หน่อย ๆ น่า ^^" ฉันต้องเป็นที่พึ่ง ของญาติจึงแสวงหา ทรัพย์สินและเงินตรา เลี้ยงมารดาญาติที่มี จิตใจต้องเข้มแข็ง และกล้าแกร่งเช่นวันนี้ ไร้ลูกขาดสามี แต่หลานดีเก่งเช่นกัน คนโตโทพายัพ คนนี้รับทรัพย์ไม่ทัน รับรองจองความฝัน เศรษฐีนั้นไม่ห่างเกิน คนสองโทอีกคน ไม่อับจนไม่ห่างเหิน ใส่ใจไม่มีเมิน เธอเจริญและก้าวไกล คนสามโทจุฬา คนนี้ถ้าจะยิ่งใหญ่ อนาคตต้องสดใส พึ่งพิงได้ยามมีความ คนสี่ไม่มีด้อย ถึงตัวน้อยอย่าริหยาม ขนส่งทุกเขตคาม หนุ่มหนุ่มขามด้วยเก่งเกิน สุดท้องนี่ก็ใช่ เธอนั้นได้ไปเผชิญ เหิรฟ้าน่าเพลิดเพลิน มุ่งหน้าเดินไปรับทุน แต่เล็กจนเติบใหญ่ ก็ขาดไร้คนเจือจุน เพียงพบความการุณ ก็อบอุ่นเป็นแรงใจ เท่านี้ที่ฉันมี หลาน - เหลนดีที่อวดได้ ไม่น้อยหน้าผู้ใด ก็ชื่นใจตลอดกาล ๚ะ๛
25 ตุลาคม 2554 21:49 น. - comment id 1212590
เก่งตายละ เห็นคบกับพวกแขกมิใช่รึ
26 ตุลาคม 2554 06:27 น. - comment id 1212665
พี่ต้นจ๋า จุ๊กกรูๆๆๆ
28 ตุลาคม 2554 04:13 น. - comment id 1212963
คุณวิบัติขาาาาาาาาาา คนฮินดูน่ะ เขาไม่คบคนโง่หรอกค่ะ โดยเฉพาะซันจีฟแล้ว เขาเบื่อคนไม่ค่อยฉลาดน่ะ