...เมื่ออ่านกลอนอ่อนใจอาลัยถ้อย ผ่านวันเคลื่อนเดือนคล้อยยังคอยหา จึงฝากคำร่ำพจน์รจนา ให้รู้ว่ายังชอบมาตอบความ เพราะความจริงชีวิตลิขิตต่าง ต้องลาร้างดวงใจจนไหวหวาม มิเคยได้เป็นสุขในทุกยาม ยังคิดถึงนงรามเกินห้ามใจ แต่บัดนี้น้ำหลากจนมากล้น ให้ลำบากลำบนสุดทุนไหว จำใจตัดญาติมิตรทิศห่างใกล เหมือนตัวใครตัวมันไม่มั่นคง ต้องเตรียมตัวกลัวชลจะท้นท่วม ต้องรวบรวมของไว้ไม่เลือนหลง น้ำจะมาเมื่อไหร่ให้ผะวง อาจต้องลงลอยคอรอคอยเธอ
คนเดียวกัน 20 ต.ค. 2554 20:29 น. - ID 142234 
2154
3
0
20 ตุลาคม 2554 22:03 น. - comment id 1211730
พี่ต้องนั่ง รอคอย ถูกปล่อยเกาะ น้ำจำเพาะ หลั่งไหล ตอนใจเผลอ ต้องด้นกลอน วอนพจน์ บทละเมอ คิดถึงเธอ ผู้ใด ใจจึงตรม ฝากบทกลอน แทนใจ มาให้ก่อน กลัวร้าวรอน คนไกล ทำให้ขม ตะเกียกตะกาย น้ำนอง น้องกลัวจม เรือรักล่ม ใครจะช่วย เกรงม้วยมรณ์
ขอให้ปลอดภัยนะคะ... จะส่งอะไรมาให้ ก็เกรงว่าไปรษณีย์จะไม่มีเรือขนพัสดุ.. อย่าทานมาม่ามากนะ...เดี๋ยวปวดท้อง
แซมนี่เอง
21 ตุลาคม 2554 11:10 น. - comment id 1211773
ลอยคอ--รอคอย เวลาหิวนี่คงทรมานมากเลยนะคะ
22 ตุลาคม 2554 11:35 น. - comment id 1211930
ลอยคอรอคอย .. ปล่อยวางจิต ปลงชีวิต คิดทำใจอย่าไหวหวั่น อนิจจัง ทุกขัง ตั้งจิตมั่น รอคอยวันมันจากไป ..ไม่ลอยคอ !
27 ตุลาคม 2554 20:30 น. - comment id 1212879
ไม่มีแม้กระทั่งมาม่าจะกินด้วยนะสิแซมน้ำท่วมทำให้รถส่งสินค้ามาไม่ได้ทำใจรอรับน้ำครับคุณศรีสมภพ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
