ทุกสิ่งล้วนเกิดขึ้น..........ดับไป ลอยล่องดั่งควันไฟ.......หมดเชื้อ โปรยปลิวลิ่วลมไหว.....ไร้แก่น...จริงนา เร่งรุดทำดีเอื้อ..............ปลดสิ้นพันธนาการฯ จากจุดเราเริ่มต้น.....หวังสืบค้นหาความหมาย หนทางมีมากมาย.....ให้เลือกก้าวกันยาวนาน บ้างหวังเพื่อครอบครอง...ตอบสนองพันธนาการ ดึงจิตและวิญญาณ....... ตกสู้ห้วงบ่วงอาวรณ์ ไร้กรอบและขีดกั้น.......ยิ่งไหวหวั่นภาพสะท้อน สิ้นแสงตะวันรอน .......พลันสิ้นแสงแห่งความจริง สุดท้ายที่ปลายทาง........เหลือความว่างไม่ไหวติง แปรเปลี่ยนเป็นหยุดนิ่ง...ทิ้งเพียงซากก่อนจากลา * แก้วประภัสสร **
แก้วประภัสสร 14 ก.ย. 2554 14:05 น. - ID 141765 
1558
14
0
14 กันยายน 2554 16:40 น. - comment id 1207336
เพ้อเลยเหรอ ตกลงเพราะพิษยา หรือ พิษรักนะ หายเร็ว ๆ นะแบม
14 กันยายน 2554 20:02 น. - comment id 1207368
ปลายทางของความแจ้ง แทนตำแหน่งมืดก็มา ปลายทางสุดของฟ้า ดาวระยับวับวับแสง ปลายทางยามค่ำคืน มิใช่อื่นระวิแดง ขอบฟ้าย่อมเปลี่ยนแปลง เป็นสว่างสู่กลางวัน ขอแจมหน่อยนะ
14 กันยายน 2554 14:31 น. - comment id 1207509
ในที่สูดก็เหลือเพียงซาก นี่แหละ คือกฎธรรมชาติ
14 กันยายน 2554 14:33 น. - comment id 1207510
หยุดนิ่ง ตรงกิ่งก้าน จะแผ่ซ่าน แค่พัดไหว หยุดนิ่ง บนกิ่งใจ กำหนดได้ไม่ไหวคลอน ล้อมรอบ คือพายุ หรือไฟคุ ระอุร้อน แน่นหนา ไม่อาทร ใจจะกร่อน ก็ไม่มี....
เป็น Zen ไปแล้วมั๊ง..... หมุนๆๆๆๆๆๆๆๆ... อยู่กับที่..... เข้าใจไม๊แบม.. บางครั้งเราจะเห็นทุกสิ่งทุกอย่างหมุนอยู่รอบๆ เรา.. แต่เรากลับตั้งอยู่กับที่ สงบ และหนักแน่น...
รักนะตะเอง....
แซมค่ะ
14 กันยายน 2554 14:22 น. - comment id 1207662
ปลายทางแน่นอน แล้วต้นทาง ละครับ หุหุ ๐ คือเส้นขีดชี้คั่น.......เขตสถาน กว่าจักก้าวจบการ.....ก่ำแจ้ง อุปสรรคผสาน........ผสมสื่อ กั้นแฮ จวบกว่าจรดปลายแว้ง....ปลดว้างเปลื้องไหวฯ ..
14 กันยายน 2554 20:28 น. - comment id 1208087
ปลายทางที่ไปบรรจบกันทุกคนเลยเนาะ
15 กันยายน 2554 01:40 น. - comment id 1208105
งูสวาททำพิษหรือไรแม่แก้วแบมมณีถึงได้เพ้อยิ่งนัก
15 กันยายน 2554 07:04 น. - comment id 1208117
ต้องเปลี่ยนตัวเองจาก ผู้เอาแต่ได้.. เป็น ผู้มีแต่ให้..
