แม่จ๋า

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

แม่เอาผ้าห่อลูกผูกไขว้หลัง
ใช้กำลังทำสวนพรวนดินแห้ง
แล้วเก็บผักหักฟืนฝืนเรี่ยวแรง
ปลดเจ้าแดงให้กินนมยามลมเย็น
พอลูกโตซุกซนพร่ำบ่นสอน
ทุกขั้นตอนการงานให้ผ่านเห็น
ให้ลงมือทำเองจนเก่งเป็น
มิยอมเว้นการเรียนเพียรจ้ำไช
แม่ยอมเหนื่อยสายตัวแทบจะขาด
อย่าให้พลาดเอาปริญญามาให้ได้
แม่แต่งหน้าผมดัดตัดชุดใหม่
ถ่ายรูปยิ้มแก้มใสคู่บัณฑิต
ในวันบวชแม่ประคองอุ้มพานไตร
อิ่มเอมใจเมื่อลูกชายได้เป็นทิต
อนิจจังความหวังล่มพรมลิขิต
แม่มาละชีวิตปล่อยลูกตรม
ร่มโพธิ์แก้วคุ้มบุญดับสูญแล้ว
เหลือเพียงแนวทางมีที่เหมาะสม
ลูกจะมุ่งผดุงธรรมตามสังคม
มิให้ล้มตั้งใจแม่ให้มา
ลูกรักแม่แม่ก็รู้อยู่ว่ารัก
ซึ้งประจักษ์เกินแยกแรกชันษา
จนเติบใหญ่มีใครในโลกา
จะรักกันยิ่งกว่าแม่ลูกเรา
				
comments powered by Disqus
  • มะกรูด

    14 สิงหาคม 2554 11:56 น. - comment id 1205619

    เพียงทำดีตราบเท่าลมหายมี...
    การรักษาตนให้ดี ใช้ชีวิตอยู่ได้ดีในสังคม...
    แม่จะหอมความดี  แม้ว่าอยู่บนสวรรค์แล้ว...
    
    
    ไม่จำเป็นต้องเป็นวันแม่หรือวันไหน?
    เพียงแต่...ก่อนทำอะไรพึงระลึกไว้...แม่อยากให้เราทำดี  เป็นคนดี
    แม่อยู่ในใจเรา   คอยอยู่เคียงข้างเราเสมอ..
  • นายพระจันทร์...

    14 สิงหาคม 2554 12:54 น. - comment id 1205622

    แม่ก็รู้ลูกรักแม่มากแค่ไหน
    พระคุณแม่ยิ่งใหญ่หาใดเท่า
    ไม่มีใครคนไหนจะรักเรา
    เสมือนเท่าแม่เรามิเท่าเลย
    
    แม่จ๋าแม่..ลูกก็แค่อยากบอกรัก
    รักยิ่งนักรักแม่แค่อยากเอ่ย
    ถึงแม้ว่าแม่ไม่อยู่ดูอย่างเคย
    ก็อยากเอ่ยคำว่า"รัก"จากดวงใจ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน