เด็กกำพร้า

สุนทรวิทย์

เด็กมากมาย  เศร้าสร้อย  ด้อยโอกาส
					พวกเขาขาด  พ่อ,แม่  คอยแลเหลียว
					อาศัยบ้าน  เด็กกำพร้า  ช่วยยาเยียว
					บ้างอยู่เดียว  เหี่ยวห่อ  เที่ยวขอทาน
						
             ที่พิการ  สรีระ  อนาถยิ่ง
					ถูกทอดทิ้ง  โศกา  น่าสงสาร
					ทุกข์ซ้ำซ้อน  มืดมน  ทนดักดาน
					อยู่ก็ปาน  วางวาย  ตายทั้งเป็น
						
              คนโชคดี  มีสุข  ฉุกคิดไหม
					ควรห่วงใย  บรรเทา  เหล่าทุกข์เข็ญ
					เจือจานเขา  บ้างสิ  มิยากเย็น
					เสมือนเช่น  ทำกุศล  ผลอดุลย์
						
               เมตตาผู้  อัปภาคย์  ทุกข์ยากเถิด
					ผลบังเกิด  ฉับพลัน  ทันเกื้อหนุน
					สร้างศาลา  หลังใหญ่  หมายค้ำจุน
					ไม่ได้บุญ  เท่าช่วยเหลือ  เผื่อแผ่คน
						
               ก่อนทำบุญ  ทุกครั้ง  ตั้งจิตมั่น
					หันแบ่งปัน  เด็กอ่อนแอ  แม้สักหน
					จะปลาบปลื้ม  อิ่มใจ  ในบัดดล
					คือกุศล  ประเสริฐ  สุดเลิศเลอ				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน