คบคนนี้มีสุขแล้วใช่ไหม ตั้งคำถามถามใจก็ได้ผล คราวสนุกมีสุขก็สุขล้น พอสุขแล้วไม่พ้นทุกข์กลับคืน ทุกข์มันท่วมอ่วมอกยกไม่รอด เฉพาะค่าสินสอดก็เต็มฝืน อีกทองเพชรเสร็จสมล้มทั้งยืน ช่างเต็มกลืนที่จะรัก ต้องพักรอ ถ้าจะรักขอรักกันด้วยใจ กัดก้อนเกลือกินได้แม้ไกลหอ ใช้แต่ความพอเพียงเท่านั้นพอ พร้าเหน็บหลังไปขอกับพ่อตา ลืมเสียเถิดคฤหาสน์และรถยนต์ หรือแหวนเพชร ไอโฟนรุ่นที่ห้า มาช่วยกันทำไร่ร่วมไถนา มาลงแขกถอนกล้าเลี้ยงวัวควาย แล้วมีลูกชายหญิงให้วิ่งเล่น จับปูปลาให้เป็นการค้าขาย ส่งให้เรียนจนจบชั้นมอปลาย ปริญญาหลากหลายขวนขวายเอง เพียงเท่านี้ครบถ้วนความเป็นคน ถ้าจะรัก ด้วยเหตุผลใช่คนเก่ง ตามสังคมค่านิยมไปตามเพรง ทั้งชีวิตคงวังเวงสุดบรรยาย
6 กันยายน 2554 00:09 น. - comment id 1205736
บทกลอนไพเราะค่ะ พี่ฤกษ์... แซมชอบมากๆ ค่ะ.. ขอให้พี่ฤกษ์มีความสุขนะคะ.. แซมค่ะ
5 กันยายน 2554 21:00 น. - comment id 1205764
ทำไงดีอ่ะ รักไม่ได้อ่ะ คริ ๆ ยุคโลกาภิวัฒน์ล้วนชัดเจน โลกที่เห็นเปลี่ยนไปถึงไหนแล้ว จะเหน็บพร้ามาขอได้หน่อแห้ว เขารู้แนวมาหยอกหลอกพ่อตา...อิอิ ใครเขาจะยกลูกสาวให้ร่าาาา เดี๋ยวลูกสาวเขาลำบาก อย่าๆ อย่ามาใช้มุข เหน็บพร้าพ่อตายุคใหม่ไม่ได้โง่ อิอิ
5 กันยายน 2554 22:12 น. - comment id 1205772
ถ้ารักจริง.. ความลำบากถือเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่คนส่วนใหญ่มักจะรักตัวเองมากกว่า
5 กันยายน 2554 18:51 น. - comment id 1205985
6 กันยายน 2554 08:47 น. - comment id 1207257
ข้าวจะกล้ำน้ำจะกลืนฝืนใจหัก ด้วยเพราะรักน้องเจ้าเฝ้าถนอม เก็บค่าแรงสามร้อยคอยอดออม แม้ผ่ายผอมยอมกินเกลือเหลือกล้ำกลืน ปลอบขวัญยืน ฝืนรอหน่อย..จะถอยไอโฟน
7 กันยายน 2554 18:50 น. - comment id 1207521
..เป็นความรักที่พอเพียงค่ะ แวะมาทักทายกันนะคะ..