ฉันเหมือน..คนโง่ ...ที่ไม่น่าให้อภัย.... ใครก็ได้ช่วยฉันที
ทรายกะทะเล
อยากจะบอก ก้องฟ้าให้ทั่วทิศ
ไม่มีสิทธิ จะทำตามใจฉัน
เดินเดินอยู่ก็มี สิ่งมากีดกัน
ไม่ให้ฉันได้อ้าปากหายใจเลย
เมื่อไหร่ที่ฉันคิดจะก้าวไปข้างหน้า
เพื่อกายาใจของทุกคนที่ไม่ชาเฉย
แต่ทุกสิ่งเหมือนจะไม่ค่อยลงเอย
จิตใจเคยเข้มแข็ง หายจากจร
ต่อแต่นี้ ขอฟ้าประทานข้าฯ
ให้กายาจิตใจได้เข้มแข็งดั่งทิศศร
ขอเข้ามาคุ้มครองอยากขอพร
ใครเล่าร้อนมาใส่ไฟให้กลับไป
โง่มาก่อน..ต้อนไป เกือบลงเหว
บางทีเลว สารพัด จัดใจหาย
ไม่อยากเป็นคนโง่ จนวันตาย
เวลาคงไม่สาย ขอต่อยอด ไม่จอดจร....