นิทานรักฉากท้ายใกล้จะจบ การค้นพบสิ่งใหม่ใกล้มาถึง จะกลายเป็นเพียงช่วงห้วงคำนึง กาลครั้งหนึ่งสั้นสั้นฉันงมงาย เพราะมันคือเวรกรรมที่ลำเอียง สวรรค์เบี่ยงสับสนหล่นสลาย จึงเชื่อมโยงย้อนถามความเดียวดาย หรือคือความโหดร้ายได้รักเธอ อีกไม่นานจะสิ้นกลิ่นไอฝน ไม่ต้องทนรับผลความพลั้งเผลอ เปลี่ยนโปรยปรายสายฝนเคยปรนเปรอ เป็นเพียงแรงลมเพ้อพัดผ่านไป เพลงวสันต์สวาทที่บาดจิต ใกล้จะปิดลำนำคำขานไข คงไม่ใช่ความหลังที่ฝังใจ เป็นเพียงเศษสายใยในผูกพัน รอลมหนาวเยี่ยมหาฝนลาร้าง สวรรค์จะเปิดทางสร้างรอยฝัน จะมอบมนต์เสน่ห์ของเหมันต์ เป็นรางวัลปลอบขวัญฉันแน่นอน วัฏจักรความรักหมุนรอบครบ ไร้จุดจบเริ่มใหม่ไม่ใช่ย้อน เพราะจำเป็นต้องเปลี่ยนตัวละคร ไม่มีบทซ้ำซ้อนให้ย้อนรอย
18 กันยายน 2554 08:39 น. - comment id 1208329
อยากให้หนาว เข้ามาฝนลาร้าง อย่าประดังอย่างนี้พี่ถูกท่วม ฝนยังพรำน้ำยังมาเกินอ่าอ่วม บ้านพี่ท่วม ใจอยากร่วมสวมกอดเธอ.. น้ำล้นเอ่อ เธอล้นใจ ..ไม่ไหวแย้ว !
18 กันยายน 2554 08:57 น. - comment id 1208330
ศรีสมภพ...ผมส่งกำลังใจมาให้นะครับ ถ้าเจอคนชื่อฝนเมื่อไหร่ผมจะจัดการให้นะครับ
18 กันยายน 2554 09:17 น. - comment id 1208335
น้ำท่วมบ้านมั้ยคะเฒ่าแก่
18 กันยายน 2554 19:16 น. - comment id 1208351
งานไพเราะเหมือนทุกครั้งนะค่ะ คุณอินสวนเขียนเยอะๅนะค่ะเข้ามาอ่านบ่อยๆ งานเขียนที่เป็นร้อยแก้วและร้อยกรองไม่ได้ให้เพียงความไพเราะแต่ให้คุณค่าหลายอย่าง ยังคงมีมิตรภาพและรอยยิ้มทุกๆวันค่ะ
20 กันยายน 2554 08:45 น. - comment id 1208444
จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งดีกว่ามั้งคะ