น้ำเจิ่ง น้ำใจ วิชชุมมาลาฉันท์ ๘ น้ำท่วมน่วมทุกข์ ฝนชุกฟ้าฉ่ำ ย้ำชอก_ยอกช้ำ โศกด่ำสิงแด โอ้น้ำ...อำนาจ ร้ายกาจรังแก สุขหรรษ์สรรพ์แห คร่ำหวนครวญฮือ ทัณฑ์ล้มถมล้อม มากห้อมมองเห็น เนืองเหย้าเนาเย็น นี่เข็ญ นี่คือ- ยามขุกยุขไข้ บรรลัยบันลือ ดับร้ายได้หรือ? ได้ ร้นดลแรง แรงเราเร้ารัก หนุนชักนำชี้ มากพลันหมั่นพลี สิ่งดีสำแดง ช่วยเขาเช้าค่ำ จดจำ จัดแจง จิตสร้างจ่างแสง เจิดสิ่งจริงใส ห้วงฟ้าห่าฝน มากท้นมาเถิง เจตน์รักจักเริง น้ำเจิ่งน้ำใจ ชูเชิดเฉิดฉัน ซึ้งนันท์ทรวงใน นั่นแท้แน่ไทย แดนถิ่นดินธรรม (๑๐ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๔)
11 กันยายน 2554 15:05 น. - comment id 1207825
เมื่อวานดูข่าวเห็นบ้านหลังหนึ่งพังลงต่อหน้าต่อตา จริง ๆ ไม่คิดว่าเหตุการณ์จะร้ายแรงขนาดนี้
11 กันยายน 2554 15:31 น. - comment id 1207840
น้ำมากหลากไหล มองไปใจหู่ ปลอบตนทนสู้ ต้องอยู่ไม่ตาย น้ำใจน้ำเจิ่ง น้ำเวิ้งกว้างใหญ่ ไช่ทอดทิ้งไป น้ำใจ..ให้มา
12 กันยายน 2554 10:49 น. - comment id 1207908
สวัสดีครับ ท่านผู้อ่านที่เคารพทุกท่าน ปีเถาะ ๒๕๕๔ นี้ สภาพอากาศบ้านเราพิปริตผิดผวนไปมากจริงๆครับ มีนาหน้าหนาว (เป็นไปได้) ถึงคราวร้อนก็ร้อนจัด ครั้นฝนชุกก็เทมาราวกับฟ้ารั่ว น่ากลัวจริงๆครับ สวัสดีครับ คุณผู้หญิงไร้เงา น้ำท่วมหนนี้ร้ายกาจมากเกินกว่าที่ผมคิดเช่นกันครับ ฤดูฝนก็ยังมิรู้จะสิ้นสุดเมื่อไร ธรรมชาติวิปลาสไปจากเดิมจนยากคาดคะเนสิ่งใดได้แน่นอนครับ สวัสดีครับ คุณศรีสมภพ ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นต่อไปเป็นธรรมดาครับ อย่างไรก็ตาม เมืองไทยมากน้ำใจอยู่แล้ว คนไทยไม่มีวันทิ้งกันแน่นอนครับ