กระสอบใจ เป็นเรื่องจริงยิ่งใหญ่เหมือนในฝัน จารึกวันงดงาม เปี่ยมความหมาย เมื่อผู้คนล้นหลากล้วนมากมาย บรรจุทรายใส่ถุง ต่างมุ่งทำ ฉันพบเธอเลอเลิศเพราเพริศพักตร์ สู้งานหนัก เต็มกมลมิบ่นพร่ำ ตาสบตาพาให้หัวใจจำ คำทุกคำปลอบปลุก ความทุกความ แม้ธารามหาศาล ต้องต้านสู้ อย่าคุดคู้โค้งค้อม อย่ายอมขาม รวมเป็นหนึ่งพึ่งพา พยายาม เราจะข้ามทุรยุค สร้างสุขคืน คือเริ่มวันฉัน/เธอเสนอถ้อย จากนั้นค่อยใกล้ชิดสนิทชื่น ต้นรักเริ่มเผดิมหยั่งรากยั่งยืน ผลิดอกดื่นตรงนี้...ฤดีดวง วันกรอกทรายหลายระลอก รักกรอกซ้ำ กรอกย้ำย้ำยองใยยิ่งใหญ่หลวง เมื่อกรอกทรายหมายบอก รักกรอกทรวง ทรายเต็มตวงเสน่หาตวงมาเติม ขอจำนรรจ์สัญญา เธออย่าแหนง ทรายจะแพงหรือถูกลง รักคงเพิ่ม คงคาลัยไหลจาก รักหลากเจิม บรรจุเสริมส่งมอบกระสอบใจ กระสอบนี้ที่เนาเธอเท่านั้น กระสอบสรรค์มธุรสรื่นสดใส กั้นหญิงอื่นหมื่นพันกีดกันไป เก็บรักใหม่มั่นเหมาะจำเพาะเธอ (๒๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๔)
21 ตุลาคม 2554 19:15 น. - comment id 1211847
แม้นกระสอบเก็บทรายได้เป็นถุง กระสอบมุ่งก่อกั้นกำแพงเสริม ช่วยพี่น้องผองไทยตั้งต่อเติม พอกพูนเพิ่มความมั่นใจให้ประชา ผิแต่ใจของพี่อย่าเหมือนทราย น้ำใจถ่ายเทลงไปไม่รู้สา ปล่อยผ่านเลยไม่เก็บไว้ให้น้องยา กลัวใจว่ารักพี่นั้นร่วนดั่งทราย .......มาแจมค่ะ ร่วมเป็นกำลังใจให้คนน้ำท่วมด้วยค่ะ ว่าแต่อิชั้นไปช่วยกรอกทรายแต่ทำม๊ายยยไม่เคยเจอชายหนุ่มมาปิ๊งปั๊งเล้ยย...เห้อ แต่ถ้าปีหน้าไม่ท่วมอีกก็ยอมขึ้นคานค่ะสงสารชาวบ้านจับใจ
22 ตุลาคม 2554 00:57 น. - comment id 1211876
กระสอบทรายก่ายกันเพื่อกั้นน้ำ กรอกทราย กรอกซ้ำสู้น้ำบ่า สองเราเข้าใจใฝ่อาสา เชื่อมมรรคามาพบ สบตากัน อุดมการณ์ผสานสอง..ต้องสร้าวสรรค์
23 ตุลาคม 2554 15:48 น. - comment id 1212062
โอกาสใน วิกฤต สัมฤทธิ์รัก กระสอบหนัก เท่าไร ไร้ปัญหา เพียงมีเธอ มั่นคง ส่งสายตา ความเหนื่อยล้า ใดใด ไม่เหลือเลย
23 ตุลาคม 2554 08:21 น. - comment id 1212069
สวัสดีครับ ท่านผู้อ่านที่เคารพทุกท่าน วันหยุดสามวันคราวนี้ ทางบ้านผมเริ่มเตรียมการขนของแล้วครับ แม้น้ำจะยังมาไม่ถึง ก็มิประมาท จำเพาะส่วนของผม หนังสือกวีนิพนธ์ชั้นครูหลายเล่มได้รับการย้ายไปอยู่ชั้นสองเรียบร้อย ก็อุ่นใจในระดับหนึ่งครับ ส่วนอะไรจะเกิดขึ้น ปล่อยมันแล้วครับผม สวัสดีครับ คุณเหนือสุญตา รักแนบแน่นแก่นใจ รักไม่ร่วน สายโซ่ตรวนแห่งสวาทมิขาดหาย สัญญานิตย์ติดกมลจวบจนตาย โปรดเคลื่อนคลายหมองหมาง สิ้นคลางแคลง สวัสดีครับ คุณศรีสมภพ ผมเขียนงานชิ้นนี้ขึ้น โดยอาศัยจินตนาการครับ เมื่อดูโทรทัศน์นั้น คุณน้าท่านบอก คนมาช่วยบรรจุทรายเยอะแยะเลยเป็นหลายพันคนหรือมากกว่านั้น ผมก็อดคิดมิได้ว่า จะมีหนุ่มสาวคู่ใดบ้างไหมหนอเกิดปิ๊งกันขึ้นขณะต่างฝ่ายต่างทำงาน ความรัก เริ่มจากรักส่วนรวมก่อน แล้วพัฒนามาเป็นรักระหว่างกันและกัน คิดไปพลางอมยิ้มไปพลาง ที่สุด ก็นำมาสู่กลอน กระสอบใจ นั่นเองครับผม