ยิ้มรับ กับระทม บนผืนภพ ฤา-ลบเลือน เดือนปีผ่าน สายม่านกาล ล่วงเลย สิ่งเคยเห็น จากเช้าสาย บ่ายหน่อย ก็คล้อยเย็น มิว่างเว้น รัตติกาล นานเท่าใด สัญญาเคย ให้กัน วันก่อนหน้า หรือลืมแล้ว วาจา พาหวั่นไหว จะเคียงคู่ เขียนกานท์ หวานพิไล สานสายใย ทุกวัน เช่นผ่านมา หากแม้นไม่ มีกัน เหมือนวันก่อน มธุรส สุนทร ต่างอ้อนหา คงสิ้นหาย คล้ายเหมือน จะเลือนลา ดั่งสายชล ไหลบ่า ภูผาชัน จะไม่ย้ำ ถามหา ค่าเหตุผล ว่าสับสน สิ่งใด ไยเปลี่ยนผัน เมื่อไม่หนัก แน่นใน สายสัมพันธ์ ก็ขอยิ้ม รับวัน ฉันระทม ชลาลัย ในบ่วง ห้วงกระแส รินรดสู่ ดวงแด แม้ขื่นขม วานช่วยล้าง คราบติด พิษตรอมตรม ให้หมดปม เจ็บช้ำ..ที่กล้ำกลืน..... สุนันยา
สุนันยา. 15 ต.ค. 2554 12:16 น. - ID 142175 
1431
7
0
15 ตุลาคม 2554 12:41 น. - comment id 1211275
^___^ ยิ้มแห้งๆได้ไหมคะ
15 ตุลาคม 2554 13:42 น. - comment id 1211290
อันสายน้ำ เชี่ยวกราด กวาดไปสิ้น เปรียบดังลิ้น ชายหว่าน หวานจนขื่น พัดผ่านมา ครั้งคราว หนาวทั้งคืน หลงชมชื่น คงช้ำ มิฉ่ำใจ สายน้ำหลั่ง ซอกซอน กร่อนแก่งหิน น้ำคำริน แทรกขวัญ จนหวั่นไหว สายน้ำช่วย ไม้งอก ผลิดอกใบ น้ำคำลวง นั้นไซร้ ผลาญใจคน..
สวัสดีค่ะ คุณสุ.. หายไปนานเลยนะคะ.. กลอนไพเราะมากค่ะ... แซมขอให้ปลอดภัยจากน้ำท่วมนะคะ... แซม
15 ตุลาคม 2554 13:56 น. - comment id 1211292
สวัสดีค่ะ คุณ เพียงพลิ้ว ขอบคุณ มากค่ะ ยิ้มแห้ง้ๆก็ยังดี ที่มีรอยยิ้มค่ะ
15 ตุลาคม 2554 14:05 น. - comment id 1211295
อันสายน้ำ เชี่ยวกราด กวาดไปสิ้น เปรียบดังลิ้น ชายหว่าน หวานจนขื่น พัดผ่านมา ครั้งคราว หนาวทั้งคืน หลงชมชื่น คงช้ำ มิฉ่ำใจ สายน้ำหลั่ง ซอกซอน กร่อนแก่งหิน น้ำคำริน แทรกขวัญ จนหวั่นไหว สายน้ำช่วย ไม้งอก ผลิดอกใบ น้ำคำลวง นั้นไซร้ ผลาญใจคน..............คุณแซม คงเป็นเพราะ ตัวเรา เชื่อเขาง่าย คำคมร้าย ซ่อนซุก เกิดทุกข์ผล เล่ห์ลิ้นลวง บ่วงหมาย ทำลายชน ร่างเป็นคน ข้างใน ใช่ซาตาน เมื่อเราเขลา ยอมรับ กับขมขื่น ช้ำสะอื้น กับคำ ที่พร่ำหวาน แท้เจือพิษ ฤทธิ์ออก บอกร้าวราน เจ็บที่มาน ไว้เตือน ...เหมือนเป็นครู... "สุนันยา" สวัสดีค่ะ คุณแซม ขอบคุณมากค่ะ ที่ห่วงใย และขอบคุณ ที่ มาทักทายนะคะ...
15 ตุลาคม 2554 17:03 น. - comment id 1211310
ไพเราะมากครับทั้งคุณสุนันยา คุณแซม ผมต้องกลับไปปรับปรุงใหม่อีกมากครับ
15 ตุลาคม 2554 19:09 น. - comment id 1211321
สวัสดีค่ะ คุณ สุนทรวิทย์ กล่าวเกินไปแล้วค่ะ...
16 ตุลาคม 2554 15:31 น. - comment id 1211368
ยิ้มรับกับน้ำบ่า ลอยนาวาฝ่าน้ำใหญ่ ชีพอยู่ต้องสู้ไป ด้วยหัวใจ ทระนง ยิ้มรับ กับระทม วันนี้ล่มพรุ่งนี้โล่ง สัจธรรมนำมาปลง รอฟ้าโปร่งคงเห็นทาง มืดสว่าง สลับกัน !
17 ตุลาคม 2554 18:50 น. - comment id 1211473
19 ตุลาคม 2554 09:01 น. - comment id 1211618
หวัดดีคุณ สุ...นึกว่าลืมบ้านกลอนแล้วอะ สบายดีนะครับ
23 ตุลาคม 2554 12:25 น. - comment id 1212210
สวัสดีค่ะ คุณ ศรีสมภพ ขอบคุณมากค่ะ ขอโทษนะคะ ที่ทักทายช้าไปค่ะ...
23 ตุลาคม 2554 12:26 น. - comment id 1212213
สวัสดีค่ะ คุณ แมวคลาน ขอบคุณค่ะ
23 ตุลาคม 2554 12:27 น. - comment id 1212217
สวัสดีค่ะ คุณ กิ่ง บ้านนี้ ลืมไม่ได้หรอกค่ะ เจ้าของบ้าน ดุ ...อิอิ สุบายดีค่ะ ขอบคุณนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
