เขียนบทกลอนตามจินตนา มิใช่ว่าจะหวาดไหว ในบทกลอนอาจเศร้ามากมาย ความจริงไซร้ไม่เศร้าเท่าบทกลอน ในบทกลอนอาจชื่นหวาน ซึ้งซาบซ่านใจไหวอ่อน แต่อาจเขียนในบางตอน ต่างจากบทกลอนเพราะเศร้าใจ บางบทเขียนแข็งกร้าว ก็เขียนในคราวที่อ่อนไหว กำลังเศร้าซึมขรึมฤทัย ก็ต้องการให้กำลังใจตนเอง ต่างบทกลอนต่างจินตนา ทั้งปวดปร่าถูกข่มเหง อาจกล้าแกร่งดุจนักเลง ซึ่งตัวเองผ่านมาและจะผ่านไป ลำนำเป็นหนังสือ และนี่คืออารมณ์ที่อ่อนไหว เขียนบทกลอนไปตามใจ บางครั้งวุ่นวนไปเพราะสับสนในตนเอง
20 เมษายน 2545 17:46 น. - comment id 46474
ใช่ๆๆๆๆ ค่ะ บางทีแต่งกลอนเศร้า แต่จริงๆ ก็ไม่ได้เศร้า บทกลอนก็เป็นเรื่องราวที่เราจินตนาการขึ้นน่ะค่ะ (แต่บางคนอาจจะรู้สึกเหมือนในบทกลอนนะคะ)
20 เมษายน 2545 17:50 น. - comment id 46477
ช่ายค่ะ เห็นด้วยๆ @^_^@
20 เมษายน 2545 20:22 น. - comment id 46519
เป็นเหมือน ๆ กันเลยจ้ะ เห็นด้วย ๆ
20 เมษายน 2545 21:50 น. - comment id 46543
ก็จริงเนอะ
22 เมษายน 2545 14:18 น. - comment id 46931
อยากบอกว่าใช่เหมือนกัน บางทีก็เป็นเรื่องราวของคนรอบข้างบ้างน่ะ