๐ แดนเปลี่ยวร้าง..ห่างไกล..กลางไพรสน ช่างหลายหลาก..มากล้น..มนต์เสน่ห์ มองนภา...ฟ้างาม..ยามโพล้เพล้ กลับว้าเหว่..เอกา..อุราช้ำ ๐ ก่อนฟากฟ้า..ราตรี..จะคลี่ม่าน สุรีย์ฉาน..รานล่วง..ลดดวงต่ำ คิดคะนึง..ถึงน้อง..จนหมองคล้ำ พี่ระกำ..ช้ำรัก..เสียนักแล้ว ๐ ฝูงวิหค..ผกผิน..ต่างบินว่อน กลับสู่คอน..อ้อนเสียง..สำเนียงแผ่ว แสงสุดท้าย..ฉายสาด..ก่อนคลาดแคล้ว ที่ปลายแถว..แนวไม้..กลางไพรพฤกษ์ ๐ ดอกราตรี..ที่ท้าย..แนวชายเขา ส่งกลิ่นเย้า..เคล้ามา..เวลาดึก ได้กลิ่นอวล..ชวนให้..หัวใจนึก เฝ้ารำลึก..ถึงนวล..ครวญเหว่ว้า ๐ หลายปีแล้ว..แก้วใจ..ทิ้งให้พี่ ต้องหมองเศร้า..เหงาฤดี..ที่บ้านป่า ทนไร้คู่..อยู่ดอน..จนอ่อนล้า ในพนา..ฟ้าไกล..อย่างไร้รัก..........
14 กันยายน 2554 08:53 น. - comment id 1207284
รอน้องไหนคะน้าแจ๊ก
12 กันยายน 2554 19:31 น. - comment id 1207954
อ่านแล้วนึกภาพตามไปด้วยเห็นภาพค่ะ สำหรับเรื่องที่กำลังพยายามอยู่ขอให้พยายามต่อไป สู้ๆ จะพยายามด้วยเช่นกันค่ะ
15 กันยายน 2554 09:42 น. - comment id 1208100
... กลิ่นราตรีพัดพาเวลาดึก ยังรำลึกถึงบางใครบ้านในป่า จากแดนไกลพงไพรฝากลมหา รับรู้ว่าคืนวันยังมั่นรัก