15 กันยายน 2554 12:27 น. - comment id 1208130
แนะ ยุให้แต่ง ไม่ได้ให้บวช คริ คริ
15 กันยายน 2554 14:57 น. - comment id 1208153
1 คุณตาคำ จวบสิ้นแสงแห่งศรัทธาปิดตาหลับ ร่างขยับสุดท้ายที่ปลายฟ้า คือเหลือแต่แน่นิ่งไม่ติงพา กับวิญญาจากกายไม่หมายคืน เหมือนปลงปล่อยว่างเว้น........เห็นจริง หากแต่แผ่แอบอิง................. วัฏชี้ เกิดตายว่ายวนติง.................เห็นชัด พี่เอย ท้ายสุดแค่กระพี้.................เศษเสี้ยววิญญาฯ ขอบคุณค่ะตา
15 กันยายน 2554 15:00 น. - comment id 1208155
2 พี่สืบ ฆ่างูตาย เหลือแต่ซากจ้าพี่สืบ สวดศพให้งูค่ะพี่ อิ
15 กันยายน 2554 15:15 น. - comment id 1208156
3 คุณแซม หยุดนิ่งอิงฟังเสียง คนข้างเคียงสำเนียงใส ร้องเพลงกล่อนกันไป ลดโลกร้อนผ่อนอารมณ์ ใบไม้ก็ไหวเอน ล้อลมเล่นร่วมผสม ทะเลคลื่นเกลียวกลม กระแทกซัดพัดหาดทราย แมงปอเล่นล้อคลื่น สุขชั่วตื่นฝันสลาย ลืมตาก่อนวางวาย แต่ภาพนั้นยังสวยงาม ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงได้เสมอ..ไม่มีอะไรจีรัง รักแซมน๊า..ดูแลตัวเองด้วยค่ะ
15 กันยายน 2554 15:23 น. - comment id 1208157
4 คุณร้อยฝัน เจ้อ้อย ..พิษไข้อะเจ้...ผสมพิษรักด้วยแบ่งไปหน่อยมั้ยคะ งุเยอะมากๆค่ะ จะไปชัยภูมิ 5-6 เดือนพฤศจิกายน คาดว่า น่าจะไปแน่นอน อยากชมทุ่งดอกกระเจียวค่ะ เจอกันหน่อยมั้ยคะ อากาสกำลังดีน๊า
15 กันยายน 2554 15:44 น. - comment id 1208158
5 คุณอรุโณทัย จากคืนที่มืดมิด นั่งครุ่นคิดหาความหมาย ทุกคนล้วนต้องตาย เพียงต่างวันผันเดือนปี ฟ้ามืดมีสว่าง มีน้ำค้างก็เหือดหนี น้ำนองเจิ่งธานี พอสักพักจักแห้งไป ขอบคุณพี่ชายมากค่ะ สบายดีนะคะ
15 กันยายน 2554 15:47 น. - comment id 1208159
6 เพื่อนฝน หาใคร ผู้ใด หลีกหนีกฏธรรมชาติได้ค่ะฝน อยู่ที่ว่า กาลเวลาของแต่ละคน จะช้า หรือเร็ว ดูงูที่หัวจิ มังตายแล้ววว
15 กันยายน 2554 15:52 น. - comment id 1208160
7 แม่วามณี อันใดฤาน้องพี่ .. สาดน้ำกรดรดงู แล้วลากมังออกมาจากหัว ทีละตัว ละตัว ขยี้ๆ สนุกดีอะ
15 กันยายน 2554 15:55 น. - comment id 1208161
8 คุณพจนา อืม... แม่แก้วมณีจำได้ว่า "ให้" จนตนเองจะไม่ค่อยเหลืออะไรแล้วละ อิ ให้ จนลืมใส่ใจตนเองเลยละค่ะ
15 กันยายน 2554 16:01 น. - comment id 1208162
9 คุงน้องยาแก้ปวด ยุๆๆ เงินนะมีมั้ย...
15 กันยายน 2554 22:43 น. - comment id 1208197
อืม...อันนี้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆกับเราทุกคนครับ แต่ตอนนี้ผมยังเพิ่งเริ่มเดินทางเองครับ
16 กันยายน 2554 08:25 น. - comment id 1208209
16 กันยายน 2554 11:28 น. - comment id 1208216
คห 18 ยุุต่อ ..มี่ที่อยู่ มีอาหาร มียารักษา ก็พอแล้ว ยุต่อ...ลูกบุญธรรมเยอะแยะ.. ยุต่อ...ความรักอยู่ที่ใจ..หาใช่ที่บุคคล ยุต่อ...แต่งโลดดดดช่วงนี้ยิ่งเลอะกะยิ่งเละตกงาน น้ำลดอดทำข่าว
17 กันยายน 2554 09:58 น. - comment id 1208272
19 คุณเอื้องคำ เวลาเหมือนสายวารี ไหลไปเรื่อยๆ ไม่มีวันย้อนกลับ แก่แล้ว แก่เลย ไม่กลับแว้วว อิ แต่เราเลือกที่จะทำดีได้น๊า สบายดีนะคะ
17 กันยายน 2554 10:01 น. - comment id 1208273
20 เพื่อนกีรฯ จร้า หม่ำไข่แม่แก้วนิ
17 กันยายน 2554 10:18 น. - comment id 1208276
21 คุณน้องยา ขอบคุณน้องยาจ้าที่คอยเป็นกำลังใจให้เสมอ หากแม่แก้วมณีมีวาสนาก็คงมีวันนี้เนาะ
17 กันยายน 2554 13:56 น. - comment id 1208289
ปลายทางคือกองฟอน แต่ว่าก่อนจะไปถึง ยื้อยุดต่างฉุดดึง วิ่งตะบึงเพื่อแข่งขัน จุฬาหรือปักเป้า ถูกลมเข้าต่างประชัน ไขว่คว้าหาสิ่งฝัน แต่ว่าฉันต้องคว้าลม มุ่งมั่นสู่ฝันใส ผลที่ได้กลับไม่สม ขาดคู่ชื่นชู้ชม มีเหงาห่มจิตวิญญาณ หากแบมแย้มใจเปิด ร่วมชูเชิดรักขับขาน ปลายทางคงเบิกบาน ทั่วทั้งบ้านชาวกลอนไทย.... กองฟอนยังไม่อยากไปง่ะ อิอิ
18 กันยายน 2554 20:55 น. - comment id 1208358
25 คุณฤกษ์ ปลายทางที่กองฟอน มีไม้หมอนรถไฟราง ต้องคอยแลสับหว่าง รถตกรางจะเสียหาย แฮะๆ เพราะทุกที่ก้าวเดิน หากหลงเพลินเกินคาดเดา อาจทำให้จิตเศร้า เพราะพลาดพลั้งยั้งไม่ทัน หากแบมเปิดใจกว้าง แต่เคว้างคว้างคงโศกสันต์ สิ้นสุดบ่วงโลกันต์ จะคว้าใดมาหมายครอง เว้าเหมือนปลงเนาะอ้ายเนาะ ขอบคุณค่ะคุณฤกษ์ ดูแลสุขภาพบ้างน๊า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